محمودرضا کاظمی فر: بهمن ۵۷ ٬ آرزویی که بلعیده شد...

Kategorie: Nachricht

آن گاه که از انقلاب اجتماعی مردم ایران در بهمن ماه ۵۷ سخنی به میان می آید ٬ تصویر خروش هم سو در برابر ستم حاکم٬ شعارهای هماهنگ ٬ از جان گذشتن و برای خود نخواستن توده های مردم در ذهن ها نقش میبندد و آن زمان که از ثمره ی این انقلاب اجتماعی سخنی در میان است حاصل جز نگاه ههای خیره ٬ خشم و بیزاری و افسوس و یاس چیزی دیگرنیست . بهمن ۵۷ ٬انقلابی که به یغما رفت و آرزوهایی که بلعیده شد

روحانیت شیعه با تسلط بر جریانات پس از انقلاب و با چیدن محصولی که برای به ثمر نشستنش خون ها ریخته شد و جان ها فدا گشت ٬ به انقلاب اجتماعی مردم ایران صبغه اسلامی داد و با قلع و قمع مخالفان سیاسی و ایدئولوژیک خود زمام امور را یک سره قبضه نمود. ملایان مسلط سالروز این حرکت عظیم اجتماعی را دهه فجر نامگذاری کرده اند ٬ فجر به معنای سپیده دم صبح و آغاز روشناییست. این نامگذاری ٬ مشابه ی همه ی نامگذاری های فرمایشی در سطح یک شعار بی پشتوانه باقی ماند و تجربه اجتماعی ملت زیر سلطه نشان داد که به عکس جامعه به اعماق رفت و به هیچ روی نوری را تحولات اجتماعی اش که همواره حرکتی بود از فراز به فرود تجربه نکرد

روحانیت شیعه که هیچ گاه برنامه یی برای رشد آگاهی ها و تامین آزادی های اجتماعی و توسعه زندگانی اجتماعی مردم در دنیای روابط مدرن نداشت و اصلا تامین آن را با علت وجودی خو ناسازگار می دید از همان شروع زمام داری با توسل به احکام و آموزه های سنتی و خرافی خود که هیچ تناسبی نیز با آرمان خواهی نسل انقلابی ۵۷ نداشت ٫ شرایط اسف باری را
در کشور حاکم نمود که البته با مقاومت های پی در پی نسل انقلابی که آرمان های آزادی خواهانه و برابری جویانه خود را تباه شده میدیدند مواجه گشت. و از آن سو نیز استبداد مذهبی نیز با بهره گیری از تمامی امکانات با سرکوب آزادی خواهان و دگراندیشان پایه های بی شکوه حکومت خود را دوام بخشیدند

و امروز با گذشت سی و پنج سال نیز با گسترش آموزه های خرافه و کنترل روزنه های آگاهی بخش ٬ با توسعه فقر و بیکاری که از عوارض آن رشد انواع بزه ها و ناهنجاری های اجتماعی ست به عنوان روشی برای خوار و زبون ساختن توده های مردم استفاده می کنند. قطعا به این دلیل که بتوانند با دست نگاه کن نگه داشتن توده های زحمتکش و محروم از امکانات اجتماعی پایه های قدرت شوم خود را دم به دم تحکیم نمایند.
رژیم در شرایطی هرساله و با صرف تبلیغات فراوان اقدام به برگزاری مناسبت های پر خرج و بی شکوه در سالروز انقلاب ناکام اجتماعی مردم در سال ۵۷ میکند که خود نیز خوب میداند که پتانسیل قهر و خشم انقلابی در توده های ناراضی و خشمگین تا چه حد ممکن است که دامنگیر خود او شود.
اساسا او این خشم را به وضوح ٬ به همان قوت و چه بسا فراگیرتر در توده های مردم میبیند ٬ روش های فریبکارانه حکومت ٬ توسل به ترفندهای تبلیغاتی ٬ سرکوب گسترده فعالان سیاسی و دگراندیشان ٬ اعدام و ضرب و شتم های خیابانی در برابر چشمان مردم برای ترساندن و مستاصل نمودن آنان و ده ها روش غیر اجتماعی و غیر انسانی دیگر ٬ همه و همه حکایت از آن دارد که رژیم به خوبی میداند که انقلاب ۵۷ علی رغم پیروزی اولیه و ناکامی بعدی هنوز نتیجه ی به تاخیر افتاده یی نیز دارد

محمود رضا کاظمی فر

فوریه ۲۰۱۴

سوئد

---

« بازگشت