شاپور احسانی راد: زیر بار ستم نمی کنیم زندگی

*امروز نه تنها در شهر اراک و استان مرکزی بلکه در کل ایران کارگران هپکو را می شناسند و حتی اعتراض تحسین برانگیزشان، نه هپکو بلکه کارگران هپکو را به برند بین المللی مبدل ساخته است
کشمکش کارگر و کارفرما چه پنهان و چه اشکار همیشگی است، اما اعتراضات کارگران هپکو از سال
۸۶ که این کمپانی غول اسا به بخش خصوصی شبه دولتی واگذار  شد وارد فصل تازه ایی شد، به غیر از معوقات مزدی چندین ماهه، یک مطالبه اصلی کارگران هپکو عدم واگذاری کارخانه به سهام داران بخش خصوصی است، کارگران تجربه تلخ انتقال مالکیت دولتی انهم با رانت به بخش خصوصی  که اسم رمز حمله به سطح معیشت و بی حقوقی کارگران و به یغما بردن حاصل دسترنج انان پس از انقلاب را با گوشت و پوست خود لمس کرده اند و ورشکستگی کارخانه های ازمایش و ارج و...‌ و بیکاری و اخراج گروهی کارگران را دیده اند
شرکت تولید تجهیزات سنگین(هپکو) که در سال
۵۱ تاسیس و در سال۵۴ با همکاری چند شرکت خارجی شروع به فعالیت میکند و در سال۶۳ با همکاری یک شرکت المانی با طرح توسعه ماشین الات با ظرفیت تقریبی ۳۰۰۰ دستگاه اغاز به کار میکند در سال ۸۶ به مبلغ ۷۵ میلیارد تومان به یک شخص به صورت اقساطی واگذار می شود و جالب اینجاست خریدار تا امروز نتوانسته به تعهدات مالی و قانونی خود عمل کند.
از سال
۱۳۸۶  تعداد کارگران از ۲۴۰۰ نفر به ۹۰۰ نفر رسیده است و ظرفیت تولید از ۲۰۰۰دستگاه به ۱۰۰ دستگاه رسیده است، در این سالها کشمکش و اعتراضات کارگران بابت مطالبات خود همواره در جریان بوده و بارها در پی عدم تحقق وعده های کارفرما و مسئولین استان، اعتراض، اعتصاب و تجمع کردند.
تجمع 11 اسفند سال پیش در مقابل استانداری برای معوقات مزدی شش ماه، علیرغم وعده های مسئولین استان،هرگز بطور کامل محقق نشد و اعتراضات گسترده تری را بدنبال داشت، اوج همبستگی، انسجام، مقاومت و اتحاد کارگران در سال
۹۵ رقم خورد
کارگران خشمگین از وعده های توخالی کارفرما و عدم رسیدگی و دخالت از جانب دولت واکنش نشان دادند و اوایل ابان ماه امسال با راهپبمایی از شرکت تا مرکز شهر در مقابل مصلی تجمع کردند اتحاد و همبستگی کارگران در ابن روز منجر به اعتصابی شد که از تاریخ
۱۸ دی تاکنون( بیش از یک ماه) ادامه دارد و به همراهی خانواده هاشان (۱۹ بهمن) تحصن شبانه  در باغ ملی روی  اوردند، این مقاومت جانانه  همراه با سخنان و شعارهای شورانگیز و اعتراضی حق طلبانه که بصورت کلیپ هایی که در فضای مجازی پخش و دست به دست میشود موجی از شور و شادی در طبقه مزدبگیر ایجاد کرده است و حمایت همه جانبه انان را از کارگران هپکو برانگیخته است
شعار اعتراضی کارگران هپکو نه تنها از عمق مطالبات انباشته و نارضایتی شدید انها حکایت دارد یلکه نشان میدهد طبقه کارگر ایران نسبت به فروپاشی اجتماعی و اقتصادی کشور معترض است و دیگر حاضر نیست بیش از این لگام سرنوشت خود را در دستان غارتگران و چپاولگران و سرمایه داران  قرار دهند
شعار اعتراضی کارگران هپکو و گستردگی کمی و کیفی اعتراضات، اعتصابات و تجمع های روزمره طبقه کارگر ایران در سال
۹۵ نویدگر روز های روشن را میدهد. زیر بار ستم نمی کنیم زندگی، جان میدهیم در راه ازادگی، این شعار کارگران هپکو در استانه سالگرد انقلاب هرگر اتفاقی نیست و نشان میدهد انقلابی که بخاطر مطالبات کارگران و به پشتوانه نیروی عظیم انان قادر به در هم پیچده شدن نظام ستم شاهی شد هرگز نتوانسته است به مطالبات انها پاسخ دهد و امروز کارگران هپکو به نمایندگی از طبقه کارگر ایران مطالبات عمیق و انباشته شان را برای تعیین تکلیف نهایی به صحنه جدال اجتماعی اورده اند.