کارگران خانگی، یعنی آن دسته از کارگران که نامریی به نظر میرسند و به حساب آورده نمیشوند، حقوق کارگری خود را مطالبه میکنند.

Giedre Steikunaite

ترجمه: نسرین ابراهیمی

از اول تا هفدهم ژوئن صدمین نشست کنفرانس بین المللی کار برگزار می شود.

کارگران خانگی که در منازل دیگران کارگری میکنند هنوز هم به حاشیه رانده می شوند. آنها معمولأ زنانی با پیشینه فقر می باشند که برای یافتن شغل با انتخاب خیلی کمی روبرو هستند. در پلاتفرم مطالبات کارگری که توسط شبکه بین المللی کارگران خانگی (WNID) منتشر شده، آمده است که: ً آسیب پذیرترین اعضای جامعه یعنی، کودکان، کهنسالان، بیماران و از کار افتادگان برای مراقبت به دستان ما به امانت سپرده میشوند. ما جارو و تمیز میکنیم، ظرفها را شسته ، کار رختشوئی را انجام میدهیم، خرید و آشپزی کرده، باغبانی میکنیم و بسیاری وظایف دیگر خانگی را انجام میدهیم. ً

اما این دهها میلیون کارگری که چندین وظیفه را باهم انجام میدهند، و بدون آنها بسیاری از جوامع و اقتصادها نمی توانند بسادگی کارکرد داشته باشند، عمدتأ ًدیده نمیشوند ً و حقوقی را که دیگر کارگران دارند از آنها دریغ میشود. سهم کار آنها در اقتصاد غالبأ جدی گرفته نمیشود، یا اغلب تحت عنوان ً گسترش کار بدون دستمزد خانگی ً رد می شود. بدون حمایت قانونی، این کارگران در مقابل استثمار، سواستفاده و بردگی آسیب پذیر هستند.

اکنون کارگران خانگی خواهان گذاشتن احترام به حقشان هستند. آنها ً کلفت یا نوکرً ، ًپیشخدمت یا خادمً یا ًکمک کننده ً نیستند. آنها کارگر هستند، و در سراسر جهان سازماندهی شده اند که بعنوان کارگر شناخته شوند.

در کنفرانس سازمان جهانی کار (ILO) ، که در ماه ژوئن امسال در سویس بر گزار می شود، دولتهای عضو، کنوانسیون حقوق کارگران خانگی را مورد بحث قرار خواهند داد.

کارین پاپه، هماهنگ کننده شبکه جهانی کارگران خانگی (IDWN) میگوید، از آنجائی که کارگران خانگی در بعضی از کشورها مشمول قانون کار و برنامه و طرح های اجتماعی نمیشوند، این طرح به معنای تغییرعظیمی است. او میگوید که واکنش بسیاری از دولتها حتی هند و چین مثبت بوده است، هر چند آنها شکایت دارند که قطعنامه ً بسیار توصیفی ً است. موقعیت سایر دولتهای عضو متفاوت است ، که شامل حمایت مشروط اتحادیه اروپا برای یک پیمان نامه ًحداقل ً و نیز مخالفت شدید کشورهای خلیج، سکوت نپال و سریلانکا با وجود حمایت قوی می باشد . بهانه های آنها هم متفاوت می باشد و از مخالفت با یک سند پر از الفاظ گرفته تا این ادعا که قوانین در خانه های خصوصی نمی تواند اجرا شود.

کارین پاپه میگوید: ً یک معاهده نامه جهانی، استاندارهای جهانشمول را مشخص میکند. ً او تصدیق کرد که انتظار تغییرات در آن وجود دارد، اما عقب نشینی ای در کارنیست. کارگران خانگی، در عمل براحتی مورد بی توجهی قرار میگیرند. برای این کارگران که حتی کارشان بعنوان کار ً مناسب ً برسمیت شناخته نمیشود، حقوق کارگری ( مثل حق تجمع آزاد، قرارداد شغلی، دسترسی به خدمات پزشکی و آزادی تغییر مکان)، رد میشود.

پیمان نامه پیشنهادی، همه کارگران خانگی را در بر میگیرد، تمام وقت و پاره وقت، تبعه و مهاجر؛ متن پیش نویس همچنین کارگران خانگی مهاجر بدون سند را نیز شامل می شود. با توجه به این واقعیت که اکثر کارگران خانگی زن هستند، حمایت و حراست از حقوق زایمان نیز مورد تاکید ویژه قرار گرفته است.

هر چند در رابطه با کار خانگی، در چند مورد مجرد خوب عمل شده است مثلأ آفریقای جنوبی حداقل دستمزد را برای کارگران خانگی بکار می برد، ویا تانزانیا کارگران خانگی را مشمول طرح تامین اجتماعی کرده است. اما کمپین سازمان جهانی کار یعنی ً کار شایسته برای همه ً، همه کارگران خانگی را شامل می شود؛ ازاینرو لازم است که این پیمان نامه برای کارگران خانگی به یک واقعیت تبدیل شود.

New Internationalist

domesticworkerrights.org