اسمر نادرپور: خیابانها محل تعیین تکلیف ما با نابرابری در هشت مارس است!

Kategorie: Schlagzeile

 

هشت مارس نزدیک است ، روز ادعانامه زنان علیه دنیایی نا برابر، روزی که نوید یک رهایی گسترده را می دهد، رهایی از دست مردسالاری، از دست سرمایه سالاری که زنان را به برده های درجه دوم دنیایی مدرن تبدیل کرده است.هر چند که این امیدها زیبا هستند اما واقعیت های دیگری هم وجود دارند که در سراسر دنیا زندگی زنان را تباه کرده است، واقعیت های مانند ، ناموس و مذهب که وقتی در قدرت قرار می گیرند کابوس های وحشتناک تری برای زنان می شوند. امسال زمانی به استقبال هشت مارس می رویم که در دنیا تحولاتی بس نا امید کننده ای رخ داده است! از تجاوز های روبه افزایش در مصر گرفته، تا تکه تکه کردن بدن رقاصان در سوریه و تجاوزهای دسته جمعی در هند و ایران! و غیره .

هشت مارس امسال کیفر خواست ما زنان علیه نابرابری در کلیت آن است، هشت مارس روز وحدت زنان جهان و به میدان آمدن همزمان شان است. اما برای ما که متولد کشور اسلام زده ایران هستیم قضیه کمی حاد تر است.

زنان هم نسل من در ایران تولدشان را با اذانی در گوش آغاز می کنند که تا مرگ سایه شوم مذهب، زندگیشان را به پستو ها می برد. در همان ابتدا محجبه اشان می کنند، در مدرسه یاد می گیرند که مادر آشپزی می کند و پدر همه کاره خانه است، از همان ابتدا به او می آموزند که او ملک و ناموس خانواده است و باید همیشه در سایه زندگی کند. این آموزشها از مدرسه و رادیو و تلویزیون و حتی در برنامه کودک! آغاز می شود تا در ذهن زنان نهادینه شود، تا جایی که باور به برابری برای عده ای از زنان غیرقابل قبول شده است.

در ایران، اسلام به قانون حکومت و خانواده تبدیل شده است، دینی که زنان را در رده احشام قرار می دهد.

اما این پایان کار نیست، به قدمت تاریخ زنانی پیدا شده اند که علیه این نابرابری ها شورش کرده اند ، جنبش سازمان داده اند و به خیابان ریخته اند و چه بسا در بسیار از جاها قوانین زن ستیزانه را تا حدی زیاد تغییر داده اند.

هشت مارس خود بیانگر چنین روزی است. در هشت مارس 1857 زنان کارگر کارگاههای پارچه بافی در نیویورک برای افزایش دست مزد و کاهش ساعت کار به خیابان ریختند! هرچند این تظاهرات توسط پلیس امریکا سرکوب شد، اما هشت مارس و جنبش زنان علیه نابرابری هم چنان ادامه پیدا کرد و هر سال در چنین روزی خیابانها را در سراسر دنیا به اشغال خود در می آورد.

در ایران هم مبارزه زنان برای برابری قدمتی دیرینه دارد، زنان زیادی زندانی و شکنجه شده و مهر " رسوای" بر پشانیشان زده اند تا با استفاده از مذهب آنان را سرکوب کنند. اما این جنبش هیچ وقت به طور کامل سرکوب نشد و در چند سال گذشته دوباره پا به عرصه وجود نهاده است. از مراسمهای هشت مارس سالهای گذشته در سنندج و تهران گرفته تا اعتراض های گسترده زنان برای حضور در ورزشگاهای فوتبال و تا تعرض و به تمسخر گرفتن حجاب به عنوان سنبل نابرابری زن و مرد در خیابانها، نمونه های هستند که در خفقان امروزی ایران دیده می شوند.

اما باید هشت مارس امسال متفاوت باشد، زنان در ایران سالها است از ابتدای ترین حقوق خود محرومند! باید تغییری ایجاد کرد، به میدان آمد،هرجا که پیشرفتی صورت گرفته است ثمره سالها مبارزه بی وقفه زنان انقلابی بوده است. هشت مارس روز ما است در این روز در خانه ها نمانید، خیابان محل تعیین تکلیف ما با نابرابری است.

اسمر نادرپور