بیانیه کمیته مرکزی سازمان راه کارگر به مناسبت آغاز سال جدید میلادی

نگذاریم سال 2017 همچون 2016 بشریت را شرمنده کند!

در آستانه سال جدید میلادی، نخستین واکنش انسانی این است که با شادی به استقبالش برود و آرزوهای نیک برای خود و همه مردمان جهان داشته باشد. اما وقتی به یکسالی که گذشت می نگریم، بی اختیار این احساس پدید می آید که قبل از تبریک سال جدید، باید بابت سال 2016 پیام تسلیتی به بشریت فرستاد. زیرا نظام جهانی سرمایه داری و سیستم های سیاسی – اقتصادی و فرهنگی پاسدار آن، بیلانی جز بحران، جنگ، کشتار، آواره گی، بی خانمانی، فقر، گرسنگی، بیکاری، بیماری، تخریب روزافزون محیط زیست، فساد وسیع سیاسی و اقتصادی، رشد نابرابریهای طبقاتی، تبعیضات سیستماتیک جنسی، ملی و عقیده تی  و ... نداشته اند.

 

- در آغاز سال 2016 افشاء شدن یازده میلیون سند موسوم به "اسناد پانامایی" پرده از پولشویی، فرار مالیاتی و فساد گسترده روسای دولتها، سرمایه داران و چهره های معروف هنری یا ورزشی بر کشید و نشان داد که چگونه نظام سرمایه داری که از یک دلار یا یک ریال مالیات کارگران و زحمتکشان نمی گذرد، میلیونها و گاه میلیاردها دلار از پولهای کثیف خود را در بهشتهای مالیاتی پنهان میکنند، آنهم به قیمت خانه خرابی و گرسنگی انبوه صدها میلیونی مردمان جهان.

 

- در سال 2016 بعد از دهها سال فشار جنبش محیط زیست و غیر قابل انکار شدن تاثیرات گازهای گلخانه ای و سوختهای فسیلی بر هوا و خاک و آب، توافقنامه نیم بند پاریس برای کاهش یک درجه از حرارت کره زمین در آینده و تعهد دولتها به اجرای تدریجی آن بدست آمد، اما هنوز امضای اوباما – رئیس جمهور فعلی امریکا – که در کنار چین دو کشور اصلی تولید کننده گازهای مخرب هستند، خشک نشده بود که رئیس جمهور جدید امریکا دونالد ترامپ  اعلام کرد که هیچیک از داده های علمی تاثیر سوختهای فسیلی بر کره زمین را نمی پذیرد و با آغاز زمامداری اش با شدت، تولید این سوختها از جمله ذغال سنگ را از سر خواهد گرفت. وی به همین خاطر یکی از سرسخت ترین دشمنان محیط زیست سالم را کاندید ریاست سازمان محیط زیست امریکا نمود. ماجرا به همینجا ختم نشد در آستانه کریسمس، هم پوتین و هم ترامپ با پشت پا زدن به توافقات قبلی این دو ابرقدرت نظامی برای کاهش و برچیدن تدریجی تسلیحات هسته ای، اعلام کردند که مسابقه اتمی را بار دیگر آغاز و اقدام به نوسازی و گسترش توان هسته ای خود خواهند نمود. این در حالی  است که امریکا و روسیه هر یک با هفت هزار بمب و کلاهک اتمی به تنهایی 99 درصد تسلیحات هسته ای دنیا را در اختیار دارند. بدین ترتیب آنها با وقاحت اعلام میکنند که نه تنها کره زمین را با تخریب وسیع محیط زیست نابود خواهند کرد بلکه بشریت را به سوی یک "زمستان اتمی" سوق خواهند داد.

 

- در سال 2016  مثلث: امپریالیستها، ارتجاع منطقه و جهادیون اسلامی، خاورمیانه بزرگ را به جهنم و باتلاقی تمام عیار تبدیل کردند. درجه توحش، جنگ، کشتار و آواره گی به آنچنان مقیاسی فرا روئیده که از زمان جنگ جهانی دوم بدین سو بی سابقه بوده است. از سودان و سومالی تا لیبی و یمن، از افغانستان و ترکیه تا عراق و سوریه، مرزهای توحش در نوردیده شده است. در داغ ترین کانون این فاجعه، سوریه قرار دارد که از یکطرف روسیه و رژیم اسلامی ایران و حزب الله لبنان در حمایت از رژیم جنایتکار بشار اسد و از سویی دیگر داعش و نیز جهادیون اسلامی سنی از همه رنگ و مزدوران رژیم های مرتجع ترکیه و عربستان و قطر... با کمک و هدایت جهان غرب به رهبری امپریالیسم امریکا، چیزی از این کشور باقی نگذاشته اند. جز کردستان سوریه – روژاوا – که به همت جانفشانی زنان و مردان آزاده و سیستم خودمدیریتی دمکراتیک و سکولار توانسته نقطه امید درخشانی در باتلاق سوریه باشد، در سایر مناطق این کشور ویران، نشانی از یک صدای قوی سوم که در برابر این مثلث شوم بایستد وجود ندارد. این وضعیت  تیره از یکسو سبب مرگ صدها هزار انسان شده و از سویی دیگر میلیونها انسان – بویژه زن و کودک-  را تبدیل به آواره و پناهجو کرده است. پناهندگانی که از سرپناه مناسب ،غذا ، بهداشت و امنیت کافی بی بهره هستند و درهای اروپای "متمدن" را روزبروز بیشتر در برابر خود بسته می بینند. میلیونها پناهجو در جستجوی امنیت و رفع گرسنگی دل به دریا میزنند و با به خطر انداختن جان خود و فرزندانشان هنوز چشم امیدی به اروپا دارند. در حالیکه تنها در طول یکسال فقط در دریای مدیترانه پنج هزار نفر از این پناهجویان جان خویش را در این سفر مرگ از دست داده است .

 

-  اما پاسخ جهان سرمایه داری به این فجایع و بحرانها چیست؟ آنها بشریت را در یک دو راهی خانمان برانداز قرار داده اند: یا ادامه سیاستهای نئولیبرالیستی – یعنی تداوم وضع حاکم بر چند دهه اخیر- یا پذیرش بدیل های نئوفاشیستی –راسیستی- پوپولیستی راست افراطی؟! بدین ترتیب در هر جایی که صدای سوم و بدیل چپ و سوسیالیستی ضعیف باشد، انبوه میلیونی زحمتکشان و محرومان کلافه شده از مناسبات حاکم، به سوی دستجات راست افراطی روی می اورند. از فرانسه و بریتانیا تا اتریش و آلمان از مجارستان و هلند تا مهمترین قدرت اقتصادی نظامی جهان – امریک - این بدیل های پوپولیستی – فاشیستی شانس آنرا پیدا میکنند که یا بر اریکه قدرت بخزند و یا بر تاثیرگذاری سیاسی خود روزبروز بیفزایند. بدین ترتیب نظام سرمایه داری با زبان بی زبانی به خلایق اعلام میکند که اگر به نسخه نئولیبرالیستی من تن ندهید ناگزیرید با نسخه نئوفاشیستی روزگار بگذرانید.

 

- اما در سال 2016 تنها شاهد جنگ و کشتار و گرسنگی و بیماریها ی اپیدمیک و فجایع زیست محیطی نبودیم، بلکه شاهد عظیم ترین مبارزات میلیونی کارگران و اقشار ستمدیده نیز بوده ایم. از بزرگترین اعتصاب کارگری تاریخ بشریت در هند تا مبارزات درخشان رزمندگان کرد در ترکیه و سوریه، از جنبش ضد وال استریت در جریان کارزار انتخاباتی سندرز در امریکا و جنبش وسیع "جان سیاهان اهمیت دارد" و نیز مبارزات موفقیت آمیز اخیر بومیان علیه لوله های سوخت فسیلی و برای حفاظت از محیط زیست خود در این کشور، از مبارزات ضدفاشیستی نیروهای چپ و مترقی در اروپا در حمایت از پناهجویان و برای دفاع از دستاوردهای اجتماعی دهه های اخیر تا مبارزات طبقاتی و اجتماعی وسیع در برخی کشورهای امریکای لاتین، همه وهمه نشانگر مقاومت 99 درصدی های جوامع بشری در برابر ستمگری نظام کاپیتالیستی و ارتجاع بین المللی بوده اند.

 

- ناگفته پیداست که تنها یک بدیل سوسیالیستی، برابری طلب، آزادیخواه و وفادار به اردوی کار و رنج و متعهد به حفظ محیط زیست و دنیایی عاری از سلاح های کشتار جمعی و توحش و جنگ و فناتیسم است که میتواند به انبوه 99 درصدی های جهان با بانگ رسا اعلام کند که سرنوشت محتوم بشریت، قرار گرفتن در این دو راهی شوم  نئولیبرالیستی – نئوفاشیستی نیست و راه سومی نیز وجود دارد.

بدیل چپ وفادار به کارگران و زحمتکشان باید بداند که برای تقویت خویش، هنوز نیازمند پالایش خود از آوار "سوسیالیسم" بوروکراتیک و استبدادی است. اتبوه مردمان مشتاق رهایی هنوز مایلند بدانند که چرا این نظام های مدعی حاکمیت کارگری و شورایی دچار بحران شدند و از هم پاشیدند؟ اکثریت کارگران و زحمتکشان وقتی می بینند بخش قابل توجهی از مدعیان سوسیالیسم و برابری در جهان، هنوز برای پذیرش ابتدایی ترین اصول دمکراتیک و انسانی نظیر : حق رای عمومی و حق بی چون و چرای اکثریت مردم برای به زیر کشیدن قدرت سیاسی حاکم، لغو کامل مجازات شکنجه و اعدام، پذیرش آزادیهای بی قید و شرط اندیشه، بیان و تشکل دچار سکسه هستند و به بهانه های مختلف از زیر بار این احساس مسئولیت حیاتی برای فراهم کردن موجبات عروج مجدد قطب چپ رادیکال، شانه خالی میکنند ، نمیتوانند به ما اعتماد کنند.

بنابراین تاکید بر ضرورت عاجل این رنسانس فکری و نیز گسترش همگرایی و همکاری در صفوف نیروهای چپ، پیوند آنها با جنبش کارگری و سایر جنبشهای اجتماعی ، بیش از هر زمان حیاتی میباشد.

 

با آرزوی دنیایی بری از نابرابری، سال جدید را به همگان تبریک میگوئیم و امیدواریم مقاومت و مبارزات عظیم اجتماعی، در سال 2017 ، گسترده تر از سال 2016  باشد و بتواند قدمهای استوارتری به سوی رهایی بشریت از جهنم سرمایه داری بردارد.

 

                                                          کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

                                                                    29 دسامبر 2016 – ۹ دی ۱۳۹۵ 

 

                                                       --------------------------------------------------

 

  آدرس سایت راه کارگر ویزه اینترنت پرسرعت

www.rahekaregar.com

آدرس سایت راه کارگر ویژه اینترنت کم سرعت و برای ایران

http://rahekaregar.com/index1.php