راضیه غلامی
شعبانی، (ابراهیم
زاده)، متولد اردیبهشت
۱۳۰۴در تبریز،
از اولین
زنان ایرانی
است که به خاطر مبارزاتش،
بارها دستگیر
و سال ها زندانی
بوده (اولین
دستگیری - سال ۱۳۲۵ ) و یکی از فرزندانش
را نیز
در هنگام
فرار از
زندان به
دنیا آورده
است و به
همین دلیل، این فرزند
پسر «فراری» نامیده شد. رضا
ابراهیم
زاده، همسر
او از
اعضای
گروه موسوم به ۵۳
نفر است
که در دوران رضاشاه پهلوی به
خاطر عقایدشان
دستگیر و زندانی
شدند . راضیه
از اولین
کسانی است که با
امضای
بیانیه، عضو
کمپین یک میلیون
امضا شد و به سرعت
تعدادی امضا
و کمک مالی برای
آن فرستاد
.او که ساکن
آلمان
بود، شرح زندگانی خود
را در کتابی تحت
عنوان «خاطرات
یک زن ایرانی»
به تفضیل
بیان کردهاست. این
کتاب ابتدا
با عنوان «خاطرات
یک زن تودهای» در تهران
چاپ و منتشر
شد، ولی کمی
پس از
انتشار ممنوع
شد. سپس با یک ویرایش
و بازبینی
قابل توجه،
توسط نشر آیدا
در آلمان بازنشر شد. راضیه
شعبانی در ژوئن ۲۰۰۶ در هفدهمین
کنفرانس بنیاد
پژوهشهای
زنان ایران
با عنوان «فمینیسم
سکولار،
انقلاب مشروطه،
شرایط و چالشهای
کنونی» در شهر مونترال کانادا به
عنوان زن برگزیده شناخته
شد. بنا بر گزارش
مادران
صلح دورتموند
آلمان، این زن
مبارز و آگاه،
امروز دوشنبه ۲۸ ژانویه ۲۰۱۳ ساعت ۱۱ و سی
دقیقه ما را
ترک کرد.