یك نكته مهم
در مبارزات
کارگران عسلویه
نسان نودينيان
از چند ماه
گذشته
كارگران عسلویه
با تاخیر
طولانی در پرداخت
حقوق و مزایا
وارد درگیری
در فازهای
مختلف،
شده اند. بگزارش
ایران كارگر؛
مدت حدود هفت ماه است كه حقوق
كارگران پرداخت
نشده است؛
و مساله مهمتر این
است كه
شركت های وابسته به شركت
نفت زیر
مجموعه سپاه هستند؛ و
سپاه هم با
ایجاد جو ترس
و سركوب
نظامی بعنوان
حربه ای در
متوقف كردن
اعتراضات و به نتیجه
نرسیدن آنها
اعمال قدرت خواهد كرد.
درگیری ها تاكنون
به نتیجه
نرسیده است، و هنوز
كارگران موفق به دریافت
حقوق و مزایای
عقب افتاده
خود،
نشده اند.
دولت و كارفرمایان
از قرار
معلوم گوششان
در قبال
تامین زندگی خانواده های
كارگری را،
بسته اند و کر هستند و به
اعتراضات
كارگران در فازهای
مختلف هنوز
ترتیب اثر نداده
اند.
راه چاره اما
در دست خود
كارگران است.
تجربه هفت ماه
گذشته
این را
ثابت كرده است
كه
درگیری و
اعتراضات پراكنده در فازهای
مختلف عسلویه
قدرت اعتراضی
كارگران را
هنوز به
دولت و كارفرمایان
تحمیل نكرده
است.
ادامه وضع
موجود و تن دادن
به
اعتراضات پراكنده
بعد از
هفت ماه
درگیری دیگر
بی فایده
شده است. خانواده
های
كارگری تا
كی و بعد از
هفت ماه
عدم تامین
زندگی میتوانند
به وضع موجود
اقتصادی در شرایطی كه گرانی و
تامین زندگی روزانه با مشكلات
و موانع جدی روبرو میشود،
ادامه دهند؟
تغییر روش
و موضع تعرضی
تر در این شرایط
به امری
مبرم تبدیل
شده است.
اعتراضات پراکنده در
هفت ماه گذشته در
مقابل مقاومت
سنگدلانه
دولت و کارفرمایان
در محک آزمایش
کارگران قرار
گرفته است. امیدوار
بودن به
موفقیت دریافت
حقوق ومزایای
عقب افتاده،
با سپری
شدن ماه
ها درگیری پراکنده،
کارگران و خانواده
های آنها
را در موقعیت
ضعف و به لحاظ قدرت
مالی ناتوان
خواهد
کرد.
راه برون
رفت از
این وضعیت
در گرو تصمیم به فراخوان
به کارگران
و خانواده
های آنها
و جمع کردن آنها
در شکل مجمع
عمومی و روی آوری به
اشکال جدید
اعتراض میباشد.
جنبش
كارگری و
اعتراضات چند
سال گذشته
اشكال متنوع
مبارزه را
تجربه كرده
است. تلاش برای
ایجاد تناسب
قوای مناسبتر،
تکیه بر
قدرت جمع شدن
و دخالت
كارگران مجتمعهای
مختلف برای
اتخاذ تاكتیك
مناسب، و
آماده شدن برای
رو در رویی با
دولت و كارفرمایان،
برای
تغییر شرایط
کنونی بسیار
تعیین كننده
است.
سابقه حمایت
خانواده های
کارگران از
اعتراض و
مبارزات
کارگران عسلویه
در چند سال گذشته وجود دارد. در بسیاری از اعتراضات،
خانواده
ها کارگران را تنها
نگذاشته
اند.
در جند سال گذشته طبقه
کارگر با
اعتراضات متشکل
و قدرتمند،
دولت و کارفرمایان
را وادار
به عقب
نشینی و تن دادن
به
مطالبات خود
نموده
است. تغییر
اشکال
اعتراضات پراکنده و سازماندهی
این اعتراضات
در شکلی واحد
و هماهنگ،
راه حل و
چاره کارگران عسلویه
است.