ما حتّا فراخوان مشترک هم ندادیم، هر جریانی فراخوان خودش برحسب برنامه ای که در محل داشت و با شعارهای خودش – که اکثراً مشترک بودند – را منتشر کرد، ما حتّا اسمی هم بر روی خود نگذاشتیم، اما بنا به نوع روابط درونی ما و شکل کار مشترکمان، شاید بتوان ما را "شبکۀ همزمانی" نامید. که به طور مقطعی، موردی و به شکل همزمان با یکدیگر همکاری می کنیم. یقیناً با گسترش این جمع و کسب تجارب بیشتر و جمعبندی از آنها، به تعریف مشخص تری از خود خواهیم رسید.

پس از ماه‌ها فعالیت مستمر و ارتباط چهره‌به‌چهره، تعداد زیادی از رانند‌گان درخواست تشکیل سندیکا کردند. امضاهای جمع‌آوري شده از کارگران به اداره‌ی كار تسليم شد. به دنبال جدی شدن مساله تشکیل سندیکا، عوامل خانه‌ی كارگر و شوراهای اسلامی با همكاري مديريت شركت واحد و حراست و عوامل امنيتي، ترتيب حمله به محل سنديكاي شركت واحد را دادند. این حمله در تاریخ 19 شهریور 84 صورت گرفت ...

اتحادیه‌های کارگری همیشه مدافع زنان نبوده‌اند. در واقع، بسیاری از آن‌ها علاوه بر به حاشیه راندن آفریقایی-آمریکایی‌ها، به شکل فعال سعی در طرد زنان نیز داشته‌اند. صاحبان مقام در اتحادیه‌ها همان‌قدر آزار جنسی مرتکب شده‌اند که متعدیان ناظر بر خط تولید یا افراد زشت‌کار در دفاتر. استیو ارلی، فعال کارگری و نویسنده‌ی کتاب مشت در جواب مشت، با ارجاع به روزهای کارش در اتحادیه‌ها به تفصیل توضیح می‌دهد که چگونه این اتحادیه‌ها در مقابل ایجاد فرهنگ‌سازی برای مبارزه با تبعیض جنسی و نژادی یا وارد عمل شدن علیه این اقدامات مقاومت می‌کرده‌اند.

و این چنین است که امروزه شاهد آغاز سر فصل نوینی در جنبش دانشجوئی هستیم که دانشجویان را نه در موقعیت حامیان جنبش کارگری و دیگر جنبشهای اجتماعی، بلکه در موقعیت بخش رزمنده و مهمی از طبقه کارگر قرار میدهد که همین امروز و حین تحصیل، توام با مبارزه برای آزادی بیان، حق برپائی تشکل مستقل، آموزش و تحصیل رایگان، رفع تبعیض جنسیتی و دیگر شرایط تحمیل شده به دانشگاهها در تقابل مستقیم با شرایط کار از قبیل ارزان سازی نیروی کار، وجود شرکت های پیمانکاری و تأمین نیروی انسانی، نبود امنیت شغلی، قراردادهای موقت و.. قرار میگیرند و در دفاع از منافع طبقاتی شان به میدان می آیند...

سال گذشته، بیش از 140 هزار معلم در قالب " پویش بودجه ی عادلانه" خواستار افزایش سهم آموزش وپرورش در بودجه کشور شدند، اما مجلس بدون توجه به این خواسته، با این استدلال که زمان برای تغییرات محسوس سپری شده است به این مطالبه بی توجهی نمود تا امروز شاهد تأثیرات منفی آن در آموزش عمومی کشور باشیم و بودجه سال 96 ، مانند سالهای قبل نتوانست یک زندگی شرافتمندانه برای معلمان بازنشسته و شاغل و یک آموزش باکیفیت و عادلانه را برای کودکان رقم بزند.

امروز نهم بهمن ماه است و تا تعیین حداقل مزد سالیانه حداکثر 40 روز وقت باقی است. امسال بر خلاف سالهای گذشته جلسات حداقل مزد که هر ساله از آبانماه کلید می خورد، یا برگزار نشده است و یا وزارت کار و نهادهای دست ساز کارگری از انعکاس آن در خبرگزاریها خودداری کرده اند. تنها خبری که تاکنون در این مورد منتشر شده است مربوط به 16 دی ماه است که در حاشیه جلسه موضوع پیوستن ایران به مقاوله نامه 144، مسئله حداقل مزد و منطقه ای شدن آن مطرح و سپس در حاشیه جلسه مربوط به لایحه اصلاحیه قانون کار اعلام گردید طرح منطقه ای شدن مزد منتفی است.