ترجمه فارسی سخنرانی سیمین دبیری از فعالین اتحاد چپ ایرانیان

در تظاهرات هشت مارس در ونکوور

امروز ما روز جهانی زن را درسرتاسر دنیا جشن می گیریم در حالیکه در برخی از کشورها مانند ایران زنان اجازه چنین کاری را ندارند. آنها هشت مارس ، روز جهانی زن را به خانه های خود می برند. گردهمآیی های بسیاری را تدارک می بینند، اما نه در ملاء عام. این امر فقط مربوط به امسال نیست. این امری است که در طول 34 سال گذشته که جامعه ایران تحت یک حکومت مطلقا ضد زن بسر می برد ، اتفاق افتاده است. ایدئولوژی زن ستیزی و سرکوب زن یکی از خصوصیات بنیادی و یکی از پایه های ایدئولوژیک رژیم جمهوری اسلامی ایران است .

ایران جامعه ای پیچیده است. جامعه ای که در آن جایگاه اجتماعی زن و جایگاه قانونی آنها ، مثلا با جایگاه تعریف شده توسط قانون و سنت های غالب ، کاملا متفاوت است. تصویر زن در ایران با تصویر رسمی اسلامی و جایگاهی که قوانین برای آنها طرح میکند متفاوت است.

ما این امر را مدیون جنبش مقاومت پویا و قدرتمند زنان می باشیم ، جنبش رهایی زن در ایران یک جنبش اجتماعی قوی است.

گفته شده است که معیار سنجش یک جامعه ، چگونگی برخورد به زنان آن جامعه است. سرمایه داری همیشه یک سیستم مردسالار بوده است. سیستمی که امکانات و امنیت را بخصوص برای زنان که در محدوده تنگ جنسیتی آنها نمی گنجند، کاهش داده است.

سرمایه داری انحصاری که منجر به بحران اقتصادی جهانی گشته است ، قرض ، بیکاری ، استقرار سیاست های نئولیبرال و کاهش عظیم بودجه های خدمات اجتماعی مانند تحصیل ، درمان و مسکن را به دنبال داشته است.

سیستم جهانی امپریالیستی و سرمایه داری در بحران عمیقی بسر میبرد. زنان از جمله کسانی هستند که بیشترین اثرات این بحران متوجه آنها شده است. با این وجود آنها در خط مقدم مبارزات علیه جنگ و نظامی گری ، مبارزه برای زیستن ، درآمد مکفی ، کار و حقوق اولیه انسانی قرار دارند. آنها این مبارزه را در شرایطی که تحت ستم مضاعف هستند به پیش میبرند. از جمله کار بیشتر در مقابل مزد کمتر ، برخورداری کمتر از ثروت های دنیا ، و بگردن گرفتن سهم بیشتری از مسئولیت در خانواده. ضمن اینکه آنها همچنان فشار ناشی از ارزش های مردسالارانه و سیستم های اجتماعی عقب مانده را هم تحمل می کنند.

بدون مبارزه بر علیه سرمایه داری ، یک مبارزه مداوم بر علیه امپریالیسم ممکن نیست. زیرا ما بر این باوریم که امپریالیسم و سرمایه داری یعنی فقر، خشونت و جنگ برعلیه زنان. و بدون شرکت فعال توده های زن ، جبهه ضد سرمایه داری و ضد امپریالیسم ضعیف خواهد بود.

زنان ایران نیز از تأثیرات بحران اقتصادی مستثنی نیستند.

سال های بسیاری است که ما برای قوانین انسانی کار ، بیمه بیکاری ، حق دسترسی به درمان ، به تحصیل ، به یک محیط زیست سالم ، به حقوق بازنشستگی ، حق پوشش آزاد و انتخاب آزادانه همسر ، حق حضانت کودک ، طلاق و غیره مبارزه می کنیم. ما با یک رژیم آپارتاید جنسی که استخوان بندی آن بر اساس تبعیض بر علیه زنان است ، مبارزه می کنیم.

ما هر روز خبر بسته شدن کارخانه ها ، بیمارستان ها ، خدمات عمومی و بیکارساختن ها را میشنویم و می بینیم که زنان اولین قربانیان بیکارسازی هستند. درواقع بیکاری و فقر فمینیزه شده است.

ما معتقدیم که خطر جنگ و همچنین تحریم های اقتصادی تحمیل شده به ایران ، زندگی را برای مردم عادی بدتر کرده و به موانعی که زنان ایران باید بر آن فائق آیند تا پیشرفت کرده و در صحنه خصوصی و عمومی آزاد گردند ، افزوده است.

مبارزه زنان ایران برای پایان بخشیدن به خشونت سیستماتیک برعلیه زنان و پایان بخشیدن به نابرابری و برای رسیدن به حقوق برابر و حقوق پایه ای انسانی ، از طریق مبارزه با رژیم زن ستیز ارتجاعی ، ضدبشری و تئوکراتیک جمهوری اسلامی میسر میگردد.

پایان بخشیدن به سرکوب زنان مقوله ای است که در مرکز مبارزات ما برای آزادی انسان ها قرار دارد.

متشکرم

زنده باد همبستگی بین المللی زنان