حجاب٬ المپیك٬ بایكوت جمهوری اسلامی

عباس گویا

سازمان جهانی فوتبال در سال ٢٠٠٧ شركت ورزشكاران زن با حجاب را در مسابقات ورزشی این سازمان ممنوع كرد· این ممنوعیت در سال گذشته منجر به جلوگیری از بازی مقدماتی المپیك تیم فوتبال زنان جمهوری اسلامی با اردن شد· واقعه ایكه اسلام سیاسی به بهانۀ آن مظلوم نمائی كرد٬ سر و صدا بپا كرد و نهادهای مختلف دولتی و غیر دولتی غربی و متعهد به نسبیت فرهنگی را همراه خود كرد· نهایتا فشارهای همه جانبه ای سازمان جهانی فوتبال را وادار به بازپس گرفتن ممنوعیت شركت فوتبالیستهای زن محجبه در مسابقات ورزشی خود در نشست ماه مارس امسالش كرد·

وقایع دیگری در موازات با اتفاقات بالا در جریان بود كه اساسا ریشه در انقلابات سال گذشته در خاورمیانه داشتند· عربستان سعودی و برونئی٬ تحت فشار جنبشهای حق طلبانه از جمله حقوق زن٬ قبول كردند برای اولین بار تیمهای زنان خود را مشروط بر رعایت حجاب اسلامی به بازیهای المپیك امسال انگلیس اعزام كنند·

بنظر میاید یكی از اجزاء توازن سیاسی غرب و اسلام سیاسی در خاورمیانۀ پسا·انقلابات كه منجر به روی كار آمدن حكومتهای اسلامی غرب گرا شد٬ برسمیت شناسی بی حقوقی زن در میادین ورزشی توسط غرب و از كانال پذیرش حجاب اسلامی باشد· غرب برای توجیه این عمل خود از زرادخانۀ ایدئولوژیك جاافتاده و چند دهه پا خوردۀ نسبیت فرهنگی (مشخصا احترام به ادیان و پوشش مذهبی) كمك گرفت·

مقابله با اسلام سیاسی در هر عرصه ای باید با طرح خواستهای ماكزیمالیستی همراه باشد· "افشای" حجاب اجباری در كشورهای اسلام زده٬ خصوصا ایران ابدا كافی نیست· چه كسی در دنیاست كه با آن آشنا نباشد؟ در عرصه بخصوص ورزش خواست اصلی جنبش آزادیخواهانه٬ خصوصا جنبش برابری طلب زنان باید ممنوعیت شركت كشورهائی باشد كه در آنها قوانین ضد زن یك جزء ذاتی دولتهایشان است· خواست "حجاب اختیاری" در ورزش٬ كه از سوی برخی سازمانها و شخصیتهای لیبرال غربی و غیر آن مطرح شده است٬ نه تنها بالانس جاری بنفع اسلام سیاسی را بهم نمیزند كه میتواند توازن را بنفع اسلام سیاسی توجیه و تقویت كند: كافیست ورزشكاران زن شركت كننده كشورهای اسلام زده اعلام كنند حجاب را بدلخواه بسر میكنند·

در این میان٬ خواست بایكوت جمهوری ضد زن اسلامی ایران از نهادهای بین المللی٬ از جمله نهادهای ورزشی باید بیش از پیش به جلوی صحنه رانده شود· اگر اپوزیسیون جمهوری اسلامی قصد حركتی جدی در ایزوله كردن سیاسی جمهوری اسلامی داشته باشد٬ المپیك ٢٠١٢ لندن فرصت خوبی است· به یمن دهه ها مبارزۀ اپوزیسیون انقلابی با جمهوری اسلامی و خصوصا به یمن خیزش انقلابی ٨٨ ماهیت آپارتاید جنسی جمهوری اسلامی افشا شده است٬ كما بیش همه كس در دنیا با آن آشناست· موضوع اعتراض ما باید بتواند به تامین فشار قابل شمارش و سیاسی ای بر جمهوری آپارتاید جنسی اسلامی ایران٬ یعنی خواست اخراج آن از نهادهای ورزشی٬ منجر شود·