خشونت
خانگی
اسپانیا: "برای
حساس کردن
اذهان در مورد
تم خشونت
خانگی و هم
چنین تبعیض
جنسی بین
پسران و
دختران از
سنین ابتدایی"،
"برای
آموزش
کارکنان و
کارمندان در
بخش خدمات اجتماعی،
خدمات درمانی
و غیره"،
"برای
اجرای فوری
عملیات
حفاظتی که
توسط آن پلیس
بتواند مجرم و
قربانی را در
کوتاه ترین
زمان ممکن از هم
جدا کند"،
"برای
سازمان دادن
جا و مکان و
امکانات
مختلف جهت
حفاظت از
قربانیان
خشونت خانگی و
حمایت مالی رسمی
و قانونی از
این عملیات"،
"برای
آموزش دادن به
واحدهایی در
دادگاه ها که به
ویژه در حوزه
خشونت خانگی
متخصص می شوند"،
"برای
شدت عمل و
تحریم قاطع
ضاربین، به
اضافه یک
برنامه عملی
جهت مقابله با
عاملین خشونت"،
کشور
اسپانیا
قانونی را در
سال 2005 به تصویب
رساند که بر
طبق آن، نه
تنها می بایست
قاطعانه علیه
خشونت خانگی و
مقابله با
ضاربین عمل
شود، بلکه
حمایت و حفاظت
فوری و مؤثر
از قربانیان
خشونت را نیز
در دستور قرار
دهد. کشور
اسپانیا با
وضع این
قانون، خود را
در صدر لیست
کشورهای
اروپایی قرار
داد.
آلمان: قانون
حفاظت در
برابر خشونت
از سال 2001 در
آلمان اجراء
می شود. بر طبق
این قانون
قربانی خشونت خانگی
می تواند
تقاضای اخراج
فوری ضارب از
خانه مشترک را
بنماید. هم
زمان در ایالت
های مختلف
آلمان، تصویب
شده است که
پلیس می تواند
ضارب را فورا برای
مدت 10روز از خانه
اش اخراج کند،
حتی اگر
قربانی هنوز
تقاضای اخراج
ضارب را نداده
باشد. در
بسیاری از
ایالت های
آلمان دیده
شده که پلیس
به طور اتوماتیک
جریان رابه
اطلاع خانه
های زنان و
مراکز مشاور
مسائل زنان
رسانده است.
نمونه ای که آلمان
از آن تقلید
می کند، کشور
اطریش است.
هرچند که
حمایت مالی و
اختصاص بودجه
به خانه های زنان
و مراکز مشاور
زنان در اطریش
تأمین شده است،
در آلمان اما،
این امر به
اختیار هر
ایالت گذارده
شده و از سال
ها پیش بودجه
های اختصاص
داده شده به
این خانه ها و
مراکز به شدت
پایین آمده و
هنوز به این
امر به عنوان
خدمات
داوطلبانه
نگریسته می
شود.
تجاوز
فرانسه:
"برای قرار
دادن
امرتجاوز به
عنوان یک عمل
جنایی در
کاتاگوری
قضایی و ارائه
یک تعریف
گسترده از
تجاوز"،
"برای
حمایت از
قانونی که در 4
آپریل 2006 به
تصویب رسید و
طی آن تجاوز
مرد به همسر
یا پارتنر خویش
به عنوان یک
عمل قابل
مجازات دیده
می شود"،
"برای
این که دادگاه
تنها در صورت
تقاضای
قربانی به طور
مخفیانه
برگزار شود،
در غیر این
صورت باید
علنی باشد"،
"برای
این که حمایت
از قربانی در
دادگاه از جانب
یک سازمان
حامی زنان
امکان پذیر
باشد"،
از سال 1980
تجاوز در
قانون فرانسه
به صورت گسترده
تری تعریف شده
است. تجاوز
عملی ست که طی
آن یک فرد از
طریق استفاده
از زور، اجبار،
تهدید و یا به
طور
غافلگیرکننده
به رابطه جنسی
می پردازد.
این عمل با 15
سال زندان
مجازات می
شود. هرگونه
ویژگی در این
قبیل موارد، به
شدتِ مجازات
کمک می کند.
برای مثال اگر
دختری که مورد
تجاوز قرار
گرفته زیر 15
سال یا بی
حفاظ، مثلا
معلول بوده
باشد و غیره،
در این صورت
مجازات به 20
سال حبس نیز
می رسد.
بر طبق
آمار از هر 10
عامل خشونت، 8
نفر تمایل به
مخفی کردن
جلسات دادگاه
دارند. در
نتیجه با تلاش
های سازمان
های حامی زنان
از سال 1980 جریان
و روند دادگاه
ها علنی برگزار
می شود و تنها
قربانی حق
تقاضای مخفی
بودن جلسات
دادگاه را
دارد. هم چنین
سازمان های زنان
موفق شده اند
قانونا همراه
قربانی در جلسات
دادگاه حضور
یافته و به
عنوان شاکی در
کنار زن
قربانی قرار
گرفته و از او
حمایت به عمل
آورند.
آلمان: کشور
آلمان نیز از
سال 1998 تعریف
گسترده تری
ازتجاوز را
ارائه داده است.
از آن تاریخ
دیگر نه فقط
تجاوز از طریق
اندام جنسی
زن، بلکه هر
گونه رابطه جنسی از طریق
اعضای بدن زن
و یا حتی اگر
توسط جسم خارجی
صورت گرفته
باشد نیز
تجاوز محسوب
می شود. هم چنین
فراکسیون
زنان در مجلس
آلمان با تلاش
های فوق
العاده خود
موفق شدند
تجاوز در حیطه
زندگی
زناشویی را
نیز از همان
مجازات عمومی
حاکم بر تجاوز
برخوردار
کنند. یکسال
برای سوء استفاده
جنسی مرد از
همسر خود و 15
سال در صورتی
که این عمل با خشونت و
سوء رفتار
همراه بوده
باشد. آلمان
با چنین تعریف
جدیدی از
تجاوز و
مجازات آن تا 20
سال زندان،
خود را در لیست
پیش رفته ترین
کشورهای
اروپایی قرار
داد. البته
درآلمان هنوز
حق نمایندگی
قربانی از طریق
سازمان های
حامی زنان و
حضور در
دادگاه به رسمیت
شناخته نمی
شود. اضافه بر
آن سوء استفاده
جنسی از فردی
بدون امکان
حفاظت از
خویش، مانند
معلولین از
کمترین حد
مجازات، یعنی
6 ماه
برخوردار است!