پیام کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)

به حزب کمونیست ایران

به مناسبت روز اعلام موجودیت علنی کومه له

 

۲۶بهمن فرا رسیده است، روزی که سازمان کومله با اعلام موجودیت علنی خود ، آغاز مبارزه ای سازمانیافته علیه رژیم جمهوری اسلامی و دفاع از مبارزات مردم کردستان را اعلام کرد.  مردمی که برای آزادی و برابری و زندگی انسانی بپا خواسته بودند با رژیمی فاشیستی –مذهبی روبرو شدند که از فردای به قدرت رسیدن ، سرکوب "غیرخودیها" را آغازکرد. سرکوب زنان ، سرکوب خلقهای ساکن ایران ، سرکوب دانشکاهها و تعطیلی وممنوعیت تشکلهای کارگری و دانشجویی و همه سازمانهای چپ و آزادیخواه در دستور قرار گرفت .کردستان ، منطقه ای بود که هرگز از سرکوب وحشیانه حکومت اسلامی در امان نماند.  نوروز 58 و حمله به سنندج و سپس فرمان خمینی برای تهاجم به کردستان از 28 مرداد 58 ، دادگاههای صحرایی خلخالی و حاکمان شرعش دهها هزار خانواده را عزادار کرد و قارنا ها ی کردستان و اعدامهای دسته جمعی  پاوه و سنندج و مهاباد و سقز ، بیش از هر زمان ، چهره فاشیستی و جنایتبارضد انقلاب  برآمده از انقلاب را به نمایش گذارد.  در چنین شرایطی کومله زحمتکشان در کنار مردم کردستان علیه ارتجاع محکم ا یستاد.همین همراهی و همگامی با مردم و دفاع از حقوق اجتمایی و سیاسی آنان رمز ماندگاری کومله بوده است.

رفقا عزیز 

در شرایطی قرار داریم که سرکوب جنبشهای اجتمایی مردم ایران خصوصا جنبشهای  کارگری و توده ای در سراسر کشور ابعاد گسترده ای یافته  است . سرکوب  وحشیانه از طریق برپاکردن چوبه های دار و زندان و شکنجه  فعالان این جنبشها ، سرکوب همه نوع آزادیهای مدنی و برقراری آپارتاید جنسی و مذهبی ، در کنار سیاستهای خانمان برانداز نئولیبرال اسلامی و غارت و تاراج دارایهای کشور توسط ارتجاع حکومت سرمایه، بحرانی عظیمی ایجاد کرده است.  این سیاستها در کنار ادامه سیاست ماجراجویانه اتمی ، انزوای بین المللی همه جانبه ای را بر کشور تحمیل کرده که نتیجه آن ویرانی اقتصاد و بسیاری از ساختارهای اجتمایی  است.  موج عظیم نارضایی توده ای از رژیم اسلامی حافظ مالکیت مقدس ، بن بست سیاستهای حکومتی و اختلافات فزاینده میان باندهای مافیای حاکم ، تحریمهای بین المللی و سیاستهای ارتجاعی دول امپریالیستی در این رابطه ، موقعیت بسیار حساسی را بوجود آورده است که مسئولیتی سنگین بردوش همه نیروهای آزادیخواه چپ و کمونیست گذارده است.امروزه میتوان گفت زنگ پایان حکومت اسلامی زده شده است و برای آن آینده ای متصور نیست.

رفقا ی عزیز

در چنین شرایطی که مردم ایران ، اولین قربانیان ادامه این سیاستهای ارتجاعی و ضد مردمیند، سیاستهای دول امپریالیستی با تحریمهای گسترش یابنده خود ، همه فشارها را بر مردم ایران وارد می کنند. در واقع این اکثریت مردمان ایران است که از هر دو سوی، حکومت اسلامی و دول امپریالیستی در منگنه قرار گرفته و بسوی فقر و گرسنگی و خانه خرابی رانده میشود. هر روز ما شاهد مرگ خاموش بسیاری ازمردم و بیخانمانی و خا نه خرابی هزاران خانواده ایم که بخاطر تحریمها ی امپریالیستی و سیاستهای رژیم سرمایه داری اسلامی به نابودی کشیده شده و میشوند. دول امپریالیستی و دولتهای ارتجاعی منطقه در تلاشند از این طریق آلترناتیوهای خود را سازمان داده ومنافع خود را تضمین کنند. بی سبب نیست که کنفرانسهای پراگ و استکهلم و واشنگتن و...شکل گرفته اند و یا در حال شکل گیریند. برخی ازمدعیان اپوزیسیون با آویختن به قدرتهای امپریالیستی و ارتجاع منطقه برای سرنگونی  رژیم اسلامی نقشه می کشند.امروزه این وظیفه ما نیروهای چپ و کمونیست و آزادیخواه است که در کنار طبقه کارگر و جنبشهای اجتمائی متحد آن سنگر سومی را عایه دو ارتجاع داخلی و خارجی  بر پا داریم.

    

 

رفقا گرامی حزب کمونیست ایران

ما فرصت را مغتنم میشماریم و با تبریک صمیمانه به شما و همه هواداران آزادی و سوسیالیسم در کردستان وسراسر  ایران ، مبارزات شما در دفاع از حقوق کارگران و مرد م زحمتکش کردستان و سراسر ایران  را ارج میگذاریم. امید داریم که تلاشهای مشترکمان برای متحد کردن اردوی کار و زحمت و همه هواداران آزادی و برابری و سوسیالیسم بتواند جامه عمل بپوشد و ما بتوانیم مسئولیت سنگینی که بردوش داریم رابا متحد کردن جنبش طبقاتی کارگران و زحمتکشان ،جنبش زنان ، جنبش خلقهای تحت ستم ایران و سایر جنبشهای اجتما ئی به انجام برسانیم . تنها و تنها در سا یه این تلاشهای مشترک است که میتوان مانعی جدی در مقابل ارتجاع داخلی و خارجی ایجاد کرد و مانع سوزاندن امکان سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و گذا ربه سوسیالیسم شد.

درسالگرد ۲۶ بهمن « روزکومله» یاد همه جانباختگان کومه له از جمله زنده یاد رفیق فواد سلطا نی  و همه مبارزان آزادی و سوسیالیسم را گرامی داشته وبه خاطره فراموش ناشد نی آنان درود می فرستیم.

 

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم

سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) کمیته مرکزی                

25 بهمن 1391 – 13فوریه 2013