بیانیه کمیته مرکزی سازمان راه کارگر به مناسبت 25 نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان

مبارزه با خشونت علیه زنان و دختران برنامه ای استراتژیک می طلبد!

زنان و دختران هر روز شاهد آنند که علائق آنان، توانایی های آنان، نیازهای آنان نادیده گرفته می شود، بی ارزش شمرده میشود و تحقیر می شوند زیرا بسیاری از عرصه های زندگی زیر نفود نگاهی مردسالارانه قرار دارند. خشونت های فیزیکی، روانی و سکسی گسترده ترین و خشن ترین شکل نمایش این قدرت "مردانه" است. اعمال این خشونت در خدمت استمرار و محکم کردن پایه های نابرابری میان زن و مرد است. خشونت علیه زنان یک مسئله فردی و یا خانوادگی نیست، بلکه مسئله ای کاملا اجتماعی ست که بر ساختار حاکم بر جامعه استوار است. با مطرح شدن کمپین " Me Too # من هم" سر این کوه یخ بیشتر نمایان شد. نه تنها هنرمندان زن، چهره های شناخته شده ی زنان در عرصه های مختلف، بلکه نمایندگان زن در پارلمان اروپا و کارکنان زن در بخش های مختلف خدماتی در پارلمان اروپا، پرده از اعمال خشونت و آزار و اذیت جنسی برداشتند. در انگلیس ترزا می، نخست وزیر این کشور اقرار کرد که اذیت و آزار جنسی زنان در دستگاه های دولتی آنچنان گسترده است که دیگر نمیتوان آن را نادیده گرفت. گزارش پلیس جنایی آلمان در سال 2015 حاکی از آن است که در هر سه روز یک زن به دست مردان نزدیک خود به قتل می رسد. قاتلین همسر، پارتنر، همسر و یا پارتنرسابق، پدر و یا برادر قربانی هستند. کشور آلمان قطب صنعتی اروپا را تشکیل می دهد و از قدرت بالای اقتصادی در جهان برخوردار است. سوئدی ها از انتشار گزارشات مبنی بر گستردگی خشونت به زنان در جامعه شوکه شده اند. سوئد کشوری است که از قوانین بالای منع خشونت به زنان و سیستم حمایت از زنان برخوردار است و در این رابطه همیشه الگویی برای دیگر کشورهای اروپایی ست.

برای نشان دادن دامنه ی اعمال این خشونت در کشورهای پیرامونی، آماری در دست نیست. در کشور ایران برای نشان دادن دامنه این فاجعه نیازی به دادن آمار نیست، کافی ست به قانون مدنی در کشورمان نگاهی بیندازیم:

ماده ۶۳۰ - هر گاه مردي همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبي مشاهده كند و علم به تمكين زن داشته باشد میتواند در همان حال آنان را به قتل برساند و در صورتی كه زن مكره باشد فقط مرد را میتواند به قتل برساند. حكم ضرب و جرح در اين مورد نيز مانند قتل است.

ماده ۶۳۸ - هر كس علنا در انظار و اماكن عمومی و معابر، تظاهر به عمل حرامی نمايد، علاوه بر كيفرِعمل، به حبس از ده روز تا دو ماه يا تا (۷۴) ضربه شلاق محكوم ميگردد و در صورتی كه مرتكب عملی شود كه نفس آن عمل دارای كيفر نمیباشد ولی عفت عمومی را جريحه دار نمايد فقط به حبس از ده روز تا دو ماه يا تا (۷۴) ضربه شلاق محكوم خواهد شد.

تبصره - زنانی كه بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند به حبس از ده روز تا دو ماه و يا از پنجاه هزار تا پانصد هزار ريال جزای نقدی محكوم خواهند شد.

ماده ۱۰۰۵ - اقامتگاه زنِ شوهردار همان اقامتگاه شوهر است معذالك زنی كه شوهر او اقامتگاه معلومی ندارد و همچنين زنيكه با رضايت شوهر خود و يا با اجازه محكمه، مسكن عليحده اختيار كرده ميتواند اقامتگاه شخصی عليحده نيز داشته باشد.

ماده ۱۰۲۹ - هرگاه شخصی چهار سال تمام غايب مفقودالاثر باشد زن او می تواند تقاضای طلاق كند در اين صورت با رعايت ماده ۱۰۲۳ حاكم او را طلاق می دهد.

ماده ۱۰۴۱ - عقد نكاح دختر قبل از رسيدن به سن ۱۳ سال تمام شمسی و پسر قبل از رسيدن به سن ۱۵ سال تمام شمسي منوط است به اذن ولی به شرط رعايت مصلحت با تشخيص دادگاه صالح.

ماده ۱۰۴۳ - نكاح دختر باكره اگرچه به سن بلوغ رسيده باشد موقوف به اجازه پدر يا جد پدر او است و هر گاه پدر يا جد پدری بدون علت موجه از دادن اجازه مضايقه كند اجازه او ساقط و در اين صورت دختر می تواند با معرفی كامل مردی كه می خواهد با او ازدواج نمايد و شرايط نكاح و مهريه كه بين آنها قرار داده شده پس از اخذ اجازه از دادگاه مدني خاص به دفتر ازدواج مراجعه و نسبت به ثبت ازدواج اقدام نمايد.

ماده ۱۰۴۹ - هيچكس نميتواند دختر برادر زن و يا دختر خواهر زن خود را بگيرد مگر با اجازه زن خود.

ماده ۱۰۹۲ - هر گاه شوهر قبل از نزديكی زن خود را طلاق دهد زن مستحق نصف مهریه خواهد بود و اگر شوهر بيش از نصف مهریه را قبلا داده باشد حق دارد مازاد از نصف را عيناً يا مثلا يا قيمتا استرداد کند.

ماده ۱۱۰۱ - هر گاه عقد نكاح قبل از نزديكی به جهتی فسخ شود زن حق مهریه ندارد مگر در صورتی كه موجب فسخ عنن باشد كه در اين صورت با وجود فسخ نكاح زن مستحق نصف مهر است

مادۀ ۱۱۰۵ - در روابط زوجين رياست خانواده از خصائص شوهر است.

مادۀ ۱۱۰۸ - هر گاه زن بدون مانع مشروع از ادای وظائف زوجيت امتناع كند مستحق نفقه نخواهد بود.

مادۀ ۱۱۱۴ - زن بايد در منزلی كه شوهر تعيين ميكند سكنی نمايد مگر آنكه اختيار تعيين منزل بزن داده شده باشد.

ماده ۱۱۱۷ - شوهر ميتواند زن خود را از حرفه يا صنعتی كه منافی مصالح خانوادگی يا حيثيات خود يا زن باشد منع كند.

ماده ۱۱۶۹ - برای حضانت و نگهداری طفلی كه ابوين او جدا از يكديگر زندگی می كنند، مادر تا سن هفت سالگی اولويت دارد و پس از آن با پدر است.

ماده ۱۱۸۰ - طفل صغير تحت ولايت قهری پدر و جد پدری خود ميباشد و همچنين است طفل غير رشيد يا مجنون در صورتی كه عدم رشد يا جنون او متصل بصغر باشد.

ماده ۱۱۸۱ - هر يك از پدر و جد پدری نسبت به اولاد خود ولايت دارند.

ماده ۱۱۸۳ - در كليه امور مربوطه باموال و حقوق مالی مولی عليه ولی نماينده قانونی او ميباشد.

ماده ۱۱۸۸ - هر يك از پدر و جد پدری بعد از وفات ديگری ميتواند برای اولاد خود كه تحت ولايت او ميباشند وصی معين كند تا بعد از فوت خود در نگاهداری و تربيت آنها مواظبت كرده و اموال آنها را اداره نمايد.

ماده ۱۲۳۳ - زن نمي تواند بدون رضايت شوهر خود سمت قيمومت را قبول كند.

وجود این قوانین در کتاب مجموعه قوانین مدنی ایران نشان می دهند ما فرسنگ ها با جوامع اروپایی فاصله داریم. آنچه در تحقیقات کشورهای پیشرفته بعنوان جرم شناخته شده و در آمار بازتاب یافته است در جمهوری اسلامی ایران نص صریح قانون است. این نگرش و بینش زن ستیزانه است که در جوامع غربی نیز، علیرغم رشد اقتصادی، علیرغم پیشرفت سطح آموزش، علیرغم بالارفتن رفاه عمومی، دوام آورده و در مقابل چاره اندیشی های تاکنونی این جوامع برای رفع آن جان سختی نشان می دهد.

در نتیجه مبارزه زنان، بسیاری از کشورهای اروپایی و سازمان ملل سالهاست که با اختصاص بودجه جهت تحقیق و روشن شدن ابعاد این فاجعه انسانی، دست به کار شده اند. علیرغم آن ابعاد میلیونی همصدایی با کارزار"من هم" نشان داد که اعمال این خشونت نه مرز جغرافیایی می شناسد و نه مرز طبقاتی. نه پیشرفت صنعتی جامعه مانع از اعمال آن است، نه میزان سواد مردان می تواند آنها را از اعمال خشونت بازدارد. دوام نزدیک به چهاردهه جمهوری اسلامی با تکیه بر قوانین فوق خود نشاندهنده عمق و ابعاد گسترده فرهنگ ضد زن در جامعه ایران است که تنها به حکومت اسلامی محدود نمی شود. آمار انتشار یافته از جوامع غربی به خوبی نشان می دهد که تنها با رشد آموزشی و یا صنعتی ، و یا با پیشرفت اقتصادی و بالارفتن رفاه عمومی نمی توان به جامعه ای عاری از خشونت به زن رسید. خشونت به زن ابزار حفظ روابط نابرابر انسانها در جوامع طبقاتی است. آنان که مبارزه با خشونت به زنان را هنوز امری جدا از مبارزه سوسیالیستی می دانند بر واقعیت موجود روابط اقتصادی و انسانی در جامعه چشم می بندند. با بختک فرهنگ ضد زن اگر مبارزه ای جدی نشود، هیچ مبارزه ی عدالت طلبانه ای نمی تواند به پیش برود. سازمان ها و گروه هایی که برای برابری و سوسیالیسم مبارزه می کنند نمی توانند چشم بر این واقعیت سخت آزاردهنده ببندند. مبارزه در راه رهایی زن مبارزه ای جدا از مبارزه طبقاتی، جدا از مبارزه برای سوسیالیسم نیست.

نابود باد همه اشکال خشونت و تبعیض علیه زنان

زنده باد آزادی، زنده باد برابری

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

نوامبر 2017 - آذر ۱۳٩۶

----------------------------------------------------------------------------

آدرس سایت راه کارگر ویژه اینترنت پرسرعت

www.rahekaregar.com

آدرس سایت راه کارگر ویژه اینترنت کم سرعت و برای ایران

http://rahekaregar.com/index1.php

سایت موبایل راه کارگر

http://rahekaregar.com