آوای شب شکن

حسن حسام

شب ِ دراز به حافظ دلا پیام رسان

که فال باز کند صبح را غزل خوانان

چه مرگ زاست شب هول در سیه کاری

جوان کُشست و جهانی زجور او گریان

شکنج ِ گیسوی دلدار نیست این شب تار

شب است وُ رهزن فردا و قاتل ِ انسان

زلال عاطفه را دشمن است این بیداد

بسیج کن همگان را ، جهان بپاخیزان

بزن به اهرمنان تیغ تر ، سکوت مکن

مده مجال به دیوان و آدمی خواران

غریق شوکت عشقیم و پرده دار دلیم

شرار و شاعر و شوریده ایم و شب سوزان

بزن به طبل ِ سفر ای رفیق راه ِ سحر

که عطر باغ بهاری شود ، جهان خندان

شب یلدا

یکهزار و سیصد ونودو پنج

پاریس