هم زمان با آغاز سال تحصیلی و از ۸ تا ۱۴ مهر ۱۳۹۱

صدای رنج های معلمان ایرانی به ویژه معلمان دربند باشیم

جمعی از مرتبطان نهادهای صنفی معلمان ایران



مقدمه:

اگر چه ابعاد نقض حقوق بشر در ایران روز به روز در حال گسترش و فهرست انواع آن طولانی است اما نقض حقوق معلمان به دلیل نقشی که در ساختن آینده جامعه ایفا می کنند، خطرات بیشتری را متوجه ایران می کند. افزایش شدت و گستره برخورد با معلمان از سوی نهادهای امنیتی و قضایی، سرپوش گذاشتن به مشکلات صنفی و معیشتی معلمان و امنیتی نشان دادن فعالیت های صنفی، برخورد غیر قانونی با تشکل های صنفی معلمان و افزایش فشارهای امنیتی و قضایی بر فعالان مدنی معلمان، وضعیت نگران کننده ای را رقم زده است که نیازمند توجه جدی نهادهای آموزشی و حقوق بشری است.
از همین رو آغاز سال تحصیلی جدید در مهرماه و قرار گرفتن در آستانه روز جهانی معلم در
۵ اکتبر بهانه ای است تا بصورت مستقل به نقض حقوق معلمان و به ویژه نقض آشکار حقوق بشر در برخورد با فعالان مدنی و صنفی معلمان پرداخته شود.
بنابراین از تمامی کوشندگان مدنی دعوت می شود تا از تاریخ
۸ تا ۱۴ مهر برابر با ۲۹ سپتامبر تا ۵ اکتبر همگام با شعار روز جهانی معلم "به احترام آموزگاران بایستیم" و صدای رسای رنج های معلمان ایرانی به ویژه "معلمان در بند" باشیم.
بر همین اساس برای نشان دادن اهمیت این موضوع به بازداشت های معلمان از سال
۱۳۸۸ تاکنون اشاره می شود. البته در کنار این بازداشت ها می توان به صدور صدها حکم انفصال از خدمت، اخراج، تبعید و محرومیت های اداری از سوی هیات تخلفات اداری آموزش و پرورش استان های مختلف پس از تجمعات صنفی سال ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ اشاره کرد که تا امروز نیز ادامه دارد. این در حالی است که بر خلاف قانون از فعالیت کانون های صنفی فرهنگیان در سراسر کشور ممانعت به عمل می آید.
از سوی دیگر مشکلات معیشتی و صنفی معلمان افزایش یافته است، به گونه ای که در سال جدید نه تنها افزایش حقوق پیش بینی شده برای معلمان در قانون اعمال نشده است بلکه با اعمال بخشنامه های جدید بسیاری از معلمان شهرستانی با کاهش حقوق نیز مواجه شده اند.

الف- بازداشت معلمان

http://www.asre-nou.net/php/images/moaleman-fehreste-zendan.jpg
http://www.asre-nou.net/php/images/moaleman-fehreste-zendan2.jpg
http://www.asre-nou.net/php/images/moaleman-fehreste-zendan3.jpg
http://www.asre-nou.net/php/images/moaleman-fehreste-zendan4.jpg

وضعیت کنونی

ب- احضار معلمان به نهاد های امنیتی، انتظامی و قضایی
در کنار بازداشت های صورت گرفته از سال
۱۳۸۸ تا کنون، جمع زیادی از معلمان سراسر کشور نیز به طرق گوناگون به نهاد های امنیتی، انتظامی و قضایی احضار شده و مورد بازجویی و یا تهدید قرار گرفته اند که برای نمونه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱) بهاء الدین ملکی، رامین زند نیا، علی قریشی، مختار اسدی، پیمان نودینیان، حیدر زمان، رضا حاتمی، کمال فکوریان، مصطفی سربازان، محمد صدیق صادقی، هیوا احمدی و عزت الله نصرتی و پرویز ناصحی در تاریخ ۱۲/۲/۹۰ از سوی اداره اطلاعات کردستان احضار، بازجوئی و تهدید شدند. همچنین این افراد در تاریخ ۲۲/۳/۱۳۹۱ به شعبه ۵ بازپرسی برای اخذ آخرین دفاع احضار شدند.
۲) محمد مهدی صدیقی از اعضای کانون صنفی فرهنگیان یزد در ۲/۳/۸۹ به اداره اطلاعات و امنیت سپاه احضار و تا ساعت ۲۳ همان روز مورد بازجوئی قرار گرفت.
۳) محمد توکلی، عضو کانون صنفی معلملن کرمانشاه ۲۱ مرداد ماه ۱۳۹۱ به نهاد امنیتی احضار و تهدید به بازداشت شد.
۴) پیمان نودینیان٬ بهاالدین ملکی و رامین زندنیا، سه عضو انجمن صنفی معلمان کردستان شهریور ماه ۱۳۹۱ به شعبه پنجم بازپرسی دادسرای عموعی و انقلاب شهرستان سنندج احضار شدند.
۵) عباس نظری، دبیر مدارس اهر ۲۴ خرداد ماه ۱۳۹۱ به شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز احضار شد.
۶) محمد علی حسن شیرازی، منصور میرزایی، محمد جواد حسامی، احمد چنگیزی، محمد علی شاهدی، رمضان علی نجاتی، محمد مهدی صدیقی، محمد حسین دهقانپور و علی قوچانی، اعضای کانون فرهنگیان یزد به اتهام های تبلیغ علیه نظام، فعالیت غیرقانونی از طریق سخنرانی و تشکیل جلسه، تجمع و صدور بیانیه و تحریک معلمان به اعتصاب غذا و تعطیلی کلاس از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب یزد به زندان محکوم شدند که حکم زندان آنها به مدت ۵ سال تعلیق شده است.
۷) سیاوش اسلامی، عضو هیات مدیره کانون صنفی معلمان ساری مرداد ماه ۱۳۹۰ به اتهام اخلال در امنیت کشور به دلیل شرکت در حوادث بعد از انتخابات به یک سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدید نظر به ۳۷ ضربه شلاق تنزل یافت . این حکم در سی امین روز ماه شعبان توسط دایره اجرای احکام ساری اجرا شد.
خاتمه:
فشارهای ناشی از صدور احکام اخراج، حبس و حتی اعدام برای معلمان در شرایطی اعمال می شود که اصول
۲۶ و۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران عضویت درانجمن های دینی، صنفی وسیاسی، احزاب وجمعیت ها را یکی از حقوق اساسی آحاد ملت ایران شناخته است.
از سوی دیگر ایران از جمله کشورهائی است که مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر را مورد پذیرش قرار داده وبا پیوستن به کنوانسیون های بین المللی متعهد به اجرای مفاد اسناد مورد پذیرش ملل جهان شده است. اعلامیه ای که آزادی تشکیل اجتماعات، مجامع وانجمن ها را یکی ازحقوق انسانی همگان دانسته و بر حق تشکیل اتحادیه و یا پیوستن به اتحادیه های موجود تأکید کرده است.
اهمیت برخورداری از حقوق صنفی مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر در حدی است که در میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و نیز در میثاق بین المللی حقوق مدنی وسیاسی، این حقوق به عنوان جزئی از تعهدات دولت ها در قبال ملت ها شمرده شده است و دولت ها به صورت صریح از وضع قوانین محدود کننده حقوق وآزادی های مندرج در این دو سند بین المللی منع شده اند. این دو سند بین المللی از جمله اسنادی هستند که با تصویب مجلس شورای اسلامی، اعتبار اجرائی قوانین داخلی را یافته و دولت و ملت ایران را ملزم به رعایت مفاد آنها کرده است.
اما مقام های مسئول در جمهوری اسلامی ایران عملا نشان داده اند که هیچگونه پایبندی به تعهدات بین المللی و قوانین مصوب مجلس قانونگذاری جمهوری اسلامی ایران ندارند؛ چرا که مطالبه حقوق صنفی و حتی درخواست ملاقات با نمایندگان مجلس از سوی معلمان، برخوردهای خشونت آمیز نهادهای امنیتی و قوه قضائیه را برای آنان به همراه داشته است. به گونه ای که مقام های امنیتی و قضایی، مطالبات صنفی معلمان را امنیتی جلوه داده و برای آنان در دادگاه های انقلاب پرونده تشکیل داده اند.
بنابراین هم زمان با آغاز سال تحصیلی جدید برای یادآوری ضرورت اجرای تعهدات داخلی و بین المللی توسط مقام های مسئول جمهوری اسلامی در خصوص خواسته های معلمان از هشتم تا چهاردهم مهر ماه
۱۳۹۱ در سراسر جهان، "صدای رنج های معلمان ایرانی به ویژه معلمان دربند" خواهیم بود و از همه می خواهیم تا در این هفته برای نشان دادن حقوق تضیع شده آنان تلاش کنند.

جمعی از مرتبطان نهادهای صنفی معلمان ایران
شهریور ماه
۱۳۹۱