اعلامیه شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست

در همدردی با کارگران آتش نشانی و مردم داغدیده تهران

هنوز یک هفته از تراژدی مرگ دلخراش دو کودک کار ۷ و ۸ ساله در آتش سوزی انبارهای جمع آوری زباله های قابل بازیافت در غنی اباد تهران نگذشته بود، که اینبار در روز پنجشنبه ۳۰ دیماه ساختمان ۱۷ طبقه ای پلاسکو که بیش از ۵۰ سال از احداث آن میگذشت نیز طعمه شعله های حریق شد و تماما فرو ریخت. مقامات آتش نشانی تهران اعلام کرده اند که دهها نفر از کارگران آتش نشانی و شاغلین این مجتمع تجاری – تولیدی زیر آوار مانده اند و یا بر اثر آتش سوزی جان خود را از دست داده اند.

در مجتمع پلاسکو بیش از پانصد واحد صنفی تولید و فروش پوشاک و انواع پلاستیک فعال بودند که در آستانه سال جدید بر شدت کار خود افزوده بودند و پر از مواد اولیه قابل اشتعال بوده است. این مجتمع قدیمی فاقد لوله کشی گاز بوده و بخشی از کارگران برای گرم کردن محیط کار از کپسول گاز استفاده میکردند. ساختمان فاقد پله های اضطراری برای فرار بوده و اولیه ترین ضوابط پیشگیری از حریق در آن رعایت نشده بود. سازمان آتش نشانی تهران اعلام کرده که بارها به مقامات ذیربط در مورد این مجتمع هشدار داده است اما نهادهای مسئول از پیگیری ماجرا خودداری کرده اند. جناحبندیهای رژیم اسلامی سرمایه داری هر یک سعی دارند دیگری را مسئول فاجعه معرفی کنند. دولت یقه شهرداری تهران و قالیباف را گرفته که خود را احتمالا برای شرکت در "انتخابات ریاست جمهوری" آماده میکند و متقابلا شهردار تهران دولت و مشخصا وزارت کار و وزارت کشور را مقصر میداند. آنچه مسلم است این ساختمان قدیمی به دلیل عدم رعایت اصول اولیه ایمنی چه برای کارگران شاغل و چه برای مقابله با آتش سوزی وسیع، باید مدتها قبل ویران میشد و جای خود را به یک مجتمع مدرن و دارای استانداردهای لازم میداد. به گفته مقامات آتش نشانی فقط در خیابان جمهوری حدود چهل ساختمان دیگر وضعیت مشابه ای دارند. سال گذشته بود که در همین خیابان دو کارگر بافنده زن به دلیل آتش سوزی و عدم امکان فرار و عدم رسیدن به موقع نردبان اتش نشانی ناگزیر شدند خود را به زمین پرت کنند که منجر به مرگ دلخراش آنها گردید.

واقعیت این است که سرمایه داران دولتی و خصوصی برای بالا بردن نرخ سود خود به قیمت جان کارگران اولیه ترین ضوابط ایمنی محیط کار را رعایت نمی کنند. ضمن اینکه برای حوادثی نظیر آتش سوزی، زلزله و... حاضر به نوسازی و به روز کردن ساختمانها و کارخانجات نیستند. رژیم اسلامی نیز با همه جناحبندیهایش که مشغله ای جز غارت اموال عمومی و ثروت کشور ندارند ابدا پشیزی برای زندگی و سلامت کارگران و مردم ارزش قائل نیستند. به همین خاطر سالهاست که ایران جزو کشورهای رکورددار حوادث شغلی در جهان محسوب می شود. روزی نیست که بر اثر سوانح شغلی تعدادی از کارگران مجروح و معلول نشوند. بطوریکه هر پنج روز یکبار حداقل یک کارگر در ایران جان خود را از دست میدهد.گفته می شود که حدود سه هزار کارگر و شاغل در مجتمع پلاسکو در محیطی فاقد ابتدایی ترین استانداردهای ایمنی مشغول به کار بودند. بسیاری از آنها حتی جزو شمول قانون کار نبودند تا اکنون حتی از حقوق ناچیز بیمه بیکاری استفاده کنند.

دهها کارگر فداکار سازمان آتش نشانی تهران که در این تراژدی مجروح شده یا زیر آوار جان خود را از دست داده اند بارها از به روز نبودن امکانات اطفای حریق شکایت داشتند. این رژیم جنایتکار حتی در موقع آتش سوزی پلاسکو اجازه استفاده از امکانات معدود هلیکوپترهای آتش نشان را نداد چون محل ساختمان در منطقه پرواز ممنوع قرار داشته است!! بدین ترتیب در برابر چشمان حیران مردم تهران و رسانه های جهان، تعداد زیادی از کارگران آتش نشانی و نیز شاغلین مجتمع پلاسکو مصدوم، معلول و یا جان عزیز خود را از دست دادند. رژیم بی عرضه تنها به یک روز عزای عمومی بسنده کرده بی انکه بگوید عاملین اصلی این فاجعه چه افراد یا نهادهایی هستند. و البته انتظار بیشتری از این رژیم نمی رود که جز غارت، فساد و سرکوب رسالت دیگری برای خود قائل نیست.اما عامل اصلی این فاجعه غیرقابل کتمان است. مجتمع پلاسکو به بنیاد مستضعفان تعلق دارد که زیر نظر مستقیم رهبر جمهوری اسلامی میباشد بنابراین مسئول اصلی این فاجعه رهبر رژیم اسلامی و هسته مرکزی قدرت در جمهوری فساد و جنایت است اگر چه مسئولین فاسد رژیم در سطوح گوناگون نظیر شهردار، وزیر کار و دیگر دستگاه های دولتی...نیز هر یک در خلق این فاجعه به نوبه خود سهم داشته اند. برکسی پوشیده نیست که ساختمان هائی در کشورهای مختلف دنیا وجود دارند که نه پنجاه سال بلکه بیش از یک قرن قدمت دارند اما با نوو ایمین سازی همچنان از آن ها بهره برداری میشود.

طبقه کارگر و مردم ایران ضمن اینکه داغدار عزیزان از دست رفته هستند این فرصت را دارند که مراسم گرامیداشت جانباختگان فاجعه اخیر را به یک حرکت اعتراضی وسیع علیه درماندگی های رژیم اسلامی سرمایه تبدیل کنند و از حق کارگران برای اشتغال در یک محیط کار سالم و ایمن دفاع کنند.ما تشکل های عضو شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست نیز ضمن همدردی عمیق با خانواده های داغدیده و تسلیت به مردم بیزار از استبداد و استثمار، معتقدیم مادام که کارگران و زحمتکشان ایران دست به مبارزه ای پیگیر و انقلابی برای برچیدن بساط این رژیم درمانده و جنایتکار نزنند، باز هم متاسفانه شاهد تکرار فجایعی از این دست خواهیم بود.

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

شنبه ۲ بهمن ۱۳۹۵ ۲۱ ژانويه ۲۰۱۷

شورای همکاری نیروهای چپ وکمونیست

اسامی امضاء کنندگان:

۱ – اتحاد چپ ایرانیان در خارج کشور

۲– اتحاد چپ سوسیالیستی ایرانیان

۳ – کانون اندیشه کپنهاگ - دانمارک

۴ – حزب کمونیست ایران

۵ – سازمان اتحاد فدائیان کمونیست

۶– سازمان راه کارگر

۷ – سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)

۸ – شورای حمایت از مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران - استکهلم

۹ – شورای فعالین سوسیالیست و آزادیخواه - هامبورگ

۱۰ – کمیته خارج کشور سازمان فدائیان(اقلیت)

۱۱ – کانون همبستگی با کارگران ایران - گوتنبرگ

۱۲– کمیته حمایت از مبارزات جنبش کارگری ایران - دانمارک

۱۳– کمیته حمایت از مبارزات کارگران ایران - فنلاند

۱۴– نهاد همبستگی با جنبش کارگری ایران - غرب آلمان

۱۵– هسته اقلیت