تحلیلی بر سخنان اخیر حسن روحانی و جواد ظریف مبنی بر ادامه فعالیتهای

غنی سازی هستهای.

 

بازیچه‌ای شوم به نام قرارداد ژنو

 

در روزهای شنبه و دوشنبه مورخ ١٦ و ١٨ آذرماه ١٣٩٢ آقایان حسن روحانی و جواد ظریف طی سخنانی که در خبرگزاری فارس منتشر گردید، حسن روحانی در دیدار با مقامات چینی، آشکارا اعلام نمودند که حکومت ایران غنی سازی هستهای را حق مسلم خود می‌داند و از آن عقب نشینی نخواهد نمود. جواد ظریف نیز با لحنی تهدید آمیز برای دنیای غرب خط و نشان کشید و تهدید به این قضیه نمود که در صورت اعمال تحریم‌های جدید، تمام مندرجات توافق نامه ژنو می‌میرد.

مطلبی که ارائه نمودهام تحلیلی است بر این اظهارات که متن گفته‌های حسن روحانی و جواد ظریف را مورد کنکاش قرار دادهام. امیدوارم مفید واقع گردد.

افشین ابراهیمیان / روزنامه نگار و کنشگر سیاسی مدنی مستقل 

 

ظریف: کنگره تحریم جدید اعمال کند همه توافق‌ها از بین می‌رود.

به گزارش خبرگزاری فارس مورخ دوشنبه ١٨ آذر ماه ١٣٩٢ و به نقل از خبرگزاری انقلاب اسلامی در هجرت؛

- وزیر امور خارجه ایران مصاحبه با مجله آمریکایی تایم انجام داد. این مصاحبه توسط «رابین رایت» نویسنده و متخصص امور ایران انجام شد. جواد ظریف در بخشی از این مصاحبه گفت؛

 در صورتی که کنگره آمریکا اقدام به اعمال تحریم‌های جدیدی علیه ایران بکند همه توافق‌ها خواهد مرد.

به گزارش فارس، «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه ایران در مصاحبه با مجله تایم آمریکا موضوعات مختلفی را مورد بحث و بررسی قرار داد.

زمانی که از وی پرسیده شد در صورتی که کنگره آمریکا تحریم‌های جدیدی را علیه ایران اعمال کند حتی اگر این تحریم‌ها طی شش ماه عملی نشود، چه اتفاقی خواهد افتاد؟

محمد جواد ظریف گفت: همه توافق‌ها می‌میرد. ما دوست نداریم که تحت اکراه و اجبار به مذاکره بپردازیم و در صورتی که کنگره تحریم‌های جدیدی را اعمال کند این نشان از فقدان جدیت و فقدان تمایل برای دستیابی به راه‌حل از سوی آمریکا است. من از پیچیدگی‌های داخلی و موضوعات مختلف درون آمریکا آگاه هستم اما برای من این توجیه‌پذیر نیست. من پارلمان دارم و پارلمان من نیز در صورت شکست مذاکرات قوانین مختلفی را اعمال خواهد کرد. در حال حاضر ما تلاش می‌کنیم که از اعضای پارلمان خود بخواهیم که مانع از این کار بشوند. دولت آمریکا ممکن است موفق نشود. اگر ما تلاش نکنیم بنابراین ما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که طرف دیگر قبول کند که ما درباره این روند جدی هستیم.

نویسنده؛

اما واقعیت امر چیز دیگری است و آن همانا نیاز دولت روحانی و حکومت جمهوری اسلامی به آزاد شدن اموال بلوکه شده ایران است. چراکه تعیین بودجه سال ٩٣ با توجه به مندرجات آن امیدی است که دولت روحانی و حکومت جمهوری اسلامی به لغو این تحریم‌ها دارند و شدیدا به آزاد شدن آن نیازمند هستند. از طرفی نیز، هم ایالات متحده آمریکا و هم شواری امنیت سازمان ملل می‌دانند که آزاد نشدن این مقدار از اموال بلوکه شده مساوی است با مرگ رویاهای دولت روحانی و ادامه استقرار جمهوری اسلامی. در اشارهای گذرا به سخنان آقای ظریف و آقای روحانی و این که ایشان بارها از طریق پیغام و نامههای دیپلوماتیک صراحتا خالی بودن خزانه حکومتی را به ایالات متحده اعلام نمودهاند، بنابراین بسیار روشن و طبیعی است که ایالات متحده و کنگره و حتی گروه مذاکره کننده هستهای نیازهای حکومت ایران را  بشناسند، با این وجود هرگونه حدس و گمان در مورد خطر ادامه فعالیتهای هستهای ایران موجب می‌گردد تا به  راحتی  بر گلوی ایران فشار وارد کنند. از طرفی هم سیاسیون غربی و مقدترین کشورهای تحریم کننده و نیز جامعه جهانی به خوبی می‌دانند که نظام ولایت فقیه از روی ناچاری و برای حفظ بقا به آنها روی آورده و وارد مذاکرات شده است.

 حال با توجه به گزارشهای منتشره از طرح لایحه بودجه سال آینده و اندکی تحقیق متوجه می‌شویم که ؛

 بررسی بودجه پيشنهاد شده برای نهادهايی نظير مجمع تشخيص مصلحت نظام، مرکز تحقيقات استراتژيک  اين مجمع ، مجلس شورای اسلامی، شورای نگهبان، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، معاونت برنامه ريزی و نظارت راهبردی ریيس جمهور، سازمان بسيج مستضعفان، وزارت اطلاعات، نيروی انتظامی، وزارت امور خارجه و ارتش جمهوری اسلامی ايران نشان می‌دهد که دولت حسن روحانی ، موسوم به دولت " تدبير و اميد" ، رقمی معادل ۱۸۳ هزار و ۷۹۸ ميليارد و ۸۱۴ ميليون ريال را برای اين نهادها و دستگاههای دولتی در بودجه سال آينده پيش بينی کرده است.

 

البته رقم بودجه نهادهای ياد شده در قانون بودجه سال ۹۲ معادل ۱۳۷ هزار و ۱۶۳ ميليارد و ۳۰۱ ميليون ريال بوده است که مقايسه بودجه پيشنهادی دولت در سال ۱۳۹۳ با بودجه قانونی دستگاه‌ها و نهادهايی که نام آن ها مورد اشاره قرار گرفته است، نشان می‌دهد رقمی معادل ۴۶ هزار و ۶۳۵ ميليارد و ۵۱۳ ميليون ريال به بودجه آنها اضافه شده است. درحقيقت بودجه ۱۳ دستگاهی که نام آنها پيشتر مورد اشاره قرار گرفت به طور ميانگين،  رشدی ۳۰ درصدی را نشان می‌دهد.

در اين بين بيشترين افزايش، مربوط به بودجه ارتش جمهوری اسلامی بوده است. چرا که پيشنهاد دولت برای بودجه اين نهاد در سال ۱۳۹۳ رقمی معادل ۵۱ هزار و ۸۵ ميليارد و ۵۸۴ ميليون ريال است در حالی که ميزان بودجه ارتش در قانون بودجه سال جاری، ۳۴ هزار و ۴۴۶ ميليارد و ۱۶۴ ميليون ريال پيش بينی شده است، بررسی اين موضوع نشان می‌دهد دولت روحانی بودجه ارتش را حدود ۵۰ درصد نسبت به رقم پيشنهادی دولت در سال گذشته افزايش داده است.

دولت همچنين بودجه ۳۶ هزار و ۸۹۶ ميليارد و ۵۲۳ ميليون ريالی سپاه پاسداران در قانون بودجه سال ۱۳۹۲ را حدود ۳۰ درصد افزايش داده و آن را به ميزان ۴۴ هزار و ۵۶۶ ميليارد و ۶۸۶ ميليون ريال به مجلس پيشنهاد کرده است. از سويی بودجه نيروی انتظامی در لايحه بودجه ۹۳ حدود ۹ هزار ميليارد تومان افزايش داشته است و به طور کلی اين سه نهاد نظامی يعنی ارتش، سپاه و نيروی انتظامی بيشترين افزايش ميزان بودجه را در بين نهادهای ذکر شده به خود اختصاص دادهاند.

بنابر این با توجه به شیوه‌ی آرایش بودجه سیاسی اقتصادی موجود و نیز سخنان حسن روحانی در دیدارِ فرستاده ویژه رییس جمهور چین در مورخ یکشنبه ١٧ آذرماه ١٣٩٢ مبنی بر این که ؛

ایران از حقوق هستهای خود از جمله حق غنی سازی کوتاه نخواهد آمد، فعالیتهای هستهای ایران صلح آمیز است و صلح آمیز خواهد ماند و ایران از حقوق هستهای خود از جمله حق غنی سازی کوتاه نخواهد آمد !

 به این نتایج می‌رسیم که؛

١ .  مقامات جمهوری اسلامی از همان ابتدای کار، (همانگونه که در زمان قبل و هنگام انتخابات یازدهم نیز مرتب اشاره نموده بودم) علاوه بر طراحی انتخابات به منظور متفاوت جلوه کردن حسن روحانی و یا این که ایشان نجات دهنده کشتی در حال غرق شدن جمهوری اسلامی هستند، با استفاده از سیاست همیشگی آخوندی که همان سیاست انحراف فکری می‌باشد، گامهای بعدی خود را نیز از پیش طراحی کرده بودند تا بتوانند در مذاکرات پنج به اضافه یک هم منعطف بودن خود را نشان دهند.

٢ . وانمود کردن به این که در گامهای اولیه مذاکرات، بدست آوردن فرصت مدت ٦ ماهه برای عمل کردن به توافقات مذاکره کاملا در جهت منافع مردمی بوده و این فضا و مدت زمان می‌تواند در جهت رفاه مردم باشد، اما در واقع پشت پرده بدست آوردن مدت زمان برای پیشبرد اهداف خود نظام به منظور فعالیتهای نهانی هستهای و از طرفی قدرتمندتر کردن نیروهای نظامی همچون سپاه و ارتش برای احتمال بروز جنگ و یا در صورت دست یابی به صلاح هستهای در مدت یاد شده، برای دندان نشان دادن به جهان و الاخص غرب باشد. همچنین اختصاص بودجه بیشتر به نیروهای انتظامی نیز به گونهای در همان راستا و به منظور قدرتمندتر کردن این نیرو برای سرکوب خیزشهای مردمی در شرایط احتمال وقوع جنگ و یا هرگونه نارضایتی است.

٣ . با توجه به سخنان حسن روحانی در ١٧ آذر ٩٢ و نیز گفتار جواد ظریف در شنبه ١٦ آذر ٩٢ با یک روز فاصله، به این نتیجه می‌رسیم که مقامات جمهوری اسلامی در مذاکرات به عمل آمده به هیچ عنوان صادق نبوده و قصد و نیت اصلی آنان در اختیار داشتن زمان برای خرید اسلحه ، بیشتر مجهز کردن نیروهای نظامی و سرکوبگر و نیز وارد معامله شدن با کشورهای فروشنده و دلال اسلحه همچون چین و روسیه بوده و از طرفی هم در دست داشتن فرصتی ٦ ماهه به منظور ادامه دادن به تلاش برای غنی سازی اورانیوم در نیروگاههای مخفی و ادامه آزمایشات هستهای می‌باشد که موج باران‌های مسموم و آلودگی‌های فزاینده اخیر در تعدادی از شهرها که منجر به وخامت حال بسیاری از شهروندان گردید، بنابر نظر کارشناسان محیط زیست، می‌تواند علت و سرچشمه در این آزمایشات مخفیانه داشته باشد.

حال با توجه به این که موضوع کاملا واضح و آشکار است و نیز قدرت‌های جهانی به خوبی می‌دانند که قادر خواهند بود گلوی حکومت آخوندی ایران را در قالب قرارداد ژنو بفشارند و به زانو دربیاورند و یا استفادههای اقتصادی کلان و مجانی خود را بهره ببرند، در واقعیت توضیح و جواب منطق پسند آقایان حسن روحانی و جواد ظریف به این سوالات که موجب گردیده موجی از ابهام و ترس  برای مردم ایران رقم بخورد چه خواهد بود ؟!

آقایان روحانی و ظریف ؟!

سنگینی قدرت جبهه و برگ برنده این توافقات و تهدیدات شما در کدام طرف داستان است و نتیجه چه خواهد بود ؟!   

آیا تهدیدات شما مبنی بر این که اگر  " کنگره آمریکا اقدام به اعمال تحریم‌های جدیدی علیه ایران بکند همه توافق‌ها خواهد مرد" به نظر شما پدید آورنده ترس برای طرف دوم قرارداد ننگین منعقد شده توسط شماست ؟!

فرض بگریم که اعمال تحریم‌های جدید توسط شورای امنیت و کنگره آمریکا تصویب و اعمال بشوند، آیا سرباز زدن شما از مفاد توافق‌نامهای که امضا کرده‌اید، واقعا به نظرتان بازدارنده‌ی این اعمال تحریم‌ها خواهد شد؟!

سوال نهایی هم که باید به مردم و جامعه جواب بدهید این است که آیا این گونه گردن کشی و دندان نشان دادنهای شما در جهت مصلحت و رفاه مردم است و آیا حاصل آن چیزی بجز فقر و فشار و جنگ و خونریزی برای مردم خواهد بود؟!

افشین ابراهیمیان / روزنامه نگار و کنشگر سیاسی مدنی مستقل

سه شنبه مورخ ١٩ آذر ماه ١٣٩٢

٢٠ دسامبر ٢٠١٣

ترکیه