تقدیم به مرضیه اسکوئی وتمام زنها ی جهان.

من خیلی شرمنده هستم درعصری زندگی میکنم که

هنوز هم بایدبرای کلمه برابری زن ومرد مبارزه کرد.

صد ساله شد تولدت:

آه مرضیه

صدای آوای تو

از کوچه های

خاکی اسکو

طنین انداز است

و درتمام

دنیای ضد زن

از بولیوئی تا نیکاراکو.......

از هندوستان تا افغانستان .....

از ایران تا فیلیپین .....

در هرزمان

دختران

همیشه عاشق

با صدائی رسا

تکرار میکنند

من زنم

من مادرم

من خواهرم

من دخترم

می توانم

هم زمان

هر چهار باشم

قلب من

با مهرخود

هم چون

دریائی کبیر

از برای کودکانم

میشود هر دم ذلیل

آغوشم

هم چون

جنگلی بی انتها

از برای همسرم

هست هرلحظه پناه

مهر من

هم چون نسیم صبحگاهی

می وزد

در دشت وصحرا

از برای مادرم

عاشق ام من

هم چو خواهر

تا بگویم

قصیه های

جنگ نا برابر

از تجاوز بر زنان

هم

کشتار

کودکان

قلب من

بی تاب

هم چون

ابر بهاران

می طپداز بهر صلح

در هر زمانه

عاشقانه

هم زمان خوانم ترانه

کی توان گفت

دیگر نیست

این واژه ها را اعتباری

زن برابر= با مرد نیست........

2011.3.7 اکبر یگانه