 |
بدون هیچ شک و تردیدی اصلاح قانون کار به عنوان قانونی که تنها ضرورت وجودیش دفاع از منافع کارگران است و نه هیچ هدف دیگر ؛ قانونی که باید در مقابل کارفرمایان در هرجایگاه و موقعیت که دارای همه گونه امکانات هستند از کارگران دفاع کند نه تنها نیاز به اصلاحات دارد بلکه همراه با آن نیازمند ضمانت‌های اجرایی است .
|
 |
بدون دخالت آزادانه و مستقلانه و سازمان یافته ی کارگران شاغل بیمه شده و بازنشستگان از طریق حضور و نسبتِ آرای اکثریت مطلق آنان در این شورا امکان اصلاحات بنیادین در سازمان تامین اجتماعی وجود نخواهد داشت .
|
 |
اتاق فکر مجموعه نهادها و دستگاه هایی که از ضایع شدن و پایمال کردن حقوق بازنشستگان منفعت می برند، شامل هیات مدیره کانون‌های بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی ( شامل کانون عالی و کانون های استانها و شهرستانها) و مدیران و سیاست گذاران سازمان تامین اجتماعی که خود منصوب دولت هستند |
.jpeg) |
نمیتوان بدون رفع اشکلات ساختاری برای همیشه به موضوع مشکلات و عدم بهره‌وری و زیان دهی بنگاه‌ها خاتمه داد و این ناکارآمدی را از راه فقیرسازی کارگران و بازنشستگان و درمجموع مزد و حقوق بگیران جبران کرد.
|
 |
کارگران به‌حاشیه‌رانده مخصوصاً بخش مزدکار آن، گرچه در جنگ و گریز آبدیده شده‌اند و بی‌شک ضرورت سازمانیابی را در شورش‌ها، ضربه‌خوردن‌ها و عقب‌نشینی‌های این چند سال درک کرده‌اند، ولی فاقد امکانات، تجربهی تشکل‌گرایی و صبر ناشی از آن هستند؛ |
 |
اعتصاب کارگران معدن انگلستان در 6 مارس 1984 آغاز شد و در 3 مارس 1985 پایان یافت. اعتصابی که در واقع بدل به نماد مبارزات دههی موسوم به تاچر شد. مبارزه‌ای که اتحادیه‌ی ملی کارگران معدن را؛ در چالشی برای آینده‌ی بریتانیا، مقابل دولت محافظه کار مارگارت تاچر قرار داد.
|
 | معقول به‌نظر میرسد که تعریف جنبش کارگری را به جنبش کارگران مزدبگیر در سرمایهداری محدود کنیم، در غیر این صورت این تعریف را بایستی به اکثر جنبش‌های اعتراضی تاریخ بشری تعمیم داد.
|
 |
هرچه جنبش مطالباتی کارگران در روند اعتلای خود به شکل اعتراض وتحصن و اعتصاب بیشتر نمایان میشود ؛ مسوولان و تصمیم گیران امنیتی _ قضایی در جمهوری اسلامی بیشتر به سوی نفی پایه های اصلیِ این نارضایی ها وعللِ ایجاد چنین مطالباتی جهت‌گیری می‌کنند
|
 |
در این دوره، جنبش‌ها بیش از پیش، نیاز به سازماندهی بهتر و کارآمد دارند. تجربهی دوره اخیر، نشان زندهای از پیوند پراتیک و تئوری در همین دوره‌ی سیاسی است. تئوری سازماندهی، اینک از سرچشمه پراتیک مشخص در کارخانه‌ها، محلات، شهرها و اجتماعات مختلف می‌نوشد و سیراب میشود.
|
 |
در هفته گذشته نیز تعطیل‌سازی سنگبری‌های بزرگ استان اصفهان در برخی رسانه‌های اپوزیسیون نمونه‌ای از یک «اعتصاب بزرگ» و درخور حمایت عمومی معرفی شد. درحالیکه نگاهی گذرا به مطالبات صاحبان این سنگبری‌ها نشان می‌دهد که چرا منافع آنان نه فقط هم‌سویی با منافع کارگرانشان یا عموم جامعه ندارد که بعضاً در ضدیت کامل با آن نیز است.
|
 |
از زمان تصویب مصوبه مزدی شورای عالی کار تا امروز، حکومت در عرض فقط چندماه موفق به چنان غارت فجیع مزدی شده که اعداد %۵۷ و ۳۸% به سرعت در گردباد تورم سه رقمی تبخیر شده‌اند. ساز و کار این مزدربایی عبارت بوده از:
|
 |
چند دهه اعمال سیاست های نئولیبرالی و سرکوب مزد، که مهمترین ابزارپیشبرد آن موقتی کردن کارها و جلوگیری از برپایی و فعالیت تشکل های مستقل کارگران شاعل و بازنشسته بوده، وضعیت موجود را رفم زده است. کارگران شاغل و بازنشسته برای رهایی از این وضع فلاکت بار هیچ گریزی ندارند مگر حضور در صحنه و برپایی تشکل های ویژه خود به هر شکل و نام و به هر قیمت. |
 |
ضرورت افزایش دوره ای مزدها پاسخ به دو متغیر تاثیرگزار است: ضرورت حفظ قدرت خرید کارگران در مقابل تورم و افزایش قیمت ها. متغیر دوم سابقه دار شدن کارگر و افزایش تجربه و دانش و مهارت های اوست.
|
 |
شمار زیادی از کارگران پیشرو در روند مبارزات در چارچوب سندیکایی به‌رغم کسب پاره‌ای دستاوردهای درخور توجه، اما به این نتیجه خواهند رسید که ابزاری چون سندیکا قادر نیست تمامی مطالبات و حقوق آنها را تحقق ببخشد، و این‌جاست که به تشکل‌های عالی‌تر و سیاسی فکر خواهند کرد.
|
 | والنتین مقدم در این مقاله از طریق گفت‌وگو با یکی از اعضای بنیان‌گذار شوراهای کارگری و تحلیل آن در مناسباتِ ساختاری در کارخانه‌های تبریز به ترسیم فضای کارگری، مناسبات تولید، وضعیتِ فرهنگی و طبقاتی کارگران، و میزان تأثیرگذاری گروه‌های چپ بر مسئله‌ی شوراها پرداخته است. |
 | اصولاً فروکاستنِ خیزش توده‌ای به یک نبردِ سلبی و خلاصه کردن سرنگونی به جابجا شدن صندلی‌های قدرت، گزینه‌ای است که خود طبقۀ حاکم در چنته دارد تا اگر زمانی قافیه به تنگ آمد، صندلی قدرت را از سر اجبار با نزدیک‌ترین اپوزیسیونِ سازمان‌یافتۀ رقیبش به اشتراک بگذارد. این تجربه طی فقط یک دهۀ اخیر در همین خاورمیانه بارها به آزمون گذاشته شد. |
 |
کارگران فرهنگی -معلمان عزیز ما- و نیز کلیه کارگرانی که برای سرمایه‌ی مولد -دولتی یا خصوصی- در نقش واقعی خود کار می‌کنند، کل ارزش اضافی جامعه را تولید و محقق می‌کنند. ارزش اضافی کل، متعلق به کلیه کارگران است و با عرق جبین آنها به وجود آمده است |
 |
ممکن است نظام حکمرانی به مطالبات معلمان موقتی و ناقص پاسخ بدهد. یعنی اینکه ساختار موجود را حفظ کند اما برخی رفرم‌ها در آن انجام بدهد. مثلاً تا حدی از طریق توافقی که در برجام در حال شکل گیری است بهبودی در وضعیت ارزی ایجاد بشود و بخشی از دلارهای نفتی تزریق بشود.
|
 | کنکاش در سیاست جایگزینِ حذف ارز ترجیحی است که نشان می‌دهد حکومت چطور به بهانۀ حذف ارز ترجیحی سطح وسیعی از یارانه‌زدایی‌های دیگر را هم در حوزۀ کالاهای اساسی می‌خواهد به اجرا بگذارد که تعبیری از آن نمیتوان داشت جز انباشت ثروت با مهندسی گرسنگی و قحطی دادن به مردم.
|
 |
. ما با ترکیبی
از سرمایه داری معاصر لجام گسیخته ی درنده و سرمایه داری کلاسیک عصر داستانهای چارلز دیکنز روبرو هستیم که تا جای
ممکن از طبقه ی کارگر بهره م یکشد و در ضمن به سادگی او را اخراج و بیکار میکند. |
 |
طبقه‌ی کارگر ایران با کمترین امکانات، ستیزی نابرابر ولی دلیرانه را علیه یک نظام سرمایهداری استبدادی پیش می‌برد؛ نظامی که دولت، رسانه‌ها، دستگاه پلیسی–امنیتی، دستگاه قضایی و نهاد دین را در اختیار دارد و سازگاری‌اش با نظم اقتصادی مسلط بر جهان، مهمترین پشتوانه‌ی خارجی آن است.
|
 | گزارش مربوط به یکی از نخستین گردهمایی‌های کارگران کارخانجات مختلف تهران در روزهای پس از انقلاب ۱۳۵۷، در محل «خانه‌ی کارگر» است. روزهایی که کارگران برای رهایی از ستم در پرتو آزادیهای به‌دست آمده می‌توانستند گرد هم آیند و خواسته‌ها و مطالبات صنفی و سیاسی و مطالب هشدارآمیز خود را بیان کنند. |
 |
سخن من با رویکردی است که موضوع سازمان‌های کارگری را نه در شکل و محتوی متناسب با شرایط بلکه با توجه به نظریه‌های انتزاعی و دریافت‌های نادرست ازشیوه های سازمان شورای کارگری تحت عنوان اداره شورایی بدون توضیح امکان چکونگی اجرایی شدن این شیوه‌ها در شرایط استقرار سرمایهداری بیان می‌کنند
|
 |
در آینده روز می چگونه خواهد بود؟ گمان می برم روز می به عنوان روز جهانی طبقه‌ی کارگر و الهام بخش حرکت‌های رادیکال باقی خواهد ماند. اگرچه در فرم و مفهوم کلاسیکش شاهد تغییراتی خواهیم بود. اکنون نیز این تغییرات را در راهپیمایی‌های روز می اخیر روسیه می‌بینیم.
|
 |
بدون حل تناقض‌های بنیادی در عرصهی روابط قدرت در اقتصاد سیاسی ایران امروز امکان پاسخگویی مؤثر به مطالبات صنفی و معیشتی وجود ندارد. در چنین شرایطی می‌توان با قاطعیت گفت صنفی سیاسی است و مطالبه‌ی صنفی طبقات اجتماعی در ماهیت خود مطالبه‌گری سیاسی است.
|
|
|
از کار کودکان در چهارراه‌ها گرفته تا کار در کارگاه‌های زیرزمینی مشاغل سیاهی هستند که هیچ ضابطه‌ای در آنها برای پرداختِ دیون کارگران بر گردنِ کارفرما در برابر سازمان‌های بیمه‌گر و و دولت نیست.
|
 |
معلمان در سالهای اخیر یکی از رساترین و همسازترین صداهای اعتراض را در ایران بلند کرده‌اند، به گونه‌ای که بعضی تحلیل‌گران، «کانون صنفی معلمان» را «پایدارترین تشکل مستقل کارگری» می‌دانند. محمد حبیبی، سخنگوی این کانون این حرکت مدنی را «جنبشی نوپا» می‌خوانَد که علاوه بر خواسته‌های معیشتی، مطالبات منزلتی را نیز دنبال میکند
|
 |
این روز تعطیل را خودِ کارگران گم‌نامی شکل دادند که از طریق آن، خودشان را در سراسر خطوط شغلی، زبان و حتی ملیت به عنوان یک طبقه‌ی واحد تشخیص دادند و به اختیار خود سالی یکبار تصمیم می‌گیرند کار نکنند و از اجبار اخلاقی، سیاسی و اقتصادی به کارکردن سر باز می‌زنند.
|
 |
امروزه در نبود هیچگونه تشکل مستقل کارگران شاغل و بازنشسته، در حاکم بودن شرایط یادشده بر کانون‌های بازنشستگان موجود و، تأسف‌بارتر از همه، در پراکندگی و تشتتی که میان خود فعالان و میان فعالان و بدنه‌ی کارگران شاغل و بازنشسته وجود دارد، شاهد هستیم که دستکم 3.6 میلیون کارگر بازنشسته در نهایت نابسامانی و بی‌حقوقی قرار گرفته اند
|
 |
مارکس در واکاوی‌اش از جامعهی کاری، کار در کارخانهی سرمایهداری منچستر را مدنظر داشت. دنیای کار امروز، با مدنظر نگرفتن کار در کارخانهی نئوتیلوریستی در کارخانهی بازار جهانی، طور دیگری به‌نظر میرسد.
|
 |
راهبرد سرکوبگرانه‌ی ارزان‌سازی جان‌ها، نیروی کار و طبیعت، که طرح نخستین آن از صنعت برده‌پایه‌ی شکر آغاز شد با کارکردی فراتر و نظام‌مند‌تر از گذشته، در دوران انقلاب صنعتی و سپس با شکلگیری و پیشرفت نظام سرمایهداری تا به امروز به شکل فاجعه‌بارتری ادامه یافته است.
|
 |
“اول ماه می” روز جهانی کارگر برای کارگران ایران یادآور این درس است که کارگران به هر میزان از قدرت و توانمندی طبقاتی درجهان و در هر کشور مستقل برخوردار شده‌اند همیشه دوران ساز بوده‌اند.
|
 |
یک شرایط بسیار بسیار ظالمانه ای را به کارگر تحمیل می‌کندکه همین مزد مصوب که شما میفرمایید پانصد و هفتاد درصد تصویب می‌شد ، همین پنجاه و هفت و چهاردهم درصد هم اجرا نخواهد شد اطمینان میدهم که این اتفاق نمی افتد، چرا که ضمان اجرایی ندارد؛ |
 |
جامعه ما امروز نسبت به موضوع جامعه شناسی حقوق آگاهی چندانی ندارد. به ویژه جنبش‌های اجتماعی ما از این بابت بسیار ضعیف هستند. برای نشان دادن این مساله هم کافی است به مجلس شورای اسلامی نگاه کنیم. ما درسطح قانونگذاری نمایندگانی از کارگران وسایر اقشار اجتماعی نداریم . |
|
|
وقتی مجالس قانونگذاری با استفاده از قدرتِ دولتی و حکومت، ترکیب سهم هریک از نیروهای درگیر در تعیین نظام دستمزدی را به سوددولت رقم می‌زند و ساختاری با آرای بسیار غیردموکراتیکِ هشت رای در مقابل سه رای ایجاد می کنند؛ با شرایطِ اقتصادی اکنون جامعه قطعا دستمزد و متعلقات آن دستمزدی مناسب برای برچیدن انواع فقر مطلق و نسبی از زندگی کارگران نخواهد بود .
|
 |
پس از اعتصاب‌ها و اعتراضات در سراسر کشور، کارگران سه انبار این شرکت در نیویورک و آلاباما مشغول تصمیم‌گیری هستند که آیا به یک اتحادیه کارگری بپیوندند. اتحادیه‌ای که اولین تشکل صنفی آمازون در آمریکا خواهد بود.
|
 |
کتابِ «از جنبش یخ تا حکومت کارگری در آبادان» به‌قلم اکبر آذربایجانی، تلاش دارد روایت دست اولی از تاریخ مبارزات جنبش کارگری نفت از زمان پیدایش پالایشگاه آبادان در ۱۲۹۱ خورشیدی تا ملی شدن نفت و عقد قرارداد کنسرسیوم پس از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ ارائه دهد.
|
.jpg) |
حداقل دستمزد بر اساس چه سازوکاری تعیین میشود؟ آیا این نرخ حاصل محاسباتی دقیق و برآمده از متن زندگی روزمره کارگران است یا صرفا با توجه به یک سری دیدارها و چانه‌زنی‌های بدون استناد به واقعیت جامعه، رقم نهایی تعیین میشود؟
|
 |
از زمان بحران مالی ۲۰۰۷-۲۰۰۸، شاهد سلسله‌ای از انفجارهای اجتماعی و موج‌های مبارزه‌های کارگری در اشکال گوناگون بوده‌ایم. بسیج‌های کارگری سالهای اخیر، اگرچه گاه شکست‌های بسیار تلخی را متحمل شده‌اند، اما درعین حال نشان داده‌اند که سرمایه یک قادر مطلق نیست.
|
 |
بازنشسته ها قبل از هرچیز باید قدرت و توانایی به اختیار گرفتن تشکیلاتی را که به اسم آنان و با پول آنان و با استناد به حقوق اجتماعی آنان شکل گرفته است را پیدا کنند وبه شکل واقعی تشکیلات کانون ها را از آن خود سازند و درآنجا صدای واحدی پیدا کنند و .. |
|
|
صحنه‌ی گفتگو در اتاق‌های کلاب مانند صحن دادگاه است که هرگاه حرفی نسنجیده از سوی اهالی سالم در این صحن گفته شود می تواند به سندی در دست اهالی ناسالم حاضر و آن ناظر ناپیدای کلاب هاووس باشد . |
|
|
برای کمک به دستیابی طبقه کارگر به هژمونی، چپ باید تصور روشنى از منطق پیکار علیه استبداد دینی و برای دموکراسی داشته باشد و به الزام‌هاى اين مبارزه پاسخى در خور دهد. و به پاگیری جنبشى فراگير و نيرومند در مبارزه براى سرنگونى جمهورى اسلامى یاری رساند
|
 |
معلمان معترض نقشه‌ی راه مطالبه‌گری را به گونه‌ای طرح کنند که همتایان پیمانکاری‌شان که از ترس قراردادهای موقت، قدرت مطالبه‌گریِ با نام و نشان را ندارند و حتی نام خود را به رسانه‌های رسمی نمی‌گویند، خود را «تنها» احساس نکنند. مطالبه‌ی بهبود شرایط برای همه، باید هرچه بیشتر از شعارهای «خصوصی‌سازی آموزش را متوقف کنید» بر روی برخی پلاکاردها باشد
|
|
|
معمولا هر رخداد اعتراضی فراگیر در مرکز توجه احزاب و سازمان ها و روشنفکران از هر نوع و گرایش قرار می‌گیرد، به ویژه آنکه این رخداد سطحی از پیشرفت و پیروزی را به‌دست آورده‌باشد. |
|
