برای آزادی

نامه سرگشاده کارگران هپکو در مورد پرونده فساد سازمان خصوصی سازی

روز جمعه ۲۳ آبان ۹۹، نامه سرگشاده کارگران هپکو، به موضوع فساد در واگذاری شرکت های دولتی به بخش خصوصی پرداخته و از زبان کارگران نویسنده نامه، خواستار افشای فساد رخ داده شد. جمعی از کارگران شرکت هپکو، در این نامه، ضمن ابراز نگرانی‌های خود و سایر کارگران در سراسر ایران، نسبت به ضرورت برملا کردن فساد رخ داده در انتقال شرکت‌های دولتی به بخش خصوصی هشدار دادند.

در این نامه که با عنوان «درد مشترک؛ از هفت تپه تا هپکو» منتشر شده‌است کارگران شرکت هپکو عنوان کرده‌اند: «چند صباحی است که ظاهرا صدای اعتراضی از شرکت هپکو در رسانه‌ها شنیده نمی‌شود… کارگران این مرز و بوم سالهاست با خصوصی‌سازی‌های رانتی و صد البته دست‌های پشت پرده آن که صاحبان زَر و زورِ درسایه هستند، برای حفظ صنایع کشور در حال مبارزهِ نابرابر هستند.»

کارگران در نامه‌شان ادامه دادند: «این روزها وقتی خبر‌های شرکت هفت تپه را پیگیری می‌کنیم لحظه، لحظهِ سالهای گذشته خودمان را به یاد می‌آوریم و دائم خاطرات تلخ، سوءاستفاده بیگانگان در سکوت صداوسیمای به اصطلاح ملّی، اعتراض، اخراج و تهدید و زندان، و امنیتی شِدن‌مان و استرس‌های شبانه‌روزی خانواده‌هایمان، روح‌مان را آزار می‌دهد، و با خود می‌گوییم، مگر این مالکان و سهامداران ، چقدر نفوذ و ارزش دارند که با مبالغ بسیار ناچیز سرمایه‌های عظیم این مملکت را چندین سال است که به دست گرفته‌اند.»

کارگران در ادامه نامه سرگشاده خود می‌نویسند:
«چرا با توجه به تخلفات محرز و با مستندات کافی در شرکت هپکو و فسادهای کاملا ثابت شده در شرکت هفت تپه توسط سهامدارانشان، هر روز باید شاهد مشکلات بی‌شمار این غول‌های صنعتی در کشور باشیم. واقعا چه دست‌هایی پشت پرده است که همیشه باید مظلوم‌ترین و ضعیف‌ترین قشر جامعه (کارگران) برای این نظام و مملکت متهم شوند و تاوان بدهند، در حالی که قانون‌شکنان در حال عیش و سرمستی قدرت و ثروت‌اند؟ چرا هر روز باید از خبر آزادی یا برگشت به کار یا پرداخت حِقوق‌های معوقه عزیزان‌مان در هفت تپه خوشحال باشیم؟ مگر اینها حق ذاتی کارگران نیست؟»

در ادامه نامه سرگشاده کارگران هپکو می‌خوانیم:
«چرا نباید یکبار از خبرِ برخورد سخت با مفسدین اقتصادی و سهام داران فاسد خوشحال شویم؟ سوال اینجاست که چرا پرونده‌ی آشکار فساد در سازمان خصوصی‌سازی که جان و مال و سفره قشر عظیمی از مردم را نشانه رفته است را نمی‌بینیم و به آن پرداخته نمی‌شود، چرا پرونده مصوب اصلی این واگذاری‌ها در دادگاه علنی برگزار نمی‌شود تا مرحمی باشد برای کارگران این مرز و بوم … چرا نمایندگان مدعی، انقلابی‌گری در مجلس سعی در اصلاح موانع و مشکلاتی که در اصل ۴۴ می‌باشد را ندارند تا دیگر شاهد این نوع واگذاری‌ها و مشکلاتی که برای جامعه و کارگرانش به وجود می‌آورد، نباشیم.»

شایان ذکر است که شرکت هپکو در سال ۱۳۵۱ در زمینی به وسعت ۹۰هکتار با هدف مونتاژ ماشین آلات راه سازی در اراک تأسیس و از سال ۱۳۵۴ شروع به فعالیت کرد. این شرکت، تولیدکننده ۲۵ نوع ماشین آلات راه‌سازی از جمله گریدر، لودر و غلتک تولید است که ۸ نوع از محصولات آن تحت لیسانس کشورهایی چون ژاپن، آلمان، سوئد، قرار دارد. اما شرکت هپکو در اوج پیشرفت و بالندگی، در سال ۱۳۸۵ به بخش خصوصی واگذار شد و از آن پس، شرکت دچار مشکلات متعدد شد. طی این مدت بارها کارگران زحمتکش، در اعتراض به وضعیت بحرانی شرکت، دست به اعتصاب زدند.