برای آزادی

جانباختگان دهه شصت؛ تخریب مزار برادران ساجدی در ازنا
خبرگزاری هرانا – مزار سید مسعود (نبی) ساجدی و سید سعید (هادی) ساجدی، دو تن از جان باختگان قتل عام زندانیان سیاسی دهه شصت در باغ شخصی پدرشان در شهرستان ازنا واقع در استان لرستان تخریب شد. خانواده این جان باختگان علیرغم دفن فرزندان خود در ملک شخصی در تمامی این سال‌ها از گذاشتن سنگ مزار محروم بودند. پس از چند دهه و به تازگی خانواده ساجدی اقدام به گذاشتن سنگ مزار کردند اما پس از مدتی اداره اطلاعات شهرستان ازنا خواستار برچیدن سنگ مزار شده بود. نهایتا مزار این دو جان باخته بدون اطلاع خانواده های آنان تخریب شد.

به گزارش هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سنگ مزار سید مسعود ساجدی و سید سعید ساجدی در باغ شخصی پدرشان در شهرستان ازنا واقع در استان لرستان تخریب شد.

مسعود ساجدی در سال ۱۳۶۰ بازداشت و حدود یک سال بعد تیرباران شد. سعید ساجدی، برادر دو قلوی وی نیز یک روز بعد توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از ۱۷ روز به دلیل شدت شکنجه و پارگی طحال به بیمارستان خرم آباد منتقل و نهایتا به علت خونریزی داخلی جان خود را از دست داد.

پس از چند دهه، اخیرا خانواده ساجدی اقدام به گذاشتن سنگ مزار کردند اما پس از مدتی اداره اطلاعات شهرستان ازنا در تماس با آنان، خواستار برچیدن سنگ مزار شد که مورد موافقت نزدیکان برادران ساجدی قرار نگرفت. نهایتا در مرداد ماه سال جاری خانواده ساجدی از تخریب شبانه مزار فرزندان خود آگاه شدند.
سید مسعود (نبی) ساجدی، متولد ۱۳۳۳، معلم و مجرد و سید سعید (هادی) ساجدی، متولد ۱۳۳۳، معلم، متاهل و پدر دو فرزند بود.

اعدام های گروهی زندانیان سیاسی در دهه شصت واقعیتی انکار ناپذیر و در عین حال تلخ از تاریخ معاصر ایران و زخمی کهنه بر پیکر جامعه مدنی است، این اعدام های گسترده بین سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۷ در سراسر کشور اجرا شد و قربانیان آن در مناطق مختلفی به اشکال مختلفی دفن شدند،

علاوه بر این که محل دفن بسیاری هیچ گاه مشخص نشد، در برخی شهرستان ها با توجه به عدم اجازه دفن قربانیان در گورستان های عمومی اجساد بسیاری از اعدام شدگان به ناچار توسط خانواده ها در منازل شخصی به خاک سپرده شده است.

همانطور که این گزارش نشان می دهد، دفن در ملک شخصی و گذشت چند دهه از زمان خاکسپاری باعث نشده است این اماکن از تخریب و اهانت نهادهای امنیتی یا افراد وابسته به آنان مصون بمانند.