برای آزادی

یک زن‌کشی دیگر: قاتل سر بریده قربانی ۱۷‌ساله را در شهر اهواز گرداند
نام قربانی زن‌کشی در اهواز را کسی هنوز نمی‌داند اما سر بریده‌شده او را همسرش در معابر اهواز گردانده و فیلم این جنایت در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است.

بدن بی جان و بی سر قربانی زن کشی اهواز را پلیس در یکی از خیابان‌های این شهر پیدا کرده است.

در یک زن‌کشی با انگیزه ناموسی، مردی در اهواز سر یک زن ۱۷‌ساله را برید، جنازه بی‌سر را رها کرد، و سر مقتول را در دستش در معابر عمومی شهر اهواز گرداند.

به گزارش همشهری و رکنا، این زن‌کشی در روز شنبه ۱۶ بهمن / ۵ فوریه در اهواز اتفاق افتاده و مقتول همسر و دخترعموی قاتل است. او با مشارکت برادرش، سر قربانی را با قمه می‌برد.

قاتل سپس سربریده شده این زن جوان را در معابر عمومی و مقابل چشمان رهگذران در میدان کسایی اهواز چرخاند. تصاویر و ویدئوهای سر بریده زن در دست قاتل در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است.

نام زنی که در این قتل ناموسی جانش را از او گرفتند، جایی منتشرنشده است. نام قاتل و همدست او هم تاکنون منتشر نشده است.

مشخص نیست که قربانی در چه سنی به ازدواج پسرعموی خود درآمده بوده است. مقتول پیش از اینکه به قتل برسد به ترکیه فرار کرده که توسط همسرش به ایران بازگردانده شده است.

سر قربانی را قاتل و همدستش در خانه می‌برند. جسد بی‌سر را جایی دیگر رها می‌کنند. پلیس جسدِ بدونِ سرِ قربانی را در خیابان ناصرخسروی اهواز داخل یک پتو قهوه‌ای می‌یابد.

رئیس پلیس آگاهی استان خوزستان اعلام کرده که هم قاتل و هم برادرش، بازداشت شده‌اند.

صادق مرادی، رئیس‌ دادگستری استان خوزستان در رابطه با این قتل ناموسی به همشهری گفت:

«امروز قتلی در اهواز اتفاق افتاد و متعاقب آن قاتل اقدام به نمایش عمل فجیع خود در یکی از خیابان‌های شهر کرده که این امر موجب خدشه به امنیت روانی شهروندان شده است… عوامل قتل شناسایی و ساعاتی پس از حادثه دستگیر شدند.»

در ایران آمار زن‌کشی با انگیزه‌های ناموسی ازجمله قتل دختران و زنان از سوی خانواده‌شان و یا همسر و شریک جنسی‌شان، به‌طور تفکیک شده منتشر نمی‌شود.

پروین ذبیحی، فعال حوزه زنان در یک گفت‌وگو با روزنامه شرق که اول آبان ۱۴۰۰ منتشر شد گفت که آماری که او و همکارانش در طی سال‌ها از رخدادهای قتل‌های ناموسی در ایران ثبت کرده‌اند نشان می‌دهد که در ۲۰ سال گذشته در ایران حداقل ۱۲۰۰ زن قربانی زن‌کشی‌های ناموسی شده‌اند.

ذبیحی در بین قتل‌های ناموسی و ازدواج کودکان رابطه می‌بیند.

ایسنا در آذرماه ۱۴۰۰ بر اساس گزارشی از مرکز آمار ایران نوشت که «تعداد ازدواج دختران ۱۰ تا ۱۴ ساله در بهار ۱۴۰۰ با حدود ۳۲ درصد رشد در قیاس با آمار مشابه خود در بهار سال گذشته، به ۹۷۵۳ ازدواج رسیده است.»

افزایش یک‌ساله ازدواج دختران در این بازه سنی هم بالاتر از ده درصد بوده است. این آمار تنها مربوط به ازدواج‌های است که ثبت رسمی شده اند، درحالی‌که بسیاری از کودکان دختر در ایران در فضای غیررسمی عقد می‌شوند.

طبق قوانین ایران برای دختران زیر ۱۳ سال ازدواج باید «با اذن ولی به‌شرط رعایت مصلحت با تشخیص دادگاه صالح» ثبت رسمی شود اما در عمل فعالان مستقل حقوق زنان می‌گویند رضایت پدر تنها اجازه‌ای است که قضات برای صدور اجازه ازدواج لحاظ می‌کنند.

ایران از جمله کشورهایی است که قوانین حمایت از زنان در برابر خشونت خانگی را ندارد.

تنها تلاش جمهوری اسلامی برای حمایت از زنان در برابر خشونت خانگی و زن‌کشی‌ها، درلایحه‌ای با عنوان لایحه «حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» ثبت شده که پس از گذشت بیش از ۱۰ سال هنوز قانون نشده است. فعالان حقوق زنان منتقد مفاد این لایحه هستند و می‌گویند در بازنگری‌ها در قوه قضاییه بسیاری از حمایت‌های جدی از زنان در برابر خشونت به ویژه خشونت خانگی حذف شده است.

فاطمه قاسم‌پور، رئیس فراکسیون زنان مجلس در ۱۳ بهمن ۱۴۰۰ خبر داد که این لایحه قرار است برای بررسی بیشتر در دستور کار مجلس قرار گیرد. این لایه در دی ماه ۹۹ بالاخره به مجلس رسید اما مجلس هم در تصویب آن تعلل کرده است.

زمانه