اعتراضات
وسیع در هند٬
اسپانیا٬
فرانسه علیه
ریاضت اقتصادی
ماه
فوریه شاهد
ادامه و گسترش
اعتراضات
كارگری و دانشجویی
به سیاستهای
ریاضت
اقتصادی در
اروپا و آسیا
بود. برجستهترین
این اعتراضات در
یونان٬
اسپانیا و هند
بوقوع پیوست.
اعتراضات
بیسابقه مردم
یونان به از جمله
كاهش شدید
دستمزد٬
بیكاری مزمن و
شدید در بین
جوانان و... به
تقابلی با
دولت حاكم
منجر شد كه
همچنان ادامه
دارد. كارگر
كمونیست ١٩٧
گزارش مبسوطی
در مورد این اعتراضات
مندرج كرد.
بیكاری
بالای ٥
میلیون نفر در
اسپانیا كه
هسته اصلی آنرا
جمعیت جوان آن
كشور تشكیل
میدهد موتور اعتراضات
وسیع و كوبنده
جنبش ضد سرمایه
داری در
اسپانیاست.
اعتراضات
وسیع سال گذشته
در اسپانیا از
ماه مه آغاز و
با الهام از
انقلاب مصر٬
به اشغال
میدان اصلی
شهر منجر شد.
این اعتراضات
كه مشخصا
سیاستهای ریاضت
کشی را هدف
قرار داده بود
بصورت وحشیانهای
سرکوب شد.
اما بار دیگر
در قالب فراخوانهای
دانشجویی
ابراز وجود
كرد. در روز ١٩
فوریه جنبش ضد
سرمایه داری
در قالب اعتراضات
دانشجویی و با
رهبری
اتحادیههای
كارگری به یك
تظاهرات
سراسری و
میلیونی حول
ضدیت با حزب
حاكم در خصوص
قوانین دولتی
جدید دست زد.
در بارسلون
بیش از ٦٠هزار
نفر در شروع
تطاهرات حضور
داشت كه در
ادامه
ایستگاه
رادیویی "سر"
را اشغال و
ضمن قطع
برنامه عادی
آن بیانیه خود
را قرائت كردند.
در شهرهای
دیگر از جمله
در جیرونا٬ تاگونا
و لیدا نیز
تجمعات
اعتراضی
بزرگی برگزار
شد. در مادرید
بنر "اسپانیا
محل زندگی
جوانان
نیست"٬
"باتوم نه٬
كتاب" برافراشته
شد.
جرقه
اعتراضات دانشجویی
در اوایل ماه
فوریه در
والنسیا زده شد.
بودجه
دبیرستان
لوییس ویوز
كاملا قطع شده
و در نتیجه
دبیرستان
سیستم حرارتی
را در زمستانی
كه در ٥٠ سال
گذشته بیسابقه
بود از كار
انداخت. طی دو
هفته پس از این
ماجرا٬
محصلان٬
معلمان٬
والدین و عموم
مردم در
تظاهراتهای
مختلفی دست به
اعتراض زدند.
در ١٥ فوریه
پلیس محصلی را
دستگیر میكند
كه این عمل
باعث خشم مردم
شده و روزهای
بعد
تظاهراتهای
بزرگتری براه انداخته
و باز با
تقابل
وحشیانه پلیس
روبرو میشوند
و تعداد
بیشتری
دستگیر
میشوند. وقتی
از رییس پلیس
شهروالنسیا
پرسیده میشود
چرا نوجوانان
١٥ ساله را با
این شدت مورد
ضرب و شتم
قرار میدهید
او جواب
میدهد: "این
روش عادی
مقابله با
دشمن است"! این
اعتراضات در
ادامه به
سراسر
اسپانیا
كشیده شد.
دول
سرمایه داری
كه با توجیه نیازهای
ادغام در
اتحایه
اروپا٬ بجان
هستی مردم افتاده
اند٬ در اصل
بقصد مهار
بحران جهانی
سرمایه٬ به
تنها ابزار
ممكن سرمایه
دست برده اند:
تحمیل فقر و
فلاكت به اكثریت
قریب به اتفاق
مردم. مردم
اما زیر بار این
حملات نرفته و
بشکلی گسترده
علیه آن به
اعتراض بلند
شده اند.
اعتراضات
٢٩ فوریه در
اروپا
ده هزار نفر
در خیابانهای
فرانسه در
اعتراض به
سیاستهای
ریاضت
اقتصادی در
اروپا درشب
قبل از نشست
اتحادیه
اروپا
تظاهرات
كردند. همزمان
در یونان و
بلژیك و
اسپانیا
تظاهرات مشابهی
علیه اتحادیه
اروپا و
سیاستهای
ریاضت
اقتصادی
برگزار شد.
در پاریس حدود
١٠ هزار معترض
از میدان
باسیل پرچم
"كافی است" را
برافراشته و
سیاستهای "كمربند
سفت كن"
اتحادیه
اروپا را
محكوم كردند.
برنارد
لبالت٬ رییس
اتحادیه ث ژ ت به
تلویزیون
رویتر گفت: "ما
به رهبران
میگوییم شما
نمیتوانید
ادغام اروپا
را با چنین
سطح نازلی از
مشاورت با
اتحادیههای
كارگری و كلا با
مردم به پیش
ببرید". از بنرهای
دیگر این
تظاهرات "ما
همه یونانی
هستیم" و
"ریاضت
اقتصادی
زیاده از حد"
بود. در بلژیك
چند هزار نفر
در خارج از
ساختمان اتحادیه
اروپا و بانك
مركزی تجمع كردند.
اعتصاب
عمومی در هند
برای
اولین بار پس
از جنبش
استقلال طلبانه
هند در اواخر
دهه ٤٠
میلادی٬
هندوستان
شاهد بزرگترین
اعتراضات ضد
دولتی بود. ١١ فدراسیون
سراسری
اتحادیههای
كارگری و حدود
٥٠٠٠ اتحادیههای
كارگری شعبات
مختلف اعتصابی
را در روز ٢٨
فوریه
فراخواندند.
پس از استقبال
وسیع و
بیسابقه از
این فراخوان٬
شكل اعتراض را
از اعتصاب
كارگری را به
اعتصاب عمومی
ارتقا دادند.
پس از اعلام
اعتصاب
عمومی٬ چندین
دادگاه محلی
اعتصاب را به
این دلیل كه
اعتصابی
عمومی است٬
سیاسی و ضد
دولتی معرفی و
آنرا غیر
قانونی اعلام
كردند! در
كولا كنگره
محلی دولت هند
علیه آن
اطلاعیه داد و
كارگران را به
عدم پرداخت
دستمزد تهدید كرد.
اتحادیههای
صنعتی٬
بانكها٬
معلمان٬ و
فدراسیون سراسری
دانشگاه و
كالج و
سازمانهای
معلمان كالج
از اعتصاب
حمایت كردند.
در حال حاضر٬
در سراسر كشور
معلمان تمام
وقت در انتظار
حقوق معوقه
پنج سال گذشته
خود هستند و
تعداد
معلمانی كه
پرداختی به
آنها كامل
انجام نمیشود
رو به افزایش
است. این تصویر
به همان
اندازه برای كاركنان
دولتی نیز
تیره است. از
ابتدای دهه ٩٠
سیاست
استخدام
كاركنان
قراردادی و موقت
منجر به از
دست رفتن
نزدیك به یك
میلیون كارمندان
ثابت شد.
از جمله خواستههای
این اعتصاب٬
سراسری شدن
میزان حداقل
دستمزد٬
ارتقای كار
قراردادی به
كار دائم٬ و
كمك دولتی به
كارگران برای
مقابله با افزایش
قیمت بود.
برای
بتصویر كشیدن
تاثیر اعتصاب
نمونه كوچكی
میاورم. اعتصاب
یكروزه٬ با
بسته شدن
مغازه ها٬ بانكها٬
كارخانه ها٬
رستورانها و
سینماها٬ عدم
وجود وسایل
تردد عمومی و
تاكسی همه جنبههای
زندگی را در
سراسر
كاناتاكا از
جمله بنگالور
متاثر كرد.
همچنین بیش از
ده هزار نفر
از كارگران
اتحادیههای
مختلف دست به
یك راهپیمایی
اعتراضی زدند.
در نگپور كارخانه
اسلحه سازای
اوردانس نیز
بتعطیلی كشیده
شد. در مجموع
تخمین زده
میشود كه خسارت
وارده به
سرمایه داری
در هند در این
یكروز اعتصاب
٢٠ ملیون دلار
بوده است.
٥ مارس
٢٠١٢
.
اعتراضات
بیسابقه مردم
یونان به از جمله
كاهش شدید
دستمزد٬
بیكاری مزمن و
شدید در بین
جوانان و... به
تقابلی با
دولت حاكم
منجر شد كه
همچنان ادامه
دارد. كارگر
كمونیست ١٩٧
گزارش مبسوطی
در مورد این اعتراضات
مندرج كرد.
بیكاری
بالای ٥
میلیون نفر در
اسپانیا كه
هسته اصلی آنرا
جمعیت جوان آن
كشور تشكیل
میدهد موتور اعتراضات
وسیع و كوبنده
جنبش ضد
سرمایه داری
در
اسپانیاست.
اعتراضات
وسیع سال گذشته
در اسپانیا از
ماه مه آغاز و
با الهام از
انقلاب مصر٬
به اشغال
میدان اصلی
شهر منجر شد.
این اعتراضات
كه مشخصا
سیاستهای ریاضت
کشی را هدف
قرار داده بود
بصورت
وحشیانهای
سرکوب شد.
اما بار دیگر
در قالب فراخوانهای
دانشجویی
ابراز وجود
كرد. در روز ١٩
فوریه جنبش ضد
سرمایه داری
در قالب اعتراضات
دانشجویی و با
رهبری
اتحادیههای
كارگری به یك
تظاهرات
سراسری و
میلیونی حول
ضدیت با حزب
حاكم در خصوص
قوانین دولتی
جدید دست زد.
در بارسلون
بیش از ٦٠هزار
نفر در شروع
تطاهرات حضور
داشت كه در
ادامه ایستگاه
رادیویی "سر"
را اشغال و
ضمن قطع
برنامه عادی
آن بیانیه خود
را قرائت كردند.
در شهرهای
دیگر از جمله
در جیرونا٬ تاگونا
و لیدا نیز
تجمعات
اعتراضی
بزرگی برگزار
شد. در مادرید
بنر "اسپانیا
محل زندگی
جوانان
نیست"٬
"باتوم نه٬
كتاب" برافراشته
شد.
جرقه
اعتراضات دانشجویی
در اوایل ماه
فوریه در
والنسیا زده شد.
بودجه
دبیرستان
لوییس ویوز
كاملا قطع شده
و در نتیجه
دبیرستان
سیستم حرارتی
را در زمستانی
كه در ٥٠ سال
گذشته بیسابقه
بود از كار
انداخت. طی دو
هفته پس از
این ماجرا٬
محصلان٬
معلمان٬
والدین و عموم
مردم در
تظاهراتهای
مختلفی دست به
اعتراض زدند.
در ١٥ فوریه
پلیس محصلی را
دستگیر میكند
كه این عمل
باعث خشم مردم
شده و روزهای
بعد
تظاهراتهای
بزرگتری براه انداخته
و باز با
تقابل وحشیانه
پلیس روبرو
میشوند و
تعداد بیشتری
دستگیر
میشوند. وقتی
از رییس پلیس
شهروالنسیا
پرسیده میشود چرا
نوجوانان ١٥
ساله را با
این شدت مورد
ضرب و شتم
قرار میدهید
او جواب
میدهد: "این
روش عادی
مقابله با
دشمن است"! این
اعتراضات در
ادامه به
سراسر
اسپانیا
كشیده شد.
دول
سرمایه داری
كه با توجیه نیازهای
ادغام در
اتحایه
اروپا٬ بجان
هستی مردم
افتاده اند٬
در اصل بقصد
مهار بحران جهانی
سرمایه٬ به
تنها ابزار
ممكن سرمایه
دست برده اند:
تحمیل فقر و
فلاكت به اكثریت
قریب به اتفاق
مردم. مردم
اما زیر بار این
حملات نرفته و
بشکلی گسترده
علیه آن به
اعتراض بلند
شده اند.
اعتراضات
٢٩ فوریه در
اروپا
ده هزار نفر
در خیابانهای
فرانسه در
اعتراض به
سیاستهای
ریاضت
اقتصادی در
اروپا درشب
قبل از نشست
اتحادیه
اروپا
تظاهرات
كردند. همزمان
در یونان و
بلژیك و
اسپانیا
تظاهرات مشابهی
علیه اتحادیه
اروپا و
سیاستهای
ریاضت
اقتصادی
برگزار شد.
در پاریس حدود
١٠ هزار معترض
از میدان
باسیل پرچم
"كافی است" را
برافراشته و
سیاستهای "كمربند
سفت كن"
اتحادیه
اروپا را
محكوم كردند.
برنارد
لبالت٬ رییس
اتحادیه ث ژ ت به
تلویزیون
رویتر گفت: "ما
به رهبران
میگوییم شما
نمیتوانید
ادغام اروپا را
با چنین سطح
نازلی از
مشاورت با
اتحادیههای
كارگری و كلا
با مردم به
پیش ببرید". از
بنرهای دیگر
این تظاهرات
"ما همه
یونانی هستیم"
و "ریاضت
اقتصادی
زیاده از حد"
بود. در بلژیك
چند هزار نفر
در خارج از
ساختمان اتحادیه
اروپا و بانك
مركزی تجمع كردند.
اعتصاب
عمومی در هند
برای
اولین بار پس
از جنبش
استقلال طلبانه
هند در اواخر
دهه ٤٠
میلادی٬
هندوستان
شاهد
بزرگترین
اعتراضات ضد
دولتی بود. ١١ فدراسیون
سراسری
اتحادیههای
كارگری و حدود
٥٠٠٠ اتحادیههای
كارگری شعبات
مختلف اعتصابی
را در روز ٢٨
فوریه
فراخواندند.
پس از استقبال
وسیع و
بیسابقه از
این فراخوان٬
شكل اعتراض را
از اعتصاب
كارگری را به
اعتصاب عمومی
ارتقا دادند.
پس از اعلام
اعتصاب
عمومی٬ چندین
دادگاه محلی
اعتصاب را به
این دلیل كه
اعتصابی
عمومی است٬
سیاسی و ضد
دولتی معرفی و
آنرا غیر
قانونی اعلام
كردند! در
كولا كنگره
محلی دولت هند
علیه آن
اطلاعیه داد و
كارگران را به
عدم پرداخت
دستمزد تهدید كرد.
اتحادیههای
صنعتی٬
بانكها٬
معلمان٬ و
فدراسیون سراسری
دانشگاه و
كالج و
سازمانهای
معلمان كالج
از اعتصاب
حمایت كردند.
در حال حاضر٬
در سراسر كشور
معلمان تمام
وقت در انتظار
حقوق معوقه
پنج سال گذشته
خود هستند و
تعداد
معلمانی كه
پرداختی به
آنها كامل
انجام نمیشود
رو به افزایش
است. این
تصویر به همان
اندازه برای كاركنان
دولتی نیز
تیره است. از
ابتدای دهه ٩٠
سیاست
استخدام
كاركنان
قراردادی و موقت
منجر به از
دست رفتن
نزدیك به یك
میلیون
كارمندان ثابت
شد.
از جمله خواستههای
این اعتصاب٬
سراسری شدن
میزان حداقل
دستمزد٬
ارتقای كار
قراردادی به
كار دائم٬ و
كمك دولتی به
كارگران برای
مقابله با افزایش
قیمت بود.
برای
بتصویر كشیدن
تاثیر اعتصاب
نمونه كوچكی
میاورم. اعتصاب
یكروزه٬ با
بسته شدن
مغازه ها٬ بانكها٬
كارخانه ها٬
رستورانها و
سینماها٬ عدم
وجود وسایل
تردد عمومی و
تاكسی همه جنبههای
زندگی را در
سراسر
كاناتاكا از
جمله بنگالور
متاثر كرد.
همچنین بیش از
ده هزار نفر
از كارگران
اتحادیههای
مختلف دست به
یك راهپیمایی
اعتراضی زدند.
در نگپور كارخانه
اسلحه سازای
اوردانس نیز
بتعطیلی كشیده
شد. در مجموع
تخمین زده
میشود كه خسارت
وارده به
سرمایه داری
در هند در این
یكروز اعتصاب
٢٠ ملیون دلار
بوده است.
٥ مارس
٢٠١٢