برای آزادی

«سینا انتصاری دارد خون بالا می‌آورد. برادرم از شدت ضعف یک گوشه سلول افتاده است. حال محمد شریفی‌مقدم، رضا انتصاری، احمد ایرانی‌خواه و مرتضی کنگرلو هم مجددا وخیم و تهوع شدید دارند. طبق دستور پزشک زندان باید اعزام اورژانسی شوند. باید...» این جملات فائزه عبدی‌پور، همسر محمد شریفی‌مقدم است که در چهل و هشتمین روز اعتصاب غذای چهارده درویش گنابادی، در توییتر نوشته شده است.

دراویش اعتصاب‌کننده نه تنها هنوز به اعتصاب خود پایان نداده‌اند بلکه در ۲۹ آذرماه، در تماس تلفنی با تنی چند از دوستان و اعضای خانواده‌شان، با آن‌ها و انگار، با زندگی، خداحافظی کرده‌اند. اما همچنان مسوولان زندان از اعزام این دراویش به بیمارستان و مداوای‌شان سرباز می‌زنند. «مصطفی دانشجو» وکیل دادگستری در حساب کاربری خود در توییتر نوشته است: «سینا انتصاری از درویشان اعتصاب کننده در زندان تهران بزرگ دقایقی قبل طی تماس تلفنی کوتاه که به سختی هم تکلم داشت، خبر از وخامت شدید حال خود و سایر درویشان زندانی اعتصاب کننده داد و از طرف همه اون‌ها از من خداحافظی کرد.»

دو روز پیش، یعنی ۲۷ آذرماه چهار تن از دراویش اعتصاب‌کننده، رضا انتصاری، احمد ایرانی‌خواه، مرتضی کنگرلو و محمد شریفی‌مقدم از زندان به بیمارستان فیروزآبادی شهرری، منتقل شده بودند. یک شب در بیمارستان نگهداری شدند و فردای آن روز، یعنی پنج‌شنبه بدون آن‌که مداوا شوند، در شرایط امنیتی و مخفیانه، بدون اطلاع خانواده‌های‌شان به زندان فشافویه بازگردانده شدند. این چهار نفر از هفتم شهریور ماه در سالن امن زندان فشافویه نگهداری می‌شوند. سالن امن، مجموعه‌ای از سلول‌های انفرادی است که در آن هیچ‌کس نیست؛ جز همین دراویش که حالا چهل و هشتمین روز اعتصاب‌ غذای‌شان را پشت‌سر می‌گذارند.

در آخرین اخبار مربوط به وضعیت جسمانی این دراویش، گفته شده که بدن آن‌ها حتی شرایط پذیرفتن نوشیدن آب را هم ندارد. بی‌حال، گوشه‌ای افتاده‌اند و بعضی خون و صفرا برمی‌گردانند.
«سینا انتصاری» خون بالا می‌آورد و تمام گلویش زخم شده.
برادرش «رضا انتصاری» هم در همین شرایط به سر می‌برد.
«شهرام مقدسی» خون دفع می‌کند.
در سر «رضا سیگارچی» پس از اعتصاب غذا لخته خون پیدا شده است.
وضعیت «مصطفی عبدی» وخیم گزارش شده.
«مرتضی کنگرلو» خون‌ریزی معده کرده.
«جواد خمیس‌آبادی» به دلیل خونریزی معده و کلیه‌درد از حال می‌رود.

«سعید سلطان‌پور» خون‌ریزی معده کرده است.
«محمد شریفی‌مقدم» به درد شکمی و حالت تهوع و برگردان صفرا دچار شده و تاری دیدی پیدا کرده است.

و دیگر اعتصاب‌کننده‌ها هم در شرایط جسمانی مشابهی به سر می‌برند. افت فشار خون، کاهش شدید وزن، بی‌حالی و ناتوانی از هرگونه مکالمه‌ای. آن‌ها حالا در وضعیتی هستند که با از کار افتادن ارگان‌های بدن‌شان، زنده ماندن‌ آن‌ها هم مورد تهدید قرار گرفته است.

پیش‌تر «محمدجعفر انتصاری» پدر سینا و رضا، همچنین «فائزه عبدی‌پور» و برخی دیگر از خانواده‌های این دراویش، در گفت‌وگو با رسانه‌ها، در درجه اول حکومت جمهوری اسلامی و بعد قوه قضاییه را مسوول جان این چهارده نفر دانسته بودند.

آغاز اعتصاب غذای این دراویش با مطالبه رفع محدودیت‌ها از نورعلی تابنده، قطب دراویش بود. اما تصمیمات جمهوری اسلامی و رفتاری که با این دراویش انجام شد، حاکی از رویکردی دیگر در مقابل اعتصاب غذا و مطالبات آن‌ها است. وقتی ماموران امنیتی معترضان بازداشتی در اعتراضات آبان ماه را به زندان فشافویه منتقل کردند، سعید سلطان‌پور که او در هم اعتصاب غذا به سر می‌برد، با ارسال فایلی صوتی از داخل زندان، خبر داد که دست‌کم ۱۵۰۰ بازداشتی را به آن زندان منتقل کرده‌اند. پنج روز بعد، یعنی ۱۲ آذر ماه، ماموران امنیتی ۳۷ درویش محبوس در این زندان را به زندان‌های مختلف در سراسر ایران منتقل کردند.

این اتفاق در حالی رخ داد که تعدادی از آن‌ها در اعتصاب غذا بودند اما بعد از منتقل شدن به زندان‌های دیگر، در سلول‌های انفرادی و قرنطینه قرار گرفتند.

۳۴۱ هنرمند و بعدتر، گروهی از پزشکان با انتشار نامه‌ای سرگشاده از دراویش خواستند که به اعتصاب غذای خود پایان دهند. اما تعدادی از آن‌ها در پاسخ به هنرمندان نوشتند که دیگر هیچ مطالبه‌ای از جمهوری اسلامی ندارند و از آن‌ها هم دعوت کردند که دل از مطالبه‌گری از حکومت بکنند. آن‌ها پاسخ مکتوبی به درخواست پزشکان ندادند اما انگار پاسخ‌شان تداوم اعتصاب غذا است.

همزمان با اعتصاب غذای این دراویش، خبر دروغ مرگ نورعلی تابنده، در رسانه‌های وابسته به جمهوری اسلامی منتشر شد و برای چند ساعت، جوی ملتهب ایجاد کرد تا بالاخره خود دراویش اطلاع‌رسانی کردند که قطب‌شان در بیمارستان بستری و این خبر دروغ است. نورعلی تابنده در روزهای پیش مورد عمل جراحی قرار گرفت و همچنان شرایط جسمانی‌اش ثابت است. نورعلی تابنده که متولد سال ۱۳۰۶ است، الان در بیمارستان به سر می‌برد. او از سال ۱۳۷۵ به قطبیت دراویش رسید. و پس از آن، فشارها علیه دراویش شدت گرفت. عبادت‌گاه‌های آن‌ها در بروجرد، اصفهان، قم و کوار تخریب شد و در مجموع از سال ۱۳۸۴ تاکنون بیش از دو هزار درویش بازداشت و زندانی شدند.

دامنه برخورد جمهوری اسلامی با دراویش از سال ۱۳۷۵ از بازداشت، حبس‌های طولانی‌مدت تا ممنوعیت از اشتغال و اعدام هم پیش رفت. برخی معتقدند این رفتارهای حکومت به دلیل سابقه فعالیت‌های سیاسی و حقوقی نورعلی تابنده پیش از قطبیت و همبستگی میان دراویش طی سال‌های اخیر است.

حالا هم که علی‌رغم دستور پزشک مبنی بر لزوم اعزام این دراویش به بیمارستان، مسوولان زندان نه تنها اقدامی نکرده‌اند بلکه چهار درویش اعتصاب‌کننده را هم که به بیمارستان منتقل شده بودند، به زندان برگردانده‌اند.

علیرضا روشن، مدیر سایت مجذوبان نور همزمان با چهل و هشتمین روز اعتصاب غذای دراویش و وخامت وضعیت جسمانی آن‌ها و افزایش نگرانی‌ها پیرامون زنده ماندن‌شان، در حساب کاربری خود در توییتر از احتمال بازگشایی این سایت خبر داده است: «به بازگشایی دوباره وبسایت #مجذوبان_نور فکر می‌کنم. به این که دندان بر جگر گذاشتم و تا دهن بهانه‌جوهای گروگان‌گیر بسته بماند چیزی در مجذوبان ننوشتم و معلق نگهش داشتم! فقط بدانید مجذوبان نور تعطیل نشده و مادامی که وضعیت را تغییر ندهید با «مسئولیت شخصی خودم» بازگشایی‌اش خواهم کرد.»

او در همین خصوص به «ایران وایر» گفت: «تعلیق فعالیت وب‌سایت مجذوبان نور به خاطر فشار به دکتر نورعلی تابنده و همچنین تبدیل توقعات سیاسی و خواسته‌های اجتماعی ما به اهرم فشار روی قطب دراویش بوده است. همچنین، دراویش زندانی را نیز اهرم فشار دیگری کردند تا بر دکتر تابنده فشار مضاعف وارد کنند. مادامی که این فشارها ادامه دارد، اجازه نخواهم داد که سکوت مجذوبان به عقب‌نشینی تعبیر شود. اگر اتفاقی بیفتد با مسوولیت شخصی فعالیت این وبسایت را ادامه خواهم داد و اجازه نمی‌دهم جمهوری اسلامی به شکلی هدفمند دراویش را برای استفاده‌های سیاسی خود، یک‌دست و تبدیل به آلتی در اختیار خود کند تا بتواند از آن‌ها در راهپیمایی‌ها و تظاهرات‌های دولتی سود ببرد. جمهوری اسلامی باید پاسخ‌گوی ظلم چندین ساله به دراویش باشد. خیال خامی است که مجذوبان نور را تعطیل شده بدانند. من فعالیت‌های این وبسایت را وارد مرحله جدیدی خواهم کرد.»