تنها شانس ما اتحاد است

در حاشیه حماس و فتح: جبهه خلق برای آزادی فلسطین می خواهد چپ ها را متحد کند. مصاحبه با ابوخلیل

Karin Leukefeld

Jungewelt

برگردان ناهید جعفرپور

مصاحبه دردمشق.

در باره ابوخلیل: ابو خلیل پروفسور تاریخ است درچند کیلومتری مرز لبنان/اسرائیل بدنیا آمده است. در زمان جوانی از فعالان جنبش ملی عربی بوده و بعدا به جبهه آزادی خلق فلسطین( جرج حبش) پیوست.

پرسش: نماینده حماس و فتح می خواهند امروز برای مذاکره یکدیگر را ملاقات کنند. آیا شانسی برای آشتی میان انان وجود دارد؟

پاسخ: ما بعنوان جبهه خلق برای آزادی فلسطین از سال 2007 خواهان این هستیم که هر دو طرف ( حماس و فتح) مجددا آشتی کنند. اتحاد فلسطینی ها با توجه به این واقعیت که اسرائیل هر روز بیشتر از گذشته زمین ها را قصب می کند و هزاران خانه جدید می سازد و شهرک ها را گسترش می دهد، تنها شانس موجود است.

فلسطینی ها تنها یک گزینش دارند و آن این است که با هم متحدا حرکت کنند. آنچه که سئوال انگیز است این است که آیا اصولا آمریکائی ها می خواهند که حماس و فتح با هم متحد شوند. تا بحال آنها به این امر رای وتو داده اند و اسرائیل هم مخالف عضویت حماس در " پ ال او " بوده است. در هر حال ما از یک سو میان فلسطینی ها مشکل داریم واز سوی دیگر مشکلاتی هستند که از خارج به ما تحمیل می شوند. آیا موفق خواهیم شد که موانع را از پیش روی برداریم؟ بخصوص در بخش نیروهای امنیتی این مسئله مشکل است. سئوال اینجاست: چه کسی نیروهای امنیتی " پ ال او" را کنترل می کند ـ حماس یا فتح؟ در حال حاضر که کماندو را یک ژنرال امریکائی در دست دارد.

سئوال: منظور شما ژنرال دایتون است؟

پاسخ: دقیقا، ژنرال دایتون که در نوار غربی است. او سربازان و افراد پلیس را برای 5 یا 6 ماه به عمان می برد هر دفعه 500 نفر از آنها را و آنها در عمان آموزش می بینند. من از این آموزش با نام شستشوی مغزی نام می برم. آنها در آنجا یاد می گیرند که دشمن نامش مسعود یا شباک یا شین بت نیست، بلکه دشمن آنها سازمانهای فلسطینی هستند. سازمان هائی که با خط رسمی دولت خودگردان " عباس " همخوانی ندارند. سپس آنها از عمان به نوار غربی برمی گردند و به ما حمله می کنند.

سئوال: آیا سازمان " پ اف ال پ" از سوی نیروهای امنیتی فلسطین تحت تعقیب قرار دارد؟

پاسخ: بله، حتی اگر که نه آنچنان سخت مثل حماس اما ما هم همانطور چون دیگری در مسیر حملات قرار داریم. هر کسی که عقیده " پ آ " را داشته باشد، مورد هدف آنهاست. ما باید در خانه بمانیم و غذا بخوریم و ازدواج کنیم و شاید هم زمانی یک اتومبیل کوچک بخریم. آنها می خواهند ما را بپیچانند و انرژیمان را، مقاومتمان را، عشقمان به مبارزه برای آزادی را و حق تعیین سرنوشت برای آینده مان را از بین ببرند.

سئوال: اتحادیه اروپا پول زیادی برای این نیروهای امنیتی می پردازد. همچنین برای سایر پروژه های فلسطینی ها. شما در این باره چه فکر می کنید؟

پاسخ: پولی که از اروپا می آید بدست دولت خودگردان فلسطینی می رسد و نه بدست فلسطینی ها. آنها با این پول محمود عباس را پشتیبانی می کنند. کسی که انتقادی اساسی به سیاست اسرائیلی بر علیه فلسطینی ها ندارد. ما به خاطر اعتراض به این مسئله فعالیت هایمان را در سازمان " پ ال او" کنار گذاشتیم.

سئوال: چگونه سیاست اروپائی می تواند آشتی میان فلسطینی ها را پشتیبانی نماید؟

پاسخ: اروپا در حال حاضر قبل از همه در باره مشکلات خودش فکر می کند. در باره بحران اقتصادیش. اروپائی ها با وجود اینکه خواهان ثبات در منطقه می باشند اما متاسفانه اسرائیل نزد آنها حق تقدم دارد و نه فلسطینی ها. ما خوشحال می شدیم اگر که اتحادیه اروپا و امریکا سیاستی را در اینجا در همین منطقه توسعه می دادند که خواهان عدالت بیشتر و صلح گسترده تربود. اروپا می بایست اسرائیل را بیشتر و طولانی تر تحت فشار قرار می داد تا بدینوسیله انها از بلندی های گولان و نوار غربی و نوار غزه بیرون می رفتند.

سئوال: حتی اگر نیروهای اشغالگر هم بروند اما شهرک ها و شهرک نشینان باقی می مانند.

پاسخ: باید راهی پیدا شود که این انسانها دوباره به مکانی بازگردند که آنرا اسرائیل نام نهاده اند. برای ما راه حل دو کشور وجود ندارد. اسرائیل همه چیز را تصاحب می شود و هیچ چیزی به ما نخواهد داد. انچه که باقی می ماند غزه است با یک و نیم میلیون سکنه و نوار غربی که از سوی شهرک ها دوره و قطع می شود. آنها برای فلسطینی ها چند کیلومتر زمین اینجا و چند کیلومتر زمین آنجا باقی می گذارند. با این وضع نمی توان از یک کشور نام برد. حالا هم که می گویند به بیت المقدس نزدیک نشوید و حق برگشت را فراموش کنید. آیا ما باید این ها را قبول کنیم؟ لذا ما در حال حاضر شدیدا و فورا به اتحاد فلسطینی نیاز داریم. برای اینکه بتوانیم خطی جدید برای مبارزه بخاطر حقوقمان پیدا کنیم.

سئوال: آیا فلسطینی ها احساس می کنند که کشورهای عربی آنها را تنها گذاشته اند؟

پاسخ: نه، نه ملت های خانواده عربی دوباره بلند خواهند شد. حالا نه اما در 10 یا 20 سال آینده. بخاطر بیاورید رایش عثمانی و جنگ های صلیبی را. آنها آمدند و ما را با توجیح مذهب به استعمار کشاندند. طبیعتا آنها اهداف سیاسی داشتند و مجددا دوباره رفتند. ما بعنوان مارکسیست ها اگر به راهی بن بست برسیم که پایانش نابودی است، راهی جدید پیدا خواهیم کرد تا به اهدافمان برسیم.

سئوال: ایا چنین راه جدیدی در چشم انداز وجود دارد؟

ما روی یک گزینش سوم برای فلسطینی ها کار می کنیم. راهی که خارج از حماس و فتح باشد. ما می خواهیم چپ ها را جمع کنیم " جبهه دمکراتیک و " پ اف ال پ "و حزب کمونیست را که امروز حزب خلق نام دارد. این برای ما گزینه سوم است.

نه تنها خانه های ما همچنین مغزهای ما را می خواهند از بین ببرند. اما انها موفق نخواهند شد این کار را بکنند. ما هیچ چیز را فراموش نخواهیم کرد و همواره مبارزه خواهیم کرد. مبارزه برای حق برگشت، برای دولت فلسطینی ی دمکراتیک و سکولار. و هر کدام از اسرائیلی ها که می خواهند با ما زندگی کنند، از ما هستند. آینده نشان خواهد دارد که هیچ راه دیگری وجود نخواهد داشت.