info@barayeazadi.com |
کد خبر : 10560 2020-03-12 07:49:44 |
ضربوشتم سه امضاکننده بیانیه ۱۴ نفر در زندان وکیلآباد |
ٖ
بازگشت به صفحه اول
ضربوشتم سه امضاکننده بیانیه ۱۴ نفر در زندان وکیلآباد
همزمان با بحران کرونا در ایران، فشارها بر زندانیان سیاسی ادامه دارد. مسئولان زندان وکیلآباد مشهد در اقدامی غیرقانونی و بدون در نظر گرفتن اصل تفکیک جرایم، کمال جعفری یزدی، محمدحسین سپهری و عبدالرسول مرتضوی، سه تن از امضا کنندگان بیانیه موسوم به ۱۴ نفر را با توهین و ضربوشتم به بند زندانیان با جرایم عادی منتقل کردند. عبدالرسول مرتضوی در اعتراض به این اقدام غیرقانونی دست به اعتصاب غذای خشک زده است. کمال جعفری یزدی، استاد دانشگاه و زندانی سیاسی در یک فایل صوتی که در اختیار زمانه قرار گرفته، از درون زندان از انتقال سه تن از امضاکنندگان بیانیه ۱۴ نفر به بند زندانیان با جرایم خطرناک خبر میدهد و میگوید که مأموران گارد حفاظت زندان وکیل آباد مشهد پیش از انتقال این زندانیان به بندهای دیگر، این سه زندانی را مورد ضرب و شتم و توهین قرار دادهاند. بر اساس گفتههای این زندانی سیاسی، با تصمیم مسئولان زندان، از روز ۱۹ اسفند ماه، کمال جعفری یزدی به بند ۱۰۲، عبدالرسول مرتضوی به بند ۱۰۱ و محمدحسین سپهری به بند ۱۰۴ زندان وکیلآباد مشهد منتقل شدهاند که همگی این بندها در این زندان به بند پنج معروف است و محل نگهداری مجرمان خطرناک از جمله قاتلان و سارقان مسلح است. کمال جعفری یزدی در این فایل صوتی با اشاره به وضعیت ناامن بندهای جرایم عمومی میگوید که در بدو ورود این زندانیان سیاسی به بند زندانیان عادی، وسایل شخصی آنها سرقت شده و در حال حاضر شرایط به گونهای است که امنیت جانی آنها به خطر افتاده است. او در بخشی از این فایل صوتی میگوید: «روز شنبه ۱۷ اسفند ماه به همراه عبدالرسول مرتضوی و محمدحسین سپهری به بخش حفاظت زندان وکیلآباد مشهد منتقل شدیم که در آنجا مأموران زندان به ما حمله کردند و به عبدالرسول مرتضوی بهخاطر پایی که جانباز شده چلاق گفتند و او را به دیوار کوبیدند. ما چون به خواستههایمان رسیدگی نمیشد شروع کردیم به سرود یار دبستانی خواندن و سر دادن شعار زندهباد آزادی.» جعفری یزدی در ادامه میگوید: «در بندهای عمومی کارتهای تلفن را از ما گرفته و اجازه تماس با خانوادههایمان را نمیدهند. به سفارش مسئولان زندان از برخی زندانیان عادی خواستهاند که مواظب ما باشند. طوری است که طرف میآید بالای سرمان میایستد ببیند ما چه میخوریم، یا چه کتابی میخوانیم. حتی چندین بار وسایل شخصیمان را بازرسی کردند و نامههای شخصی ما را از ما گرفتند.» او با غیرقانونی و «غیر شرعی» توصیف کردن این رفتار مسئولان زندان میگوید که این رفتارهای غیرقانونی را از طریق مراجع قضایی پیگیری خواهند کرد: «به آقای مکی، وکیلمان گفتم تا از طریق قوه قضاییه پیگیری کند تا ببینیم اگر واقعا دستگاه قضایی ملجأ و پناه مردم ستمدیده است که میدانیم نیست و برعکس ملجأ و پناه دزدان و غارتگران است، به ستمی که به ما شده رسیدگی کند و از مقامات قضایی بپرسد که چرا آقای رنگساز، مسئول حفاظت زندان و آقای کامران، کارمند حفاظت، به ما حمله کردند؟ به ما توهین و فحاشی کردند؟ به چه دلیل عبدالرسول مرتضوی را باید به دیوار بکوبند؟ این رفتارها را نسبت به جانبازی روا دارند که ولی نعمت آنهاست و در آخر هم به جای عذرخواهی کردن و رسیدگی به خواستهها، ما را به بند قاتلان و دزدان بفرستند؟» کمال جعفری یزدی اما در انتهای این فایل صوتی با تأکید بر مطالبات گذشته خود و دیگر امضاکنندگان بیانیه ۱۴ نفر میگوید: «ما محکم و استوار ایستادهایم و خواستههای ما همان چیزی است که قبلا در بیانیه ۱۴ نفر و جاهای دیگر گفتهایم و همه با هم یعنی شورای مدیریت راهبردی مطالبات مردمی، حرفمان همان است و محکم ایستادهایم و طلوع صبح نزدیک است.» اعلام اعتصاب غذای خشک محمدحسین سپهری محمد حسین سپهری، فعال کانون صنفی معلمان و از امضاکنندگان بیانیه ۱۴ نفر نیز در یک فایل صوتی جداگانه از درون زندان وکیلآباد مشهد، میگوید که در اعتراض به فشارها و آزار و اذیت صورت گرفته از سوی مأموران زندان، وارد اعتصاب غذای خشک خواهد شد. سپهری در این فایل صوتی که در اختیار زمانه قرار گرفته، تصریح میکند تا زمانی که اصل تفکیک جرایم در مورد او و دیگر امضاکنندگان بیانیه ۱۴ نفر رعایت نشود و آنها به بند زندانیان سیاسی معروف به بند ۶/۱ بازگردانده نشوند، دست از اعتصاب غذا نخواهد کشید. محمدحسین سپهری میگوید: «از روز ۱۹ اسفند به دستور مأموران حفاظت زندان به بند ۱۰۴ منتقل شدهام. اتفاق عجیبی که افتاد این بود که زندانیان دور من جمع شدند و گفتند تو همان کسی هستی که بچههای مردم را دزدیده و به آنها تجاوز کرده است. در جواب آنها گفتم نه ما موضوعمان چیز دیگریست. زندانیان اما گفتند مسئولان زندان اعلام کردهاند قرار است یک نفر با اتهام آدمربایی و تجاوز به این بند منتقل شود. تا شب همین رویه سوال و جواب از طرف زندانیان ادامه داشت؛ به نحوی که آنها گاهی متلک هم میگفتند و فحش میدادند.» این زندانی سیاسی در شرح آزار و اذیتهای صورت گرفته از سوی دیگر زندانیان که با تحریک مسئولان زندان انجام شده، میگوید: «روز ۲۰ اسفند در هواخوری سه نفر از زندانیان آمدند و گفتند شما جرمت چیست؟ گفتم جرمم سیاسی است. گفتند نه نیست و گفتند تو کرکس سیاهی هستی و …. بعد هم تا جایی که توان داشتند مرا کتک زدند. این زندانیان حتی پس از مراجعه من به افسر نگهبان نیز دو باره حرف خودشان را تکرار کردند. حتی بعدازظهر که با فاصله از بقیه هم قرار گرفتم باز هم هر زندانیای رد میشد متلک و فحشی میداد، جوری که ساعت هشت شب دو باره با یک زندانی درگیر شدم.» سپهری همچنین در شرح وضعیت تراکم جمعیت زندانیان در زندان وکیلآباد میگوید که بند ۱۰۴ خیلی شلوغ است: «اتاقی که ما را وارد کردهاند ۵۰-۶۰ متر بیشتر فضا ندارد اما ۱۰۸ نفر توی این اتاق نگهداری میشوند. شب ما مجبوریم در کریدور بخوابیم. فرشهای کریدور کثیف و کوچک است بهشکلی که بالاتنه ما روی سنگهای کف قرار میگیرد و پایینتنه روی فرشهای پر از سوسک و ساس. حتی وسایل ابتدایی مثل پتو هم به اندازه کافی در اختیار من قرار ندادهاند. حوله و شوینده و لوازم حمام هم ندارم.» ۱۴ نفر از فعالان سیاسی و مدنی ایران خرداد ماه سال جاری با انشار بیانیهای خواستار گذار از جمهوری اسلامی و استعفای علی خامنهای شدند. نویسندگان بیانیه موسوم به «۱۴ نفر» که ۲۲ خرداد ۹۸ منتشر شد، نوشته بودند در ایران «نه از جمهوریت خبری است و نه از آزادی.» به نوشته این فعالان مدنیـسیاسی، چانهزنی فعالان مدنی «بدون استعفای سید علی خامنهای و تغییر قانون اساسی – خاصه اصل ۱۷۷» راه به جایی نمیبرد. امضاکنندگان بیانیه ۱۴ نفر در متن بیانیه خود با طرح مشکلات اقتصادی، مدنی و سیاسی، ضمن انتقاد از وضعیت جاری کشور علاوه بر درخواست استعفای خامنهای، خواستار اعمال اصلاحات در قانون اساسی شدهاند. |