جداسازی جنسیتی، خشونتی عریان وسازمان یافته علیه زنان

ناهید جعفرپور

در زمانی که بیشماری از فعالان جنبش اجتماعی ایران (زنان و دانشجویان) در زندان های رژیم جمهوری اسلامی تحت بد ترین شرایط بسر می برند و شکنجه و ترور روانی و بخشا اعدام می شوند، رژیم جمهوری اسلامی قصد دارد سیاست های زن ستیزانه اش را در سکوت گورستانی که توسط نیروهای انتظامی و سپاه پاسداران بوجود آورده، نرمک نرمک و گام به گام جامه عمل بپوشاند و زندگی خصوصی و اجتماعی نیمی از افراد جامعه ایران را هر چه بیشترمحدودتر و غیر قابل تحمل تر سازد.
با وجود اعتراضات بیشمار دانشجویان و اساتید و فعالین حقوق زنان به اجرا درآمدن طرح "تفکیک جنسیت" اما کارگزاران رژیم جمهوری اسلامی به این اعتراض ها نه تنها توجهی نمی کنند بلکه ما روز به روز شاهد اجرای این سیاست ها به شکل هدفمند و برنامه ریزی شده در همه عرصه های اجتماعی و خصوصی می باشیم. برای مثال اطلاع رسانی تقسیم رشته های دخترانه و پسرانه در  کتابچه های انتخاب رشته امسال که در بسیاری از دانشگاه ها از جمله دانشگاه تهران، امیرکبیر، شیراز، اصفهان و ۱۶ دانشگاه دیگر هم‏زمان در اختیار متقاضیان قرار گرفته است. در کنار همه این اقدامات ضد اجتماعی، خبر از تشکیل دانشگاه ها و ادارات مخصوص زنان داده می شود که براساس آخرین اطلاعات، قرار است در هر استان ایران یک دانشگاه دخترانه تاسیس شود.

از سوی دیگر همواره با آنکه تحصیل زنان از جمله عرصه های موثر در افزایش قدرت اجتماعی آنان در ایران بوده است و با آنكه در اين حوزه زنان در دهه گذشته به پيشرفت های چشمگيری حتی در مقياس جهانی دست يافته اند، اما همیشه نظام آموزشی ایران نگاه مردانه داشته است و بذر تبعیض و نابرابری علیه زنان را در ذهنیت نسل جدید بخصوص در سه دهه گذشته نشانده ومی نشاند. تبعیض جنسیتی نهادينه درمتون آموزشی در سطوح مختلف ترویج شده ومی شود.

دانشگاه به جای آنكه فضايی برای برخورد آزادانه عقايد باشد، به مكانی برای ترويج نابرابری و تقويت كليشه های جنسيتی برای آماده كردن زنان برای ايفای نقش زن/ مادر خانه دار بدل شده است. محدوديت های روز افزون بر فعاليت های فرهنگی و اجتماعی و سياسی دانشجويان و برخوردهای سليقه ای با نحوه پوشش دانشجويان دختر از شدت گرفتن روند تبعيض نسبت به دختران در سطوح آموزشی حكايت دارد.

نقطه عطف این تبعیض و نابرابری جنسیتی را درطرح تفکیک جنسیتی ای که بخصوص جزو سیاست‌های فرهنگی دولت احمدی‌نژاد است و جدا‌سازی در اماکن عمومی از جمله ادارات، پارک، سینما، قطار، آسانسور، دانشگاه و سایر اماکن طبق این طرح قابل اجراست را می توان دید. در همين ارتباط، با شنیدن سخنان زنان طرفدار حکومت در دفاع از این طرح عمق فاجعه چند برابر می گردد. لاله افخاری، يکی از زنان نماينده همسو با دولت احمدی نژاد اعلام می کند که: "جدا سازی در اماکن عمومی از ‏جمله ادارات، پارک، سينما، قطار، آسانسور، دانشگاه و‎ ‎ساير اماکن برای صيانت از زنان قابل اجرا است. جدا ‏سازی جزو سياست‌های فرهنگی محمود‏‎ ‎احمدی‌نژاد است که مهم‌ترين رکن در راس مطالبات عمومی محسوب ‏می‌شود".‏

با تصویب راه‌اندازی دو دانشگاه دخترانه در تهران، طرح تفکیک جنسیتی دانشجویان وارد مرحله تازه‌ای می شود. قبلاَ نیز با طرح جداسازی جنسیتی در بیمارستان‌ها از سوی وزیر بهداشت، گا‌م‌های اولیه در این راه، برداشته شده بود.

در واقع بسیاری از بحث‌های مربوط به جداسازی زنان و مردان که در سال‌های نخست انقلاب مطرح شد از زمان روی کار آمدن محمود احمدی‌نژاد دوباره طرح می شود. تکذیب‌ها و به نظر می‌رسد گفته‌های ضد و نقیض مسئولان نیز بیشتر واکنشی به اعتراض‌های گسترده به این طرح‌هاست. ناظران معتقدند اصولا با امکانات موجود تک‌جنسیتی کردن همه‌ی دانشگاه‌های ایران ممکن نیست اما در عمل هر وقت جداسازی زنان و مردان ممکن بوده اجرا شده است. طرح‌های بسیاری در این زمینه وجود داشته که به دلیل عملی نبودن یا مخالفت با آن کنار گذاشته شده است. یکی از این نمونه‌ها دستور وزیر آموزش و پرورش برای کنار گذاشتن معلمان مرد از کلاس‌های دختران دانش آموز در سال ۸۵ بود، که به علت کمبود معلم اجرایی نشد.

بالاخره جدا سازی جنسیتی در سال 87 با وجود اعتراضات گسترده به این طرح از سوی برخی از مقام های دولتی مورد تاکید قرار گرفت و برخی از وزارت خانه ها از جمله وزارتخانه های بهداشت و درمان، آموزش و پرورش و آموزش عالی از جمله پیشگامان به اجرا درآوردن این طرح شدند. تا جائیکه حتی طرح تفکیک کتاب های درسی دانش آموزان دختر و پسر از یکدیگر نیز در دستور کار قرار گرفت.

حجت‌الاسلام فضل‌علی نماینده آیت‌الله خامنه‌ای در دانشگاه خواجه ‌نصیر، ۲۹ آبان‌ماه ۸۸ از قول پیغمبر اسلام گفت «نگاه به جنس مخالف آن هم در ایام جوانی تیری از تیرهای شیطان است كه به خطا نمی‌رود.» او با استناد به این قول مخلوط بودن دانشگاه‌ها را خطرناک و وضعیت دانشگاه‌های موجود را "افتضاح" توصیف کرده است. فضل علی افزود «ما حتی در دانشگاه‌ها شاهد هستیم كه فرزندان خانواده‌های مذهبی هم گرفتار دوستی‌های نامناسب می‌شوند.» او می‌گوید «بالای ۹۰ درصد دخترها و پسرهای جوان چه مذهبی و چه غیر مذهبی در دانشگاه‌ها با هم دوست هستند و این خطر جدی است.»

همزمان با این اظهارات حبیب محمدنژاد، معاون پژوهشی نهاد نمایندگی رهبر جمهوری اسلامی نیز به خبرگزاری ایلنا میگوید «زمانی که محرک‌های جنسی در جوانان به حد اعلای خود رسیده است اختلاط آنها در دانشگاه‌ها باعث افت تحصیلی دانشجویان شده است.» او معتقد است «باید به صورت پایلوت در یكی از دانشگاه‌های بزرگ و موفق ایران جداسازی جنسیتی صورت گیرد و یا یك دانشگاه تك‌جنسیتی شود تا اثرات آن بر میزان موفقیت تحصیلی دانشجویان مشخص شود.»

وزیر علوم ۱۸ اسفند 88 در دیدار از دانشگاه حدیث میگوید" چنانچه قرار است دانشگاههای کشور به پیشرفت همه جانبه دست یابند باید فضای اسلامی در دانشگاهها برقرار شود." او بدون تشریح جزییات بر "اسلامی کردن فضای دانشگاه‌ها" تاکید کرد و گفت "منظور ما تک جنسیتی شدن دانشگاهها نیست."

وزیر علوم می‌گوید "تا سخن از اسلامی شدن دانشگاهها می‌شود عده‌ای خاص فضاسازی‌های منفی ایجاد کرده و سخن از بحث تک جنسیتی در دانشگاه‌ها می‌کنند." کامران دانشجو معتقد است "عده‌ای نمی‌خواهند جمهوری اسلامی به فرهنگ اهل بیت نزدیک شود چرا که در این صورت است که ما به عزت می‌رسیم." وزیر علوم توضیح نمی‌دهد که چرا جمهوری اسلامی با گذشت سه دهه، و به رغم تعطیلی دانشگاه‌ها و پاکسازی‌های وسیع زیر عنوان "انقلاب فرهنگی"، همچنان موفق به اسلامی کردن فضای دانشگاه‌ها نشده است.

به نوشته "دانشجو نیوز"، ماموران حراست دانشگاه جلوی حرکت سرویس‌ها را گرفته و ضمن تهدید دانشجویان، از تجمع اعتراضی آنها نیز فیلمبرداری کرده اند. این گزارش افزوده که طرح تفکیک جنسیتی در سرویس‌های رفت و آمد به دستور مستقیم فرهاد رهبر، ریاست دانشگاه تهران انجام شده است.

روزنامه "روزگار" نیز از جداسازی دختران و پسران در دانشگاه‌های علم و صنعت و صنعت نفت خبر داده و از زنانه مردانه شدن درهای ورودی، کلاس‌های عمومی و اختصاصی و حتی آسانسورهای دانشگاه علم و صنعت نوشته است.

"روزگار" از جدا شدن سالن‌های مطالعه دختران و پسران دانشگاه صنعت نفت، و تفکیک کتابخانه‌ها، سالن‌های غذاخوری و بوفه‌های سایر دانشگاه‌ها نیز خبر داده است.

 

کامران دانشجو، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری دولت محمود احمدی‌نژاد در دیدار با اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی، اسلامی کردن دانشگاه‌ها را از مهم‌ترین برنامه‌های وزارتخانه متبوع خود در سال ۹۰ اعلام می کند.

با جدی‌ شدن طرح جداسازی جنسیتی در دانشگاه‌ها خبر تاسیس دو دانشگاه‌ دخترانه در تهران مورد توجه رسانه‌ها قرار می گیرد.

شورای گسترش آموزش عالی، طرح راه‌اندازی دو دانشگاه دخترانه در تهران را تصویب می کند.

طبق این طرح، دانشگاه های رفاه و ابرار، مخصوص خانم‌ها در گروه‌های علوم انسانی، علوم فنی و مهندسی تاسیس خواهند شد.

سپس معاون آموزشی وزارت علوم اعلام می کند که اگر از سوی دانشگاه‌های خصوصی و غیر دولتی، تقاضایی بر این مبنا ارائه شود آن‌ را بررسی خواهیم کرد اما برخی از مسئولان وزارت علوم این خبر را تکذیب کرده است.

رضا عامری، مدیر کل دفتر نظارت و ارزیابی وزارت علوم، با بیان این‌که ایجاد موسسات آموزش عالی غیر دولتی مخصوص بانوان، در مناطقی که این تقاضا وجود دارد با نظر مثبت بررسی خواهد شد تصریح کرد «طرح تفکیک جنسیتی دانشجویان بحثی بود که از قبل مطرح بوده اما آنچه اكنون در وزارت علوم دنبال می‌شود آن نیست كه برخی دانشگاه‌ها به دخترانه و پسرانه تبدیل شوند» اما توضیح بیشتری درباره دو دانشگاه ویژه دختران نداد.

اگر چه مقامات وزارت علوم در دانشگاه ها در حال حاضر مشغول حذف و مهار تشکل های صنفی هستند اما مدت هاست که  اخبار مربوط به نصب دوربين های مدار بسته در دانشگاه ها، جدايی درب ورود خروج دانشجويان زن و مرد و ممنوع شدن اردوهای مختلط دانشجويی توسط اين وزارتخانه منتشر شده است. آن گونه که از سخنان رييس نهاد نمايندگی ولي فقيه در دانشگاه ها بر می آيد طرح تفکيک جنسيتی تا چندی ديگر در دانشگاه ها نيز به اجرا گذاشته خواهد شد.

محمد محمديان در تازه ترين سخنان خود اعلام کرده که "دانشگاه‌ها به سالن مد تبديل شده‌اند". او در اجلاس شورای مركزی دانشگاه آزاد اسلامی، میگوید: "وضعيت اخلاقی چهره دانشگاهها را مكدر نشان می‌دهد". محمديان خطاب به روسای دانشگاه ها اظهار داشت: "رييس دانشگاه مسؤوليت همه بخشها را بر عهده دارد. رييس دانشگاه تنها مسؤول آموزش و پژوهش دانشگاه نيست بلكه مسؤول دين و فكر دانشجويان نيز است".

از جداساری فهرستها تا دیوار کشی

با وجود تمام تکذیب‌ها و گفتارهای متناقض از سوی مسئولان وزارت علوم و دولتی درباره وجود یا عدم وجود چنین طرحی، خبرهای داخلی از دانشگاه شهید بهشتی مبنی بر تفکیک لیست‌های جضور و غیاب دانشجویان برای حضور در کلاس‌های دخترانه یا پسرانه حاکی از اجرای این طرح قبل از تصویب آن است.

از سوی دیگر، سال گذشته در برخی از دانشگاه‌ها از جمله دانشکده علوم اقتصادی با نصب پرده برزنتی در حیاط دانشگاه، اقدام به جداسازی دختران و پسران از یکدیگر کرده بودند که به علت مخالفت و اعتراضات گسترده دانشجویان مجبور به عقب‌نشینی شدند.

اما با آغاز سال تحصیلی جدید، خبرهای داخلی از این دانشگاه‌ حاکی از آن است که با ساختن دیوار در محوطه دانشکده اقدام شکست خورده سال گذشته، قبل از تثبیت کلاس‌ها اجرا شده است.

مجلس خبرگان همچنین خواستار اجرای طرح تفکيک جنسيتی در دانشگاه ها شد و حتی در بيانيه پايانی دهمين اجلاس رسمی مجلس خبرگان آمد که اجرای اين طرح موجب حفظ حرمت و صيانت بيشتر نسل جوان می شود.
با اين حال طرح تفکيک جنسيتی در بعضی از دانشگاه ها به اجرا درآمد.

رييس دانشگاه شريف پيش از شروع سال تحصيلی جديد از تفکيک کلاس های ورودی های جديد اين دانشگاه خبر داد. عليرضا رهايی، رييس دانشگاه صنعتی امير کبير با بيان اينکه اجرای طرح تفکيک جنسيتی در دانشگاه ها در شرايط کنونی امکانپذير نيست، اين طرح را در دانشگاه تحت نظارتش اجرا نکرد.

اما دانشگاه علم و صنعت و دانشگاه آزاد از دانشگاه هايی بودند که طرح تفکيک جنسيتی در انها اجرا شد. پيشتر چند استاد دانشگاه علم و صنعت با نوشتن نامه ای به رييس مجلس شورای اسلامی نسبت به محدوديت ظرفيت پذيرش دختران در رشته های کارشناسی و کارشناسی ارشد اين دانشگاه اعتراض کرده بودند. در فهرست رشته ها و ظرفيت پذيرش آنها در این دانشگاه در نيم سال نخست ۱۳۹۰ در رشته های کارشناسی مانند مهندسی برق، صنايع، شيمی، عمران، معماری و مکانيک ظرفيت درنظر گرفته شده برای دختران به مراتب از پسران کمتر است. یکی از دانشجویان این دانشگاه با مصاحبه با رادیو فردا می گوید:"مشخصا در دانشگاه علم و صنعت بيشتر از هر دانشگاه ديگری، اتفاقات افتاد، مثل ماجرای تفکيک جنسيتی که در دانشگاه ما به شکل تک جنسيتی شدن بروز پيدا کرد. در مقطع کارشناسی ارشد  کاملا تک جنسيتی و پسرانه شده . ماحصل اين مسئله هم اين شده است که در کنکور امسال، ۵۰۰ نفر اول کنکور، دانشگاه علم و صنعت را انتخاب نکرده اند".

 

چندی پیش مرتضی آقاتهرانی، نماینده اصولگرای تهران در مجلس ضمن ابراز نگرانی از اختلاط جنسیتی در دانشگاه‌ها و اشاره به بروز معضل و مشکلات بسیار در این محیط‌ها به "تجربه موفق دانشگا‌ه‌های الزهرا و امام صادق" اشاره کرده و گفته بود: «ما به کلی در رابطه با اختلاط جنسیتی نه فقط در دانشگاه‌ها بلکه در محیط‌های دیگر نیز انتقاد داریم. چه اشکالی دارد که دخترها و پسرها در محیط‌های مختلفی فعالیت کنند؟‌».

طرح تفکیک جنسیتی فقط به مدارس و دانشگاه‌ها تعلق نداشت؛ مرضیه وحیددستجردی اولین وزیر زن پس از انقلاب اسلامی با پیشنهاد طرح تفکیک جنسیتی بیمارستان‌ها، سیاست دولت نهم و دهم را آشکارتر کرد.

 

وزیر بهداشت دولت دهم، که چنین طرحی را "تبعیض مثبت" خوانده بود ضمن تاکید بر لزوم اجرای این طرح،‌ عملی شدن چنین تبعیضی را به نفع زنان و مردان دانست.

جداسازی بیما‌رستان‌ها برای زنان و مردان، دیوارکشی در حیاط دانشگاه‌ها، جداسازی فهرست حضور و غیاب، اختصاص کتاب‌های آموزشی به دختران و پسران به طور جداگانه، ورودی‌های مختلف برای بانوان و آقایان در دانشگاه‌ها، اختصاص اتاق‌های مخصوص برای خانم‌ها و آقایان در اداره‌جات همه از دید تحلیل‌گران حاکی از سیاست های گام به گام دولت در عملی کردن طرح جداسازی جنیسیتی به صورت فراگیر است.

تفکيک جنسيتی در ادارات

خبرگزاری آفتاب از ابلاغ بخشنامه تفکيک زن و مرد در سازمان تامين اجتماعی خبر داد. به نوشته اين خبرگزاری نزديک به مجمع تشخيص مصلحت نظام، اکبر عباسی ملکی، معاون اداری و مالی سازمان تامين اجتماعی در نامه‌ای به مديران اين سازمان دستور داده هر چه سريعتر نسبت به "جابه‌جايی و جداسازی اتاق‌های مختلط" اين سازمان "به منظور حفظ شئونات اسلامی" اقدام کنند. آفتاب شماره اين بخشنامه و تاريخ صدور آن را نيز که پانزده آبان ماه بود ذکر نمود.

اما وزارت ارشاد از جمله اولين بخش های دولت احمدی نژاد بود که طرح هايی برای تفکيک جنسيتی کارمندان به اجرا گذاشت. محمد حسين صفار هرندی در روزهای آغازين وزارتش از جمله با صدور بخشنامه ای حضور زنان را بعد از ساعت 18 در کليه ادارات و زيرمجموعه های اين وزارتخانه ممنوع کرد. اگر چه واکنش تند رسانه ها و افکار عمومی باعث شد وزير ارشاد اعلام کند اين بخشنامه به خاطر رعايت حال کارمندان زن اين وزارتخانه صادر شده اما مدتی بعد در يک مصاحبه مطبوعاتی از بخشنامه خود دفاع کرد و از احتمال وجود مفسده در ساعات غير اداری بر اثر حضور زنان نيز سخن به ميان آورد.

امام جمعه اصفهان نيز اوايل تابستان گذشته خواستار اجباری شدن چادر در ادارات اين استان و تفکيک کارمندان زن و مرد از يکديگر شد.

طرح جداسازی جنسیتی در ادارات یزد

 

استاندار جمهوری اسلامی در يزد بر اجرای طرح عفاف و حجاب برای محدود کردن زندگی برمردم تاكيد كرد و گفت: اين طرح ابتدا بايد در ادارات استان اجرا شود و زنان كارمند از مردان جدا شوند كه اين كار در استانداری يزد آغاز شده است. خبرگزاری حکومتی ایلنا در این رابطه می نویسد:  محمدرضا فلاح‌زاده با بيان اينكه اين طرح در شورای فرهنگ عمومی اين استان تصويب شده گفت: قرار است در گام اول از ادارات دولتی شروع كنيم پس از آن در ساير ارگان‌های غير دولتی نيز طرح اجرا می‌شود.

 

وی كه در جلسه شورای اداری استان يزد سخن می‌گفت، تاكيد كرد: اين فرصت دو ماهه به ادارات از الان داده می‌شود تا نسبت به جداسازی خانم‌ها و آقايان كارمند خود اقدام کنند.

استاندار يزد تاكيد كرد: پس از اين فرصت دو ماهه معاون سياسی امنيتی، مديركل سياسی، مديركل اجتماعی و بازرسی استانداری از ادارات بازرسی خواهند داشت تا نسبت به اجرای آن بررسی نظارت داشته باشند.

او خاطرنشان كرد: اين طرح در مرحله بعدی شامل ساير ارگان‌های غير دولتي هم مي‌شود اما مصوب شده است كه در گام اول در ادارات دولتی اين كار را انجام دهيم.

او با بيان اين راهكار كه می‌توان خانم‌ها و آقايان را به راحتی در اتاق‌های جداگانه تفكيك كرد گفت: الان در استانداری اين كار در اكثريت بخش‌ها به جز يكی دو جا انجام شده كه اين يكی دو جا را هم به زودی اين طرح اجرا می‌شود.

 

وی در توضيح پيرامون ضرورت اجرای اين طرح گفت: حجاب و عفاف كه مخصوص همسران پيامبر و ائمه نيست زهرا و زينب و ام‌كلثوم و همسر امام و رهبر انقلاب و مراجع تقليد كه اشتباه نميیكنند پس ما اشتباه ميیكنيم.

وی افزود: خيلی‌ها از ما انتقاد دارند ما هم هر كار كه می‌كنيم وحی منزل و سنت نيست اشكالات را به ما می‌گويند و تا آنجا كه مقدورات اجازه می دهد اصلاح می‌كنيم.

وی همچنين خطاب به مديران دولتی خواست تا همكاران خود را از مجموعه افراد متدين، متخصص و دلسوز انتخاب كنند. او تاكيد كرد: در انتخاب همكاران و مديران زير مجموعه خود و همچنين نيروهايی كه جديد وارد می‌كنيد دقت كنيد. اينها مديران آينده كسانيیاند كه در آينده وزير، مديركل، و معاون خواهند شد.

تفکيک جنسيتي در بيمارستان ها

مريض زن نبايد به دست‎ ‎نامحرم مداوا شود
پس از جداکردن زنان و مردان در اتوبوس، تاکسی، مدرسه و راه اندازی پارک ويژه زنان و تاکسی ويژه زنان، ‏اينک نوبت به گسترش جداسازی جنسيتی به همه عرصه ها و از جمله جداسازی در بخش درمان رسيده و مقامات ‏دولتی می گويند "در سرزمين اسلامی نبايد يك مريض زن به دست‎ ‎نامحرم مداوا شود".‏

در همين راستا وزير بهداشت و تعدادی از معاونان محمود احمدی نژاد در بيمارستان مهديه تهران ‏گرد هم می آیند تا اولين بيمارستان به کلی زنانه را افتتاح کنند.‏

اين بيمارستان جديدا ساخته نشده، اما دولت با تخصيص يک ميليارد تومان و اعمال تغييراتی در بيمارستان مهديه ‏آن را به بيمارستان زنانه تبديل کرده که همه گونه بيماری را مي پذيرد اما بيماران تنها بايد زن باشند. کادر ‏درمانی اين بيمارستان نيز به گفته مقامات وزارت بهداشت قرار است همه زن باشند تا از اين پس پزشکان زن ‏محرم بيماران زن باشند.‏

زهره طبيب زاده نوری معاون محمود احمدی نژاد در امور زنان به خبرگزاری فارس خبر افتتاح اين بيمارستان را ‏می دهد و آن را از آثار انقلاب اسلامی، و "طليعه حکومت اسلامی در کشورهای مجاور" و ‏منطقه ارزيابی می کند. وی می گوید: "در جمهوری اسلامی ايران كه پرچمدار حركت سازمان يافته‌ توأم با عفاف زنان‏‎ ‎در جامعه است بيمارستان زنان نداشتيم و زنان‎ ‎بسياری از بيمارهای را كه داشتند‎ ‎نمي‌توانستند پيش پزشكان مرد ‏بيان كنند‌ ولی الآن به راحتی می‌توانند به پزشكان‎ ‎متخصص زن مراجعه كنند". وی تاکيد کرد "در سرزمين ‏اسلامی نبايد يك مريض زن به دست‎ ‎نامحرم مداوا شود".‏

رئيس مركز مشاركت زنان رياست جمهوری در روز افتتاح اين بيمارستان "ويژه زنان" علاوه بر دفاع از ‏جداسازی زنان و مردان در بخش های مختلف کشور اعلام می کند که : "تبعيض جنسيتی در مشاغل خاص زنان بايد ‏اعمال‎ ‎شود و دولت و حاكميت موظف است زمينه آموزش اين مشاغل را تا سطوح فوق تخصصی برايیزنان ‏فراهم كند".‏

وی مشاغل زنان را به سه دسته تقسيم می کند و "خدمات‎ ‎بهداشتی- درماني به زنان و به طور كلی تمام خدمات حرفه ای و ‏تخصصی به زنان تا سطح‎ ‎پيشگيری كه در اولويت است، فعاليت در مطبوعات و رسانه‌ها در حوزه زنان، ‏فعاليتهای‎ ‎امدادی و خيريه مانند داوطلبان هلال احمر، حوزه انتظامی، ورزش چه ورزش جمعی چه‎ ‎همگانی" را ‏مشاغلی می داند که حضور زنان در آن بلامانع است و "دولت بايد زمينه آموزش و ارائه خدمت زنان را در اين ‏عرصه ها كه برای زنان‎ ‎واجب كفايی است فراهم كند".‏

‏‌دسته دوم، مشاغلی که که معاون محمود احمدی نژاد از آنها به عنوان "فعاليت هايی كه برای زنان سخت و زيان ‏آور است و با خلقت زن منافات دارد" نام می برد، شامل شغل های می شود چون "كار در‎ ‎سيستم ‌های نظامی و ‏ارتش، معادن، كار در زير درياها مانند جوش دادن دكلهای برق فشار‎ ‎قوی، كار در كارخانه مواد شيميايی، كار ‏در كشتی و دريا، مسافرتهای طولاني و حمل و‎ ‎نقل بين جاده‌ای". طبيب زاده نوری چنين مشاغلی را برای زنان ‏مکروه دانسته و می گوید "زنان با كمال ميل اين فرصتهای شغلي را در اختيار آقايان قرار‎ ‎می‌دهند و با توجه به خلقت ‏انسان كار زنان در اين گروه مشاغل مكروه است".‏

همزمان روزنامه خراسان از مصوبه هيات وزيران درباره لزوم جداسازی بيمارستان های زنان و مردان خبر داده وبه نقل از مشاور معاون سلامت وزير بهداشت می نویسد: "طرح ايجاد بيمارستان اختصاصی بانوان قبل از تصويب هيئت وزيران نيز در دست بررسی وزارت بهداشت قرار داشته است." جهانگيری می گوید که ايجاد بيمارستان اختصاصی زنان در تهران كه اخيرا به تصويب هيئت دولت رسيده پس از طی مراحل كارشناسی در وزارت بهداشت، عملياتی می شود. مديركل صدور مجوز بيمارستان های وزارت بهداشت، همچنين می گوید: "ايجاد بيمارستان اختصاصی زنان در حال حاضر در وزارت بهداشت در حال طی مراحل كارشناسی در زمينه تعداد تخت، خدماتی كه در اين بيمارستان بايد به بيماران زن ارائه شود و نيروی انسانی است وبه محض نهايی شدن و اختصاص بودجه وارد فاز عملياتی می شود".

به گفته جهانگيری"در اين طرح به هيچ وجه احداث و ساخت بيمارستان جديد در دستور كار نيست بلكه يكی از بيمارستان های تحت پوشش يكی از دانشگاه ها به زنان اختصاص خواهد يافت". او بيمارستان اختصاصی زنان در تهران را دومين بيمارستان از اين نوع برشمرده و اعلام می کند که "فاز عملياتی ايجاد اولين بيمارستان اختصاصی زنان در شيراز درحال اجراست و مجوز تاسيس درمانگاهی خاص بانوان نيز در يكی از شهرستان ها صادر شده است".

عوض حيدرپور، مخبر كميسيون بهداشت  و درمان نيز طرح راه اندازی بيمارستان ها و درمانگاه های مخصوص زنان در کشور را تاييد کرده و می گوید "ايجاد بيمارستان اختصاصی زنان يكی از اقدامات موثر و از درخواست های پزشكان زن و بيماران است كه هيئت وزيران اقدام به تصويب آن كرده، چنانكه دربسياری از كشورهای اسلامي مثل عربستان سعودی زنان دارای بيمارستان اختصاصی هستند و حتی در مكه و مدينه بيمارستان زنان در تمام بيماری ها از بيمارستان مردان جداست". به گفته مخبر کميسيون بهداشت مجلس "از ابتدای انقلاب تاكنون چندين بار طرح ها و اقداماتي برای ايجاد بيمارستان اختصاصی زنان آغاز شده اما به دليل كمبود پزشكان متخصص زن و كمبود نيروی انسانی در رشته های مختلف پزشكی و پيراپزشكی محقق نشد وحتی جداسازی بخش های زنان و مردان در بيمارستان ها به طور كامل صورت نگرفت". اين عضو مجلس تاکيد می کند که "ايجاد اين گونه بيمارستان ها نبايد خاص تهران باشد و در اين زمينه بايد ملی نگری شود به طوری كه تمامی استان ها و شهرستان ها بتوانند از اين امتياز بهره مند شوند". آن گونه که از سخنان حيدرپور بر می آيد، از نظر مقامات دولتی راه اندازی بيمارستان های خاص زنان در شهرهای مذهبی مثل مشهد و قم ضروری تر است. در اين طرح علاوه بر تفکيک بيماران زن، تنها پزشکان و پرسنل زن مجاز به فعاليت در بيمارستان های خاص زنان خواهند بود.

مقامات وزارت بهداشت البته گفته اند شايد نتوانند به خاطر کمبود نيرو و بودجه در مدت کوتاهي در همه شهرها بيمارستان و درمانگاه مخصوص زنان ايجاد کنند، اما در اين کار مصمم هستند. آنها تاکيد کرده اند برای تسريع در انجام اين طرح تصميم گرفته اند به جای ساخت بيمارستان از تغيير کاربری يکي از بيمارستان ها در اين مناطق استفاده کنند و با تغييراتی آنها را به بيمارستان های خاص زنان تبديل کنند.

تفکيک جنسيتی در مدارس

اگر چه تفکيک جنسيتی دانش آموزان از نخستين سال های پس از انقلاب به اجرا در آمد و کليه مدارس و حتا مدارس ابتدايی را شامل شد، اما تفکيک جنسيتی معلمان و دبيران در آن سال ها به دليل کمبود کادر آموزشی تنها به حذف معلمان و دبيران زن از مدارس پسرانه منجر شد. از شهريورماه گذشته اما مسئولان آموزش و پرورش اعلام کردند با آغاز سال تحصيلی "طرح حذف دبيران مرد از مدارس دخترانه" را نيز به اجرا می گذارند. قائم مقام وزير آموزش و پرورش نخستين کسی بود ‌ كه‌ در جريان برگزاری جشنواره‌ سپاس‌ اين خبر را تاييد و از حذف دبيران مرد از مدارس دخترانه دفاع کرد.

حسين هراتی، درباره جزييات اين جداسازی می گوید: "با تدابير اتخاذ شده‌، دبيران‌ مرد در سال‌ تحصيلی‌ جديد، مجوز تدريس‌ در دبيرستان‌ها و مراكز پيش‌ دانشگاهی‌ دخترانه‌ را نخواهند داشت‌ و دبيران‌ زن‌ جايگزين‌ مرد در دبيرستان‌های‌ دخترانه‌ و مراكز پيش‌ دانشگاهی‌ می‌شوند و فقط‌ در صورتی‌ كه‌ امكان‌ تامين‌ دبير زن‌ به‌ جای‌ دبير مرد ميسر نباشد ناگزير از دبير مرد استفاده‌ خواهد شد". او "هدف‌ از اجرايی اين‌ طرح‌ را سهولت‌ برقراری‌ ارتباط‌ دانش‌ آموزان‌ با دبيران‌" عنوان کرد. اجرای اين طرح اعتراض گروهی از اوليای دانش آموزان در بعضی شهرها و انتقاد برخی از نمايندگان مجلس را در پی داشت. به گفته هاجر تحريری نيک صفت، يکی از نمايندگان معترض به طرح حذف دبيران مرد از مدارس دخترانه "برای‌ خانواده‌ها، زن‌ بودن‌ و يا مرد بودن‌ مهم‌ نيست‌ و نبايد در اين‌ خصوص‌ تصميم‌ عجولانه‌يی‌ اتخاذ كرد". مسئولان آموزش و پرورش اما برای اسلامی کردن مدارس آن قدر عجله دارند که به عواقب آموزشی، اجتماعی و روانی چنين طرح هايی فکر نمی کنند.

 تکه ای از نامه یک دانشجو - مرداد ۱۳۹۰

بسیار دور از هم قد کشیده‌ایم . هر یک بر فراز صخره‌ای بلند و دره‌ای عمیق؛ میانمان که با هیچ خاکستری پر نخواهد شد. جدایمان کردند؛
از روز اول مهر. با پوشش‌های متفاوت. مانتو و مقنعه و چادر تیره بر من پوشاندند و تو را با لباس فرم و کله‌ای تراشیده به ساختمانی دیگر فرستادند. من را به مدرسه‌ی دخترانه و تو را پسرانه . دانشگاه هم که رفتیم جدایمان کردند. با ردیف‌های دور از هم .
نیمکت‌های خانم‌ها و آقایان. با درها و راهروها و ورودی‌ها و خروجی‌های خواهران و برادران .
جدایمان کردند و ما بسیار دور از هم قد کشیدیم . در اتوبوس با میله‌ها و در حرم و امامزاده با نرده‌ها و در دریا و ساحل با پارچه‌های برزنتی. ..
آنقدر دور و غریب از هم بزرگ شدیم تا تو شدی راز درک ناشدنی‌ای برای من؛ و من شدم عقده‌ی جنسی سرکوب شده‌ای برای تو. تا هر جا که دیگر نتوانستند جدایمان کنند، در تاکسی و خیابان، از زور نادانی و بیماری و عقده‌های جنسی، من در پی یک نگاه و توجه و متلک از تو باشم … و تو خود را به من بمالی و برهنگی ساق پایم حالی به حالی‌ات کند و نگاه حریص‌ات مانتو ام را بدرد .
جدا و بسیار دور از هم قد کشیدیم انقدر که تا پایین تنه هایمان معذب مان کرد خیال کردیم عاشق شده‌ایم و چون عاشق هستیم باید ازدواج کنیم و بعد هم با هزاران عقده‌ی بیدار و خفته به زیر یک سقف رفتیم .
بسیار دور از هم قد کشیدیم. انقدر که دیگر نگاه‌مان نیز یکدیگر را خوب و درست ندید و نگاه‌های انسانی جای خود را به نگاه جنسیتی دادند درهمه جا. در محل کار، در محافل فرهنگی و علمی و حتی جلسات سیاسی . و من باید تقاص همه‌ی این فاصله ها را بپردازم . تقاص دوری از تو و بر صخره‌ای دیگر قدکشیدن را . تقاص تو را ندیدن و نشناختن را .
باید که تنم بلرزد وقتی هوا تاریک می‌شود و من تنها در خیابانم؛ وقتی دنبال کار می‌گردم؛ وقتی تاکسی سوار می شوم .

اینجا یک مستراح عمومی است به وسعت یک کشور. بهتان بر نخورد… آخر سالیان سال است که در همه جای دنیا، فقط مستراح‌ها را زنانه و مردانه کرده‌اند