نیمه
شب نوشته
ها 70 – بهروز
سورن: خانم
ها و آقایان
ما اشتباه
کردیم. اعدام
نباید
گردد
مطلبی
را امروز در
رسانه های
متعددی دیدم
که مرا بی
اختیار به سی
و چند سال قبل
کشاند. آندوران
که جوان بودیم
و بیش از اتکا
به دانش و منش
خود چشم به
رفتار های
سیاسی
اجتماعی
دوستان مجرب
خود داشتیم و
تا حدود
بسیاری
دنباله روی از
آنان را راه
صحیح می
شمردیم. طبیعی
بود که داده
های آنان به
ما جوانتر ها
نیز نسبی بود
و دستخوش سطح
آگاهی و دانش
سیاسی موجود
قرار گرفته
بود.
طبیعی
است که آنان
نیز که امروز
خوشبختانه زنده
اند و در عرصه
سیاست تکامل
یافته اند و
بویژه با
اشنائی
مناسبات
پیشرفته
دمکراتیک در
اروپا و
آمریکا بلحاظ
سیاسی و
اجتماعی , امروزه
درباره
شعارهای
موجود
آندوران مکثی و
سکوتی می کنند
و مجازات
اعدام را
ناراست می نامند
و می پندارند.
چنانچه امروز
از آنها سوال
شود که آیا
هویدا و قطب
زاده و ....
میبایستی اعدام
شوند قطعا
پاسخی منفی
خواهند داد.
نظرم
به طیف هائی
است که از
محدوده
تاثیرپذیری
از مشی چریکی
و پارتیزانی
بدورند. چه در
این نمایش
سیاسی دشمنان
خلق محکوم به
مرگ و نابودی
هستند و
مبارزه دو طرف
دارد. نایبان
مردم و دشمنان
مردم. خون شفق
آتش و آذرخش
میان خلق و دشمنانش
فاصله
انداخته است و
دره عمیق موجود
میبایستی با
اجساد پر شود.
بیست و
پنجم شهریور
مصادف است با
روز اعدام صادق
قطب زاده در
دادگاهی غیر
عادلانه و
متاثر از جو
پرهیاهو و
مسموم مذهبی
از روی
کار آمدن
مذهبیون بر
خاکستر نظام
پلید پهلوی و
در آندوران
شعار اعدام
باید گردد!
زمزمه تجمعات
چپ در صحن
خیابان ها
بود.
صادق
قطب زاده که
در ردیف
بنیانگزاران
جمهوری
اسلامی بشمار
میرفت با
مخالفت هایش
با روند گسترش
و تکامل نظام
فاصله گرفت و
در ردیف دشمنان
قرار گرفت.
بدون حداقل
امکانات در
برخورداری از
شرایط
عالدلانه
دادگاه و بدون
اعتراضات
سراسری
آگاهان در زندان
اوین اعدام
شد. اعتراضی
سر نگرفت و
اشکی ریخته
نشد. شتری که
در خانه او
خوابیده بود
پس از اندک
مدتی پای خانه
هزاران دگر
اندیش دیگر خوابید
و جملگی را به
دیار نابودی
کشاند.
درسی
که از این
واقعه برای
آموختن است
اینکه زندانی
سیاسی را
نمیتوان به
تمایل و خواست
دسته بندی
کرد. چنانچه
قصد نهادینه
کردن نابودی
زندان های
سیاسی و دفاع
از حق
دگراندیشی داریم
بنابر این
موظفیم که کلا
پدیده اعدام و
نابودی
انسانها
رامذموم
بشماریم و نقد
کنیم.
این
همان نکته
ایست که
برگزارکنندگان
گردهمائی
پنجم
زندانیان
سیاسی در هلند
که بزودی برگزار
خواهد شد. از
انظار عمومی
دور نگه داشته
و مسکوت می
گذارند و به
ابهامات و
سوالات در حاشیه
وقعی
نمیگذارند
زیرا خود بر
پاشنه آشیل
های در مراسم
و گروه هنری
خود واقفند!
بخش غالب
خانواده های
زندانیان
سیاسی از
جریانات متنوع
در خارج از
کشور در
محفلشان جایی
ندارند و اغلب
بازماندگان
آندوران
جنایت خونین
نادیده گرفته
می شوند.
در
چنین مقامی
میتوان از
نهادینه شدن
لغو مجازات
اعدام و حذف
واژه زندانی
سیاسی در
آینده کشورمان
هیچ گفت و
مستانه بدور
خود چرخید و
به ضرورت ها و
ملزومات
شرایط موجود
تبسمی تلخ کرد.
اینهمه سخت سری
بی ارتباط با
اسپانسورها و
ساپورت ها که
اتفاقا بر
اینجانب محرز
است, نیست.
گزارش شفاف مالی
گردهمائی
پنجم میتواند
یکی و تنها
یکی از این
ابهامات را
بمعرض دید
افکار عمومی
بگذارد.
بهروز
سورن
25. 09. 2013
متن
کامل دفاعیات
او را در لینک
زیر ببینید
http://enghelabe-eslami.com/component/content/article/21-didgagha/tarikhi/4087-25-1361.html?Itemid=0