اشگ تنهائی!

زیر ابرهای سیاه

خرامان خرامان

در کوچه های درهم کوبیده و گل گون؛

از دید ستارگان مستورمیشوم؟

تا با شلخته بازی های شرمساری

کودک وار خود را

بر تارهای درهم تنیده اسارت

بیاویزم

و در اوج خیال کودکانه

آرزوهای بر باد رفته را

تمنا کنم!

ای وای بر من

که از اشگ تنهائی کودکان

جرعه جرعه مینوشم!

رضا باقری

07.02.2013 فرانکفورت