اخباروگزارشات کارگری29اسفند1392

با گرمترین شادباش ها وبهترین آرزوها بمناسبت فرارسیدن بهار وسال نو

- اعتراض سندیکا کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه به انتقال ناگهانی رضا شهابی

- انتقال رضا در آستانه نوروز به زندان!

- شاهرخ زمانی بر اثر اعتصاب غذا زیر سرم است!

- پیام اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت فرا رسیدن سال نو

- تبریک نوروزی کانون مدافعان حقوق کارگر

- پيام شادباش علي نجاتي به مناسبت فرا رسيدن نوروز 1393

- دومین روز اعتصابهای سراسری کارمندان دولت در یونان

اعتراض سندیکا کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه به انتقال ناگهانی رضا شهابی

در حالی که کارگران و همکاران آقای رضا شهابی برای عیادت او به بیمارستان رفته بودند ، به همراه خانواده ایشان به ویژه دو فرزند نوجوان و همسر فداکارش حداقل به این دلخوش بودند که او در لحظه سال تحویل و نوروز با تنی بیمار در کنار خانواده اش خواهد بود و این می توانست کمی از رنج های بی شمار آنها را بکاهد ، اما درست یک روز قبل از سال نو و در یک اقدام ناگهانی و خلاف اخلاق انسانی و با نیمه کار گذاشتن برنامه درمان ، او را شبانه به زندان اوین منتقل نمودندو آرزوهای شیرین خانواده و همکارانش را بر باد دادند.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه این اقدام خلاف انسانی را محکوم نموده و از سندیکاهای کارگری و دیگر نهادهای بین المللی کارگری خواستار محکوم کردن این عمل ضد کارگری شده و در پشتیبانی از خواست سندیکا مبنی بر آزادی بی قید و شرط آقای رضا شهابی اقدام های حمایتی خود را به عمل آورند.

با امید به گسترش صلح ، آزادی و عدالت در همه جهان

سندیکای کارگران شرکت واحداتوبوسرانی تهران و حومه- فروردین نود و سه

اطلاعیه شماره 67- عیدی مسئولین قضایی و امنیتی به خانواده رضا شهابی: انتقال رضا در آستانه نوروز به زندان!

بنا به خبر رسیده رضا شهابی کارگر شرکت واحد دیروز چهارشنبه 28 اسفند ساعت 5 عصر به زندان اوین منتقل شد. رضا در تاریخ 5 اسفند برای درمان به بیمارستان منتقل شده بود. انتقال رضا به زندان در حالی صورت می گیرد که پزشکان معالج رضا با توجه به وضعیت کمر وی تاکید بر عمل جراحی داشتند.

در مدت بستری شدن در بیمارستان، رضا زیر نظر پزشک با انجام آزمایشات و فیزیوتراپی برای عمل جراحی آماده می شد. علیرغم اینکه خانواده این کارگر زندانی شرکت واحد با نوشتن نامه به مقامات قضایی خواهان مرخصی پزشکی برای انجام عمل جراحی و ادامه مراحل درمانی وی شده بودند اما دادستان اعلام کرده است که زندانیان سیاسی در عید مرخصی ندارند.

کمیته ی دفاع از رضا شهابی ضمن ابراز نگرانی در رابطه با وضعیت سلامت این کارگر شرکت واحد، خواهان آزادی و انتقال رضا شهابی به بیمارستان برای انجام روند درمان است.

کمیته ی دفاع از رضا شهابی - ٢9 اسفند 1392

شماره تلفن سخنگوی کمیته دفاع از رضا شهابی، آقای محمود صالحی: ٠٩٣۵٧٣۵٣۴١٢

شاهرخ زمانی بر اثر اعتصاب غذا زیر سرم است!

بنابه گزارش مورخ29اسفند کمیته حمایت از شاهرخ زمانی،شاهرخ زمانی قبل از انتقال به قزل حصار(بتاریخ 20اسفند) در حمایت از اعتراضات دراویش همراه با تعدادی از زندانیان سیاسی سه روز در اعتصاب غذا بسر می برد.

شاهرخ پس ازانتقال به زندان قزل حصار این بار در جهت اعتراض به انتقال خود اعتصاب غذا را ادامه داد.

زمانی8 روز در سلول انفرادی به سر برد و دو روز پیش به بندعمومی انتقال یافت.

براساس این گزارش،امروزشاهرخ زمانی بخاطر ضعف جسمانی زیر سرم قرار دارد.

پیام اتحادیه آزاد کارگران ایران به مناسبت فرا رسیدن سال نو

کارگران و مردم شریف ایران

سالی دیگر در گردش دیرین طبیعت و در پس مبارزه و امید و آرزوی ما انسانها برای برخورداری از یک زندگی شاد و مرفه در حال تولد است. سالهاست ما کارگران ایران با پیام درد و رنج به استقبال سال نو میرویم اما در نتیجه ایستادگی و مبارزه رو به گسترش مان، جنبش کارگری ایران شکوفاتر و آگاه تر از هر سالی قدم به سال نو میگذارد. امسال نیز همچون سالهای پیش چنین بود و علاوه بر بخشی از کارگران که حول طومار اعتراضی جنبش افزایش حداقل مزد را به پیش بردند، فریاد افزایش مزد به داخل برخی مراکز تولیدی و صنعتی نیز کشیده شد. کارگران چادرملو و پلی اکریل اصفهان و دهها و صدها کارخانه دیگر اعتصابات و تجمعاتی قدرتمند سازمان دادند و کارگران فولاد زاگرس در واپسین روزهای سال، مقابل وزارت کار را صحنه اعتراضی کوبنده کردند و با اتکا به قدرت اتحاد و همبستگی خود نشان دادند کارگران ایران علیرغم تشدید سرکوب اعتراضات شان در دولت تدبیر و امید!! محکم و استوار پای دفاع از حقوق انسانی شان ایستاده اند و در دفاع از زندگی و بقا خود ذره ای کوتاه نخواهند آمد. این پیام امسال کارگران ایران از خوزستان تا آذربایجان و از اصفهان و کردستان تا یزد و تهران و جای جای کشور به دولت و کارفرمایان بود. پیامی که در صورت تداوم وضعیت موجود و عدم تجدید نظر فوری در حداقل مزد مصوب، دامنه ظهورش در سال آینده وسعتی به مراتب بیشتر و تعیین کننده تر پیدا خواهد کرد.

اتحادیه آزاد کارگران ایران با تاکید بر تجدید نظر فوری در حداقل مزد مصوب و فراخوان به عموم کارگران برای اعتراض به آن، فرا رسیدن عید نوروز را به کارگران، عموم مردم شریف ایران و بویژه به خانواده های کارگران دربند و خانواده های تمامی زندانیان آزادیخواه صمیمانه تبریک میگوید و به همه عزیزانی که بدلیل دفاع از حقوق انسانی کارگران و مردم ایران به زندان افکنده شده اند درود میفرستد و سبد سبد شکوفه بهاری تقدیم این عزیزان میکند.

ما تلاش و مبارزه بیشتر و اتحاد و همبستگی برای پایان دادن به وضعیت مشقت بار کنونی را سرلوحه آغازی دگرگون کننده در سال جدید خواهیم کرد و همدوش با کارگران در سراسر کشور لحظه ای از مبارزه برای دست یابی به حقوق انسانی مان باز نخواهیم ایستاد.

بهاران خجسته باد

اتحادیه آزاد کارگران ایران – 28 اسفند ماه 1392

تبریک نوروزی کانون مدافعان حقوق کارگر

در ساحت دهلیزسرای من و تو

مردی است نشسته از برش مشعل نور

هر روز به شب از برای من و تو

در بر بگشاده نقشه ای زین شب دور

با تمام مشکلاتی که نظام سرمایه داری بر سر راهمان قرار داده و روزگار را بر ما سخت گردانیده اما از پای نمی نشینیم و با مشعلی روشن، اتحاد و یکپارچگی نوروزی دیگر را آغاز می کنیم با آن امید که بندی دیگر از بندهای نظمی منحط و کهن را از هم بگسلیم.

با عزمی راسخ تر و ایمان به آینده ای روشن تر سال جدید را به پیشواز می رویم، هر چند که سختی های به جای مانده از رنج جانکاه سالیان گذشته زندگی را بر کارگران و زحمتکشان بسیار سخت و دشوار کرده است اما شک نداریم که روزگاران سخت سپری خواهد شد با تلاش و مبارزه زنجیرهای نظامی کهنه و پوسیده را از دست و پای تمامی انسان ها باز خواهیم کرد و آینده ای روشن را در پیش رو خواهیم داشت

نوروزتان مبارک

کانون مدافعان حقوق کارگر

پيام شادباش علي نجاتي به مناسبت فرا رسيدن نوروز 1393

بار دیگر همچون سالهای گذشته با سپری شدن ماه های زمستان به استقبال بهاری جدید می رویم و به تماشای شکفته شدن گلهای رنگارنگ بهاری که رنگ و بوی تازه به طبیعت می دهد و آن را مزین می سازد می نشینیم.

اما با آمدن بهار و سرسبزی طبیعت چرا کارگران این توده زحمت کش می بایستی بیشتر نگران آینده خود و خانواده اشان باشند؟ این چه زندگی است که برای کارگران ساخته اند که همیشه می بایستی در باتلاق تورم و گرانی افسار گسیخته و کمرشکن دست و پا بزنند و در انتظار مرگ تدریجی بنشینند؟ آیا این ستم که بر ما روا داشته می شود خودمان سهمی دراین استثمار نداریم که با چشمانی باز به آن می نگریم و همچنان سکوت کرده ایم و در انتظار امداد از غیب نشسته ایم؟

همه ما به خوبی می دانیم تورم که در سال 92، 33 و یا 35 درصد از زبان مسئولان اعلام می شد خیلی بیشتر از اين رقم بوده است. عليرغم این همه گرانی دولت دستمزد سال 93را 25 درصد نسبت به حداقل مزد یک کارگردر سال 92 افزايش داده است که بر اساس آمار ده درصد کمتر از تورم اعلامي سال 92 می باشد. این اضافه دستمزد در حالی اعلام می شود که آقای روحانی ازاجرايی شدن فاز دوم هدفمندي یارانه ها و افزايش قيمت حامل های انرژی سخن می گوید که این خود پیامی است به هرچه کم رنگتر شدن سفره ي خالی ما کارگران.

بنا بر این چنین رویکردی که از دولت تدبیر و امید می بینم جای هیچ گونه امیدی نیست. من به عنوان یک کارگر افزایش 25 درصدی دستمزد، که دهن کجی به توده زحمت کش و ستم دیده است را محکوم کرده و خواهان افزايش دستمزد بر اساس هزینه هاي يك زندگي انساني مي باشم و از تمامی کارگران وهمچنین فعالین کارگری تقاضا دارم که با اتحاد و همدلي نسبت به این افزایش دست مزد اعتراض خود را اعلام دارند.

علی نجاتی عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه-27/12/1392 خورشیدی

دومین روز اعتصابهای سراسری کارمندان دولت در یونان

اعتصابهای سراسری کارمندان دولت در یونان که از چهارشنبه آغاز شده بود، ادامه یافت و همزمان، بسیاری از کارمندان معترض در آتن تظاهرات کردند. کارمندان به اخراج و بیکاری توده وارشان معترضند.

به گزارش20مارس یورونیوز،باری دیگر کارمندان دولت در یونان دست به اعتصابی دو روزه زدند.

همزمان صد ها تن از حقوق بگیران دولت در آتن راه پیمایی کردند. این دومین اعتصاب سراسری کارمندان دولت در ماه مارس است.

اولین بار دوازدهم مارس مستمری بگیران دولت نزدیک به ۲۴ ساعت دست از کار کشیدند. کارمندان به موج جدید اخراجهای دولتی معترضند.

بسیاری از ادارات دولتی به بهانه طرحهای تحمیلی از سوی ترویکا دست به تعدیل نیروهای کار زده اند. یکی از معترضان که دربان مدرسه است می گوید: «اخراج توده وار کارمندان دردناک است چرا که ما نه آنقدر جوان هستیم که دنبال کار بگردیم و نه آنقدر سالخورده که ناکارآمد باشیم.»

یکی دیگرمی گوید: «راهی برای کسب درآمد و برای یک زندگی شرافتمندانه نداریم. دولت کنونی هر لحظه ما را بیشتر و بیشتر به خط فقر نزدیک می کند.»

دولت یونان متعهد شده است تا در ازای دریافت کمک های ترویکا وطرحهای ریاضتی ۱۱۵۰۰ حقوق بگیر دولت را تا پایان سال ۲۰۱۴ از کار برکنار کند. این در حالی است که بیش از ۳۵۰۰ کارمند دولت پیش تر در سال ۲۰۱۳ بازخرید شده اند.

برپایه این گزارش،با وجود اینکه در ۴ سال اخیر به دلیل بحران اقتصادی در یونان، بسیاری از مستمری بگیران دولت از کار بیکار شده اند، اما این موضوع به هیج وجه نتوانسته اقتصاد بحران زده این کشور را نجات دهد.

بیست ونهم اسفندماه1392

akhbarkargari2468@gmail.com

اخباروگزارشات کارگری28اسفندماه1392

- بیانیه سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در مورد دستمزد 93

- اعتصاب غذای شاهرخ زمانی و وخامت حال وی

- اطلاعیه شماره ٩ کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد / محمد مولانایی ٥ روز مرخصی گرفت

- از کارگران نوپوش و خواست برحقشان حمایت کنیم!

- قرارداد کلیه کارگران صدرا سه ماهه تمدید شد

- دست سهام عدالت در جیب کارگران ساختمانی!

- پيام رضا شهابي كارگر شركت واحد به مناسبت نوروز 93

- کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری :فرا رسیدن سال نو را شادباش می گوییم!

- شاد باش نوروزی کانون نویسندگان ایران

- اعتصاب کارکنان بخش خدمات دولتی در آلمان برای افزایش دستمزد

بیانیه سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در مورد دستمزد 93

سالی که نکوست از بهارش پیداست...

بالأخره پس از جلسات پیدا و پنهان و سمینارهای ریز و درشت که در غیاب نمایندگان واقعی میلیونها کارگر ستمکشیدهی ایران دربارهی حداقل دستمزد سال 1393 ترتیب داده شد، نهایتاً معلوم شد که هیاهو برای هیچ بوده است و آنکه دوباره باید قربانی تحکمات ظالمانه شود، سفرهی طبقهی مظلوم کارگر است که هم در عزا و هم در عروسی باید فنا گردد.

آقایان مدعی خدمتگزاری مرتباً دربارهی عدالت، راستگویی، تدبیر و امید داد سخن سرمیدهند و مدعیاند همهی اقشار مستضعف و محروم جامعه باید به حق و حقوقشان برسند؛ اما در عمل در رابطه با حق کارگر میان دولت مهرورزی و تدبیر و امید فرق چندانی نیست چرا که همهی این بهاصطلاح خادمان محرومین دربارهی نقض حقوق حقهی کارگران کم و بیش در نهایت یکپارچه و یکصدا هستند.

برابر آمار رسمی حکومتی، میزان تورم در سال 1391 و 1392 بیش از هفتاد درصد قدرت خرید کارگران و زحمتکشان و دیگر دستمزدبگیران را بلعیده است. در حالیکه غول گرانی در سال 1393 بیشتر از گذشته طومار معیشت کارگران را در هم خواهد پیچاند، افزایش دستمزد کارگران برای سال 93 کماکان 10-15 درصد زیر خط تورم میباشد و این به معنای افزایش فقر و فلاکت بیشتر در زندگی کارگران است. و در حالیکه میلیونها کارگر ایرانی از این بیعدالتی خشمگین و معترضند، در تبلیغات سرسام آور ادعا میشود، تصمیم برای تعیین دستمزد سال 1393 با حضور نمایندگان کارگران اتخاذ شده است.ناراستی ادعای مذکور را میلیونها کارگر ایرانی و همهی کارشناسان حقوق کار تأیید میکنند چراکه اصولاً بهدلیل نقض حقوق سندیکایی کارگران ایران در 35 سال گذشته، کارگران ایران از داشتن نمایندهی واقعی در مراکز تصمیمگیری در رابطه با سرنوشتشان محروم بوده و هستند.بدین ترتیب افزایش دستمزد کارگران یک دروغ بزرگ بوده، زیرا عملاً هر ساله قدرت خرید خانوار کارگران و زحمتکشان، بر خلاف مادهی 41 قانون کار، نهتنها حفظ نشده بلکه سیر نزولی داشته است.

سندیکای کارگران شرکت واحد بر اساس پیمانی که در دفاع از حقوق کارگران بسته و بابت آن هزینههای سنگین داده و میدهد، به این تصمیم ظالمانه که گویی چوب حراج زدن بر نیروی کار این سرزمین است، اعتراض شدید خود را اعلام داشته و برپایی هرگونهاعتراضات جمعی را در مقابله با این ستم و قانونشکنی، حق مسلم کارگران میداند.

به امید روزی که زمستان ستم و ناروایی بر کارگران پایان یافته و همراه با نوروز و نوزایی بهاران، بهار خوشبختی کارگران با تشکیل نهادهای سندیکایی واقعی کارگری به همت کارگران ایرانی تحقق یابد.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه-اسفند نود و دو

اعتصاب غذای شاهرخ زمانی و وخامت حال وی

در پی انتقال شاهرخ زمانی به زندان قزلحصار کرج وی دست به اعتصاب غذا زده است.

شاهرخ زمانی کارگر زندانی که از روز سهشنبه ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۲ به زندان قزلحصار کرج تبعید شده در اعتصاب غذا به سر میبرد.

آین عضو زندانی هیئت بازگشایی سندیکای کارگران ساختمان و نقاشان، پس از انتقال وی به زندان قزلحصار تا دیروز ۲۷ اسفند ماه در سلولهای انفرادی بوده و امروز ۲۸ اسفند ماه بر اثر وخامت حالش به بهداری زندان منتقل شده است.

همچنین وی برای نخستین بار پس از تبعید به زندان قزلحصار عصر دیروز موفق شده تا با خانوادهی خود تماس بگیرد.

شایان ذکر است ماموران در حین انتقال وی به زندان قزلحصار به دلیل مقاومت این کارگر زندانی او را مورد ضرب و شتم قرار دادهاند.

درهمین رابطه:

از وضعیت شاهرخ زمانی هیچ اطلاعی در دست نیست

بیانیه ۹۵

از روز سهشنبه ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۲ که شاهرخ زمانی را از زندان رجاییشهر کرج خارج کردهاند دیگر هیچ اطلاعی از وضعیت وی در دست نیست.

در حالی که ماموران در زندان به وی گفته بودند که او را به زندان قزلحصار منتقل میکنند اما وی تا به حال هیچگونه تماسی با خانواده خود نداشته است. طی پیگیریهای خانوادهی وی مسولان زندان قزلحصار کرج گفته بودند که وی تماس گرفته و روزهای ملاقات را به خانوادهاش خواهد گفت که این مساله هم تاکنون محقق نشده است.

تمامی این مسایل نگرانیها را از وضعیت وی بسیار افزایش داده و در واقع میتوان گفتم از ۲۰ اسفند تاکنون هیچ کس هیچ خبری از شاهرخ ندارد.

در مقابل این اقدامات غیرقانونی و ضدانسانی جمهوری اسلامی علیه این فعال کارگری زندانی و سایر کارگران و زندانیان سیاسی بایستی به طور متحدانه وارد عمل شد. عید نوروز یکی از بهترین فرصتهایی است که در آن بتوان ضمن مراسم سال نو از زندانیان نیز حمایت کرد. به خصوص فعالین داخل کشور با دیدار از خانوادهی رنجدیدهی زندانیان میتوانند مرهمی بر دردهای آنها بوده و با اطلاع از کم و کاستیهای آنان برای کمکهای بیشتر در آینده برنامهریزی کنند.

ما از تمامی فعالین کارگری، سیاسی و حقوق بشری، جوانان و زنان انقلابی میخواهیم تا در مقابل این «عیدی» جنایتکارانهی جمهوری اسلامی به خانوادهی شاهرخ زمانی با حمایت عملی از این خانواده آنها را نیز در شادی عید سهیم کنند.

پیش به سوی اتحاد بیشتر برای فشار بیشتر

پیش به سوی اعتراضات گستردهتر با شعار

کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد

کمیته حمایت از شاهرخ زمانی

۲۸/۱۲/۱۳۹۲

اطلاعیه شماره ٩ کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد / محمد مولانایی ٥ روز مرخصی گرفت.

روز سهشنبه ٢٧ اسفند ١٣٩٢، محمد مولانایی از فعالین کارگری دستگیر شده، به مرخصی آمد.

محمد مولانایی ساعت 3 بعدازظهر به مدت 5 روز مرخصی گرفت تا جهت معالجه به بیمارستان مراجعه کند.

لازم به ذکر است که محمد مولانایی ٦٧ سال سن دارد که تمام عمرش به کارگری مشغول بود، او قبل از دستگیریاش در شهرداری شهر مهاباد مشغول به کار بود که به دلیل کهولت سن با سابقه ١١ سال پرداخت حق بیمه بازنشسته شد.

کمیته دفاع از کارگران دستگیر شده مهاباد

شماره تماس با سخنگوی کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد، کوروش بخشنده

09379960747

از کارگران نوپوش و خواست برحقشان حمایت کنیم!

اعتراضات کارگران کارخانه نوپوش (زیر مجموعه شرکت ایران برک رشت) که خواهان10ماه حقوق معوقه خود می باشند اخیراً وارد فاز جدیدی شده است.

اواخربهمن ماه سال جاری، 40 نفر از 120 کارگراین این کارخانه بعدازاینکه مطلع شدند،مدیریت شرکت وامی بابت پرداخت حقوق کارگران، دریافت کرده اما قصد دارد آن را صرف امور دیگری کند،تصمیم گرفتند برای اعتراض به این اقدام کارفرما به دفتر مرکزی این شرکت در تهران مراجعه کنند.کارفرما به منظور جلوگیری از حرکت اعتراضی کارگران تلاش کرد تا با انواع و اقسام کارشکنی ها و صحنه سازی ها مانع از سفرکارگران به تهران شود. اما کارگران تسلیم نشده و به طور دسته جمعی به دفترمرکزی کارخانه مراجعه می کنند و با ارائه مستندات متقن، پیگیرانه خواهان پرداخت حقوق معوقه خود و سایر همکارانشان می شوند که سرانجام مسئولین دفتر مرکزی به ناچار موافقت می کنند که حقوق معوقه کارگران را به صورت هفتگی! به حساب آنها واریز نمایند.کارگران اعلام می کنند پرداخت حقوق معوقه می بایستی به صورت هقته ای 500.000 تومان و حداکثر تا ساعت 10 صبح روزهای شنبه هر هفته صورت بگیرد و در صورت تاخیر در پرداخت ،آنها دست به اعتصاب خواهند زد.کارفرما که انتظار چنین پی گیری را ازجانب کارگران نداشت ،تصمیم گرفت این 40 کارگر و به خصوص چند نفر از آنها را که شرکت فعال تری در این مسائل داشته اند اخراج نماید. در همین رابطه محمد حسین سوری کارفرمای صنایع پشمبافی ایران برک اعلام کرده برنامه تعدیل! تعدادی از کارگران کارخانه پشم بافی ایران برک و نوپوش از مدتی قبل در دستور کار بوده و پس از پایان تعطیلات نوروزی اجرا خواهد شد. از دیگر برنامه های کارفرما برای سال جدید، پرداخت حقوق کارگران، از این پس بر مبنای تعداد تولید! می باشد.

لازم به توضیح است کارخانه نوپوش که زیر مجموعه شرکت ایران برک رشت می باشد به تولید کت وشلوار مشغول می باشد. این شرکت و کارخانه های زیر مجموعه آن در گذشته تحت پوشش سازمان صنایع بودند که 18 سال پیش به بخش خصوصی واگذار شدند و طی این مدت تعداد کارگران آن از 1500 نفر به حدود 200 نفر کاهش یافته است.

کارگران کارخانه نوپوش که تا به این جای کار به شکلی متحد و یکپارچه از حقوق برحق خود دفاع کرده و پیگیرانه آن را دنبال نموده اند اکنون در معرض تهدید و آزار و اخراج کارفرمایان قرار گرفته اند. تا آن جا که آغاز سال نو برای کارگران این کارخانه که جرمی جز دفاع از حقوق ابتدایی خود ندارند،علاوه بر فشارهای اقتصادی، همراه با عدم امنیت شغلی وتهدید به اخراج نیز شده است.

کمیته هماهنگی ضمن اعلام پشتیبانی از مبارزات برحق کارگران این کارخانه ( نوپوش )، ازخانواده بزرگ کارگری (کارگران، فعالین کارگری و کمیته ها وتشکلهای کارگری ) و همه انسان های آزادی خواه و عدالت جامعه در خواست می کند صدای این کارگران را به هر طریق که می توانند به گوش همه هم طبقه ای هایشان رسانده با حمایت و پشتیبانی از این کارگران اجازه ندهند خواسته ی ضدکارگری کارفرمایان سودجوی این کارخانه ،که به هیچ چیز جز منافع خود فکرنمی کنند و زندگی و سرنوشت کارگران و خانواده های آنها کمترین اهمیتی برای آنها ندارد، تحقق یابد.

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری-92/12/28

قرارداد کلیه کارگران صدرا سه ماهه تمدید شد

به گزارش28اسفندمارین نیوز از کارگران صدرا،هر چند صدرا این روزها نیروهای تعلیقی و اخراجی زیادی در کارخانجات بوشهر ،نکاء و دفتر تهران دارد ولی حال و هوای نیروهایی که از فیلتر اخراج شدن رد شده اند نیز مناسب تر از اخراجی ها نیست.

در دو روز باقیمانده به آخر سال ، کلیه قراردادهایی که برای امضاء جلوی کارمندان و کارگران گذاشته می شود از مدیر گرفته تا آبدارچی حداکثر 3 ماهه هستند.

صدرا آبستن حوادث زیادی در آینده ای بسیار نزدیک خواهد بود و این قراردادهای 3 ماهه نیز خود گواهی است بر این مدعا.

دست سهام عدالت در جیب کارگران ساختمانی!

در یک بیعدالتی آشکار دریافت پول از کارگران به جای پرداخت سود در شرکتهای تعاونی سهام عدالت اردبیل اسباب نارضایتی را فراهم آورده است.

به گزارش28اسفند فارس از اردبیل، همزمان با آغاز به کار توزیع برگههای سهام عدالت ویژه کارگران فصلی و ساختمانی در شرکت تعاونی سهام عدالت شهرستان اردبیل متاسفانه در پی یک رویه غیرقانونی به جای پرداخت سود به سهامداران سهام عدالت از هر عضو خانواده کارگران 2 هزار و 900 تومان دریافت میکند یعنی از هر خانوار پنج نفری مبلغ 14 هزار و 500 تومان دریافت میشود. اقدامی غیرقانونی و مغایر آییننامه طرح توزیع سهام عدالت بوده چرا که قرار بود در ازای واگذاری مدیریت و مالکیت به سهامداران سود عاید مردم شود.

شرکت تعاونی سهام عدالت اردبیل که بیش از 300 هزار نفر سهامدار دارد علاوه بر دریافت منابع مالی از ستاد مرکزی سهام عدالت در طول مدت اجرای طرح واگذاری سهام عدالت مبالغی از سهامداران اخذ کرده که این موضوع علیرغم جفا به مردم به عنوان سهامداران واقعی نوعی اقدام غیرقانونی بوده که متاسفانه هیچگونه نظارتی از طریق ادارات تعاون و اقتصاد دارایی بر این نوع تشکلهای تعاونی صورت نگرفته است.

قابل توجه اینکه این کارگران به دلیل عدم دریافت حقوق در فصل زمستان و ایام عید به دلیل شرایط سخت آب و هوایی منطقه امکان پرداخت وجه مورد مطالبه برایشان میسر نبوده و ادامه رویه موجود موجب بیاعتمادی به موفقیت طرح سهام عدالت در بین مردم است.

جای بسی انتظار است که دستگاه های ذیربط نظارت و جدیت بیشتری در اجرای طرحهای اقتصادی و اجرایی دولت اهتمام ورزند چرا که در هیچ یک از آییننامههای ابلاغی ستاد مرکزی توزیع سهام عدالت به شرکت تعاونی سهام عدالت چنین اجازه ای داده نشده است و حتی تذکراتی به شرکتها از سوی سازمان خصوصیسازی در ارتباط با موضوع یاد شده داده شده است.هر چند مسئولان شرکتهای تعاونی سهام عدالت اردبیل این اقدام را به عنوان حق عضویت تلقی میکنند اما از بررسیها و اظهارات سهامداران چنین برمیآید که قبلاً در حین ثبت نام مرحله اول مبلغ یک هزار و 500 تومان پرداخت کردهاند و راضی به پرداخت چنین مبالغ غیرقانونی نیستند.

سهامداران سهام عدالت انتظار دارند هیئت مدیره جدید شرکتهای تعاونی سهام عدالت شهرستان اردبیل منتخب اداره تعاون دقت و اهتمام بیشتری در رعایت حقوق سهامداران داشته و از ادامه دریافت چنین مبالغ غیرقانونی خودداری کرده و گزارشی از عملکرد و تراز مالی شرکت را به اطلاع سهامداران برسانند. مردم خواستار دخالت دستگاههای نظارتی بر موضوع فوق هستند. بررسیها نشان میدهد علیرغم گذشت بیش از هشت سال از آغاز اجرای طرح سهام عدالت متاسفانه مجامع قانونی این شرکت برگزار نشده و حقوق سهامداران ضایع شده است.

اطلاعيه شماره 66- پيام رضا شهابي كارگر شركت واحد به مناسبت نوروز 93

سال 92 در حالي به پايان مي رسد كه خانواده هاي كارگري در تنور داغ تورم بالاي 40 درصد و گراني افسار گسيخته و بدليل نبود برنامه مناسب براي بهبود شرايط اقتصادي و اجتماعي شرايط خيلي سختي را متحمل شده اند.

نمي خواهم در پايان سال از مشكلات و ناملايمتيها و خبرهاي مايوس كننده كه بارها از طريق رسانه هاي تصويري و نوشتاري اعلام شده و من هم در نوشته هاي قبلي به آنها اشاره كردم سخن بگوييم، بلكه مي خواهم بگويم كه چنانچه ما كارگران در صورت عدم حضور در كنار هم و تشكيل تشكل هاي مستقل كارگري به آگاهي رساني به هم طبقه اي هايمان نپردازيم، توانم مقابله با نظام سرمايه داري نخواهيم داشت ولي در صورت اتحاد و همبستگي افق هاي روشني در پيش رو خواهيم داشت.

در سال هاي گذشته طبقه كارگر براي رسيدن به آزادي و دموكراسي وعدالت اجتماعي و زندگي شرافتمندانه دوشادوش هم مبارزه كردند و هزينه هاي سنگيني از جمله زندان، شكنجه، اخراج ... پرداخته است. اكنون ما كارگران، معلمان، زنان، دانشجويان، دانشآموزان و مردم آزاديخواه در كنار هم و به دور از كينه و با اتحاد و همبستگي براي رسيدن به هدف نهاييمان كه عدالت و آزادي و برابري است در سال جديد با شعار تشكل مستقل من كو، نان من كو، كار من كو، مسكن من كو مبارزه كنيم.

من به عنوان كارگر شركت واحد و عضو هيات مديره و مسئول مالي سنديكاي شركت واحد در حالي كه چهار سال متوالي است در زندان به سر مي برم ضمن تبريك و شادباش سال نو به همه كارگران زحمت كش و همكارانم در شركت واحد، فعالين كارگري و مردم شريف و آزاديخواه از همه آنها تقاضا مي كنم در سال جديد براي جلوگيري از هر گونه ظلم و ستم و زورگويي نظام سرمايه داري بر عليه كارگران و مردم زحمتكش متحد شوند.

رضا شهابي ذكريا- كارگر شركت واحد و عضو هيات مديره و مسئول مالي سنديكاي شركت واحد

بيمارستان امام خميني 27 اسفند 1392

کمیته ی دفاع از رضا شهابی - 27اسفند ١٣٩٢

شماره تلفن سخنگوی کمیته دفاع از رضا شهابی، آقای محمود صالحی: ٠٩٣۵٧٣۵٣۴١٢

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری :فرا رسیدن سال نو را شادباش می گوییم!

با سپری شدن آخرین روزهای ماه اسفند، بوی بهار در همه جا عطرافشان شده و نوید بخش و پیام آور نوروز و سالی تازه است. فصلی که چلچله ها " روی هر شاخه، کنار هر برگ " باز می گردند و طراوات را فریاد می زنند و " درخت گیلاس هدیه جشن اقاقی ها را گل به دامن " می کند. بهار می آید و بار دیگر همان درس بزرگ دوباره زیستن و دوباره ساختن را با خود به ارمغان می آورد و کنایه ای است که آری، دوباره می شود ساخت.

در حالی ما به آغاز سال 1393 نزدیک می شویم که کارگران ایران، سال سخت و دشواری را پشت سر گذاشتند. دستمزدهای زیر خط فقر و وضعیت معیشتی فلاکت بار، بیکارسازی و اخراج، عدم پرداخت همان مزد ناچیز به بهانه ها مختلف، بازداشت و زندانی کردن کارگران به دلیل حضور در اعتراض های کارگری، بخشی از شرایط زیست کارگران در سال 92 بود. علاوه بر این مرگ صدها نفر کارگر در سوانح مختلف محیط کار، در معادن، پروژه ها و کارخانه ها، یکی دیگر از بلایای سرمایه داری برای کارگران در ایران بود. در این سال نیز تعداد دیگری از فعالین کارگری در دفاع از مطالبات جنبش کارگری بازداشت و محکوم به زندان شدند.

ما اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در آستانه بهار و آغاز سال تازه، خود را در اندوه خانوادهایی که نان آورشان را در سانحه های محیط کار از دست داده اند، شریک می دانیم. هم چنین به ایستاده گی کارگران زندانی و خانواده های آنها درود می فرستیم و امید داریم که روزی برسد که هیچ انسانی به خاطر باورها و اعتقادات اش زندانی نشود و جای هیچ کارگری نیز در زندان نباشد.

فرا رسیدن نوروز و بهاری دیگر و آغاز سال 1393 را به همه کارگران و خانواده های کارگری و همه مردم شرافتمند، تبریک و شادباش می گوییم. باشد که طبقه کارگر در سال جدید، با اتکا به نیروی خود به مبارزه برای ایجاد تشکل های خود ساخته و مستقل بپردازد و با اتحاد و همبستگی کارگری برای دستیابی به خواسته ها و مطالبات خود به پیش برود.

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری – 28/ 12/ 1392

شاد باش نوروزی کانون نویسندگان ایران

بهاران خجسته باد!

خوش وقت ایم که در آستانه ی پیر شدن سال و فرا رسیدن بهار 1393، به شما آزادگان و ارجگذاران آیین نوروزی شادباش بگوییم وسالی پیروز برای همهی مردم آرزو کنیم، باشد که نو شدن طبیعت نوید نو شدن جامعه باشد. همچنان که خاطرهها و تجربههای تلخ وشیرین مشترکمان را در سال گذشته با خود داریم، لحظه ای هم از آرزوی جمعی برای آزادی اندیشه و بیان و نیک بختی و برخورداری همگانی از زندگی شرافتمندانه وانسانی غافل نمی مانیم. هنوز بر سر این پیمان ایم که قلمهای ما هم برای فردای تابناک به گردش درآید وهم برای آشکار ساختن رنج هایی که سزاوار بشریت مدرن و ترقیخواه و متمدن نیست.

کانون نویسندگان ایران-28اسفند 1392

اعتصاب کارکنان بخش خدمات دولتی در آلمان برای افزایش دستمزد

به گزارش19مارس یورونیوز،کارکنان بخش دولتی در آلمان دست به اعتصاب زدند.

این اعتصاب شبکه حمل و نقل عمومی، کودکستان ها و بخش جمع آوری زباله را دربر گرفته است.

سندیکای کارگری خواستار افزایش دست کم ۱۰۰ یورو به حقوق کارکنان این بخش ها شده است.

بیست وهشتم اسفندماه1392

akhbarkargari2468@gmail.com

اخباروگزارشات کارگری27اسفند1392

- هماهنگ کنندگان طومار چهل هزار نفری کارگران در نامه ای اعتراضی به وزیر کار خواهان تجدید نظر فوری در حاقل مزد مصوب شدند

- خبر اصلاحی مربوط به وضعیت افشین ندیمی و مهرداد صبوری

- بررسی مشکلات کارگران اتوبوسرانی در گفتوگو با فعالان سندیکای شرکت واحد

- دیدار فعالین کارگری شهر سنندج با پیمان نودینیان

- گفتگوبایکی ازکارگران درباره حق وحقوق2500کارگر کارخانه چیت ری

- پنج ماه حقوق معوقه در واحد تعمیر وماشین الات اداره کل راه وترابری سنندج

- تأخیر در پرداخت اضافه کاری سه ماه پایان سال معلمان

- عدم پرداخت حقوق کارگران یک شرکت ساختمانی

هماهنگ کنندگان طومار چهل هزار نفری کارگران در نامه ای اعتراضی به وزیر کار خواهان تجدید نظر فوری در حاقل مزد مصوب شدند

اتحادیه آزاد کارگران ایران: صبح امروز هماهنگ کنندگان طومار اعتراضی کارگران نامه ای را خطاب به وزیر کار در اعتراض به حداقل مزد مصوب تحویل وزارت کار دادند و این نامه در دبیرخانه این وزارتخانه به شماره 232444 به تاریخ 27/12/1392 ثبت شد.

در این نامه سرگشاده که رونوشت آن به مجلس شورای و نهاد ریاست جمهوری ارائه شده است، هماهنگ کنندگان طومار چهل هزار نفری کارگران در رابطه با عکس العمل وزیر کار به مزد مصوب نوشته اند:

جناب وزیر! راستش، دولتها و کارفرمایان همیشه با تحمیل فقر بر ما کارگران سودهای نجومی خود را تضمین کرده اند اما کمتر حکومتداری در ایران و جهان بوده است که در مقابل چشمان میلیونها خانواده کارگری از تحمیل فقر و فلاکت بر آنان به خود بالیده باشد. رئیس جمهور در کارزار انتخاباتی اش سه بار از عمل به قانون برای تعیین حداقل مزد صحبت کرد و چشم در چشم میلیونها خانواده کارگری وعده اش را زیر پا گذاشت و شما چشم در چشم ما کارگران از تحمیل فقر و فلاکت بر ما، به خود بالیدید.

در ادامه این نامه هماهنگ کنندگان طومار اعتراضی کارگران با اشاره به ماده 41 قانون کار نوشته اند: جناب وزیر! دولتهای پیشین قوانین را آنهم در حساس ترین وجه اش، یعنی آنجا که مسئله زندگی و بقا میلیونها خانواده کارگری مطرح است زیر پا گذاشته اند. دولت جناب روحانی و شما نیز به عنوان رئیس شورایعالی کار چنین کردید و نه تنها چنین کردید بلکه بر عمل خود افتخار نیز کردید. لذا کاملا صریح و بی پرده باید به شما بگوئیم: ما به عنوان هماهنگ کنندگان طومار چهل هزار نفری کارگران، طی دو سال گذشته و در جلسات متعددی در وزارت کار و مجلس شورای اسلامی شرایط فلاکت بار کارگران و همه خواستهایمان را مطرح کردیم، در حضور مسئولین امنیتی نیز صحبتهایمان را کردیم و سال گذشته از استانداری تهران خواهان صدور مجوز برای بر پائی تجمع اعتراضی در مقابل وزارت کار شدیم. اما افزایش بسیار تحقیر آمیز 25 درصدی حداقل مزد برای سال آینده نشان داد که باید صدایمان را برای اجرای قانون بیش از پیش بلندتر کنیم و علیه کسانی که با قانون شکنی، فقر و فلاکت را بر ما کارگران تحمیل کرده اند...

متن کامل این نامه به شرح زیر است:

نامه سر گشاده

جناب آقای دکتر علی ربیعی وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی

با سلام

همانطور که خود به عنوان رئیس شورایعالی کار مستحضرید حداقل مزد ما کارگران به میزان بسیار ناچیز 25 درصد افزایش پیدا کرد و بدنبال آن شما با لحنی پیروزمندانه در جلسه شورایعالی کار به تعریف و تمجید از این مصوبه و کسانی پرداختید که به عنوان به اصطلاح نماینده های کارگری امضای خود را بر پای افزایش 25 درصدی مزد گذاشتند.

جناب وزیر! راستش، دولتها و کارفرمایان همیشه با تحمیل فقر بر ما کارگران سودهای نجومی خود را تضمین کرده اند اما کمتر حکومتداری در ایران و جهان بوده است که در مقابل چشمان میلیونها خانواده کارگری از تحمیل فقر و فلاکت بر آنان به خود بالیده باشد. رئیس جمهور در کارزار انتخاباتی اش سه بار از عمل به قانون برای تعیین حداقل مزد صحبت کرد و چشم در چشم میلیونها خانواده کارگری وعده اش را زیر پا گذاشت و شما چشم در چشم ما کارگران از تحمیل فقر و فلاکت بر ما، به خود بالیدید.

و اما گذشته از حقایق فوق توجه شما را به نکات زیر جلب میکنیم:

1-از سال 1368 که قانون کار به تصویب رسیده است هر ساله ماده 41 این قانون به اشکال مختلف زیر پا گذاشته شده است. چرا که تا آنجا که به بند 1 این ماده قانونی مربوط میشود اولا همیشه آمار بانک مرکزی در مورد تورم با آن تورم کمر شکنی که ما بطور عملی در زندگی خود شاهد بوده ایم مغایرت داشته است و دوما بصورت روتینی طی سه سال گذشته شورایعالی کار حتی تورم رسمی اعلامی از سوی بانک مرکزی را نیز مبنای تعیین حداقل مزد قرار نداده است و امسال نیز برای سال چهارم چنین کاری صورت گرفت.

2-بند 2 ماده 41 قانون کار با قید "باید" بر تامین معیشت یک خانوار چهار نفره کارگری تاکید کرده است اما این بند از زمان تصویب قانون کار تماما زیر پا گذاشته شده و هیچگاه در تعیین حداقل مزد مبنا قرار نگرفته است. زیر پا گذاشتن کامل این بند در طول 24 سال پس از تصویب قانون کار، امروزه کار را به جائی رسانده است که با حداقل مزد مصوب شورایعالی کار برای سال 93 حتی اجاره بهای یک منزل مسکونی را نیز در مراکز استانها نمیتوان تامین کرد.

3-زیر پا گذاشتن ماده 41 قانون کار طی تمامی سالهای پس از تصویب این قانون و بویژه به هیچ شمردن تامین معیشت کارگران بر اساس بند 2 این ماده قانونی، چنان شرایط فلاکت باری را بر زندگی ما کارگران تحمیل کرده است که علیرغم سیطره فضای امنیتی بر مطالبات صنفی کارگران، چهل هزار کارگر طی دو سال گذشته با امضای طوماری اعتراضی و تجمعاتی محدود در مقابل مجلس و وزارت کار خواهان عمل به ماده 41 قانون کار شدند. با اینحال و با افزایش حداقل مزد به میزان 25 درصد برای سال آینده و فاصله 12 درصدی آن با تورم رسمی، بیش از پیش روشن شد که در این مملکت تنها چیزی که مهم نیست زندگی و معیشت کارگران به مثابه اکثریت عظیم مردم ایران است و لاغیر.

جناب وزیر! دولتهای پیشین بنا بر حقایق انکار ناپذیری که به آنها اشاره شد قوانین را آنهم در حساس ترین وجه اش، یعنی آنجا که مسئله زندگی و بقا میلیونها خانواده کارگری مطرح است زیر پا گذاشته اند. دولت جناب روحانی و شما نیز به عنوان رئیس شورایعالی کار چنین کردید و نه تنها چنین کردید بلکه بر عمل خود افتخار نیز کردید. لذا کاملا صریح و بی پرده باید به شما بگوئیم:

ما به عنوان هماهنگ کنندگان طومار چهل هزار نفری کارگران، طی دو سال گذشته و در جلسات متعددی در وزارت کار و مجلس شورای اسلامی شرایط فلاکت بار کارگران و همه خواستهایمان را مطرح کردیم، در حضور مسئولین امنیتی نیز صحبتهایمان را کردیم و سال گذشته از استانداری تهران خواهان صدور مجوز برای بر پائی تجمع اعتراضی در مقابل وزارت کار شدیم. اما افزایش بسیار تحقیر آمیز 25 درصدی حداقل مزد برای سال آینده نشان داد که باید صدایمان را برای اجرای قانون بیش از پیش بلندتر کنیم و علیه کسانی که با قانون شکنی، فقر و فلاکت را بر ما کارگران تحمیل کرده اند دست به تجمعات وسیع خیابانی بزنیم و در صورت رد مجدد صدور مجوز برپائی تجمع اعتراضی کارگری از سوی استانداری تهران، با اتکا بر قوانین پایه ای کشور و اتکا بر حقوق انسانی مان اقدام به فراخوان تجمع اعتراضی کارگری در مقابل وزارت کار کنیم. لذا بدینوسیله از شما به عنوان رئیس شورایعالی کار و جناب آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور کشور مصرانه میخواهیم حداکثر تا آخر فروردین ماه سال آینده با تجدید نظر در حداقل مزد مصوب، به وظیفه قانونی خود در عمل به اجرای بی کم و کاست ماده 41 قانون کار عمل کنید تا ما کارگران ناچار نشویم برای اجرای قانون کار چرخ تولید را بخوابانیم و مقابل وزارت کار را صحنه تجمعات اعتراضی خود کنیم.

هماهنگ کنندگان طومار چهل هزار نفری کارگران: جعفر عظیم زاده – پروین محمدی – شاپور احسانی راد – شیث امانی – شریف ساعد پناه – جمیل محمدی

صندوق پستی: 186- 13885

شماره های تماس: 09123368772 –09122449901

رونوشت به: نهاد ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی

اتحادیه آزاد کارگران ایران – 27 اسفند ماه 1392

خبر اصلاحی مربوط به وضعیت افشین ندیمی و مهرداد صبوری

متأسفانه در گزارشِ قبلی کمیته هماهنگی به تاریخ چهارشنبه 21 اسفند در ارتباط با وضعیت افشین ندیمی و مهرداد صبوری از اعضای بازداشتی کمیته هماهنگی، به صورت غیر عمد مواردی مغایر با واقعیت بر روی سایت کمیته هماهنگی منتشر گردید که جا دارد بدین وسیله هم مراتب پوزش گردانندگان سایت کمیته را ابلاغ نموده و، هم گزارش اصلاحی آن را جهت روشنگری هر چه بیشتر مخاطبان گرامی ارائه نمائیم؛ تا اخبار و گزارشات منتشره بر روی سایت کمیته هماهنگی مطابق با واقعیت باشد.

درتاریخ 17/8/92 افشین ندیمی و مهرداد صبوری از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، به هنگام ورود به ایران و بعد از مدتها کار در کردستان عراق توسط نیروهای امنیتی شهرستان بانه بازداشت و روانه ی بازداشتگاه اداره ی اطلاعات کامیاران شدند، که بعد از مدتی کوتاه به اداره ی اطلاعات سنندج منتقل، و مدت 35 روزرا در سلول های انفرادی بازداشتگاه این نهاد امنیتی سپری، و بعد از آن به زندان مرکزی سنندج منتقل گردیدند.

در جریان محاکمه ی این عزیزان که در غیاب وکلای مدافعشان صورت گرفت، احکام ناعادلانه ای بر علیه آنان صادر گردید که بر اساس آن افشین ندیمی به خاطر عضویت در کمیته هماهنگی به پنج سال و به خاطر تبلیغ علیه نظام به یک سال و در مجموع به شش سال حبس تعزیری محکوم، و مهرداد صبوری نیز به خاطر عضویت در کمیته هماهنگی به چهار ماه و تبلیغ علیه نظام به چهار ماه و در مجموع به هشت ماه حبس تعزیری محکوم گردیدند. که در دادگاه تجدید نظر از حیث عضویت در کمیته هماهنگی تبرئه، و احکام آنان تنها با تبلیغ علیه نظام برای افشین ندیمی به یکسال، و برای مهرداد صبوری به چهار ماه تقلیل یافت. که افشین ندیمی موقتاً در تاریخ 4/12/92 با تودیع وثیقه ی یکصد و سی میلیون تومانی، آنهم تا ابلاغ حکم قطعی آزاد گردید. و مهرداد صبوری نیز پس از اتمام چهار ماه حبس خود در تاریخ21/12/92 آزاد شدند.

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری- 26/12/92

بررسی مشکلات کارگران اتوبوسرانی در گفتوگو با فعالان سندیکای شرکت واحد

اداره کار همچنان « اخراج» میکند

هر روز که برای رسیدن به سر کار یا بازگشت به خانه عجله داریم، رانندگانی که اتوبوسهای شهرداری را میرانند، از یاد میبریم. آنان پیش از ما و از قضا زودتر از دیگر کارگران و شهروندان به سر کار خود میآیند و دیرتر از دیگران نیز به خانه خود میروند. برای بررسی مشکلات رانندگان اتوبوسهای شهر تهران، بهویژه سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی، با دو تن از فعالان این تشکل صنفی گفتوگو کردیم. حسن سعیدی و وحید فریدونی، از کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران هستند که بخش زیادی از تلاشهای خود را معطوف به احقاق حقوق کارگران این بخش کردهاند. درباره این مشکلات و حقوق و نیز فعالیتهای سندیکای کارگران شرکت واحد با آنان گفتوگو کردیم. این گفتوگو را میخوانید.

سندیکا از چه زمانی فعالیت خود را آغاز کرد و تاکنون چه دستاوردهایی داشته است؟

سعیدی: دوستان ما فعالیتهایی را از سال 82 شروع کردند. ابتدا، چند نفر بودند، شاید دو یا چهار نفر. کم کم کارگران دیگری به آن اضافه شدند. اوج فعالیت سندیکا در سال 84 بود که در هفتههای آخر در کنفرانسهای هفتگی ساختمان حسنآباد، هر جلسه 500 کارگر شرکت میکردند. آنجا اوج قدرت سندیکا بود و حتی اکنون هم در داخل کشور، تشکلی با این قدرت پیدا نمیشود. شاید در کل جهان هم تشکلی با چنین قدرتی نباشد که هفته به هفته چنین تعدادی از کارگران در جلسههای هفتگی آن شرکت کنند.

فریدونی: با امکانات کم.

سعیدی: درباره دستاوردها هم باید گفت سندیکا از دوران پهلوی و اول انقلاب فعال بود و کارکردهای مثبتی هم داشت. در همین شرکت واحد اتوبوسرانی، سه سندیکای بلیتفروشان، رانندگان و کمکرانندگان بودند که از حقوق کارگران دفاع کرده و پیمانهای دستهجمعی خوبی را تنظیم کردند که هنوز هم از یکی از این پیمانها استفاده میکنیم. بعدها گروههایی پیدا شدند که اعضای سندیکاها را با زور و گاهی هم با بازداشت از جایگاه خود راندند. شورای اسلامی کار از سال 72 در شرکت واحد اتوبوسرانی شکل گرفت. متاسفانه عملکرد این شورا انتظارات کارگران را برآورده نمیکرد.

شوراهای اسلامی کار چه ارتباطی به خانه کارگر دارد؟

سعیدی: در آن سالها شوراهای اسلامی کار بسیار با خانه کارگر هماهنگ بود. البته از دورهای که آقای احمدینژاد رئیس جمهور شد، فاصلههایی افتاد. اما هنوز در بسیاری از شهرستانها، شوراییها دبیران خانه کارگر هستند. ارتباط نزدیکی میان این دو بود و در شرکت واحد اتوبوسرانی، این شوراها نه تنها هیچ قدم مثبتی نداشتند، بلکه به خاطر نزدیکی با پیمانکار، حتی از آن پیمانها که از حقوق جمعی کارگران دفاع میکرد، عقب افتادیم. اوج مشکلات این شورا زمانی بود که کارگران خواستند تشکل مستقلی به عنوان سندیکا داشته باشند.

شما در سندیکا به دنبال چه چیزی بودید؟

سعیدی: به دنبال حقوق عادلانه برای کارگر هستیم و میخواهیم از حقوق کارگر دفاع کنیم تا حقوق آنان پایمال نشود.

فریدونی: بگو در چه چارچوبی.

سعیدی: در چهارچوب قوانین داخلی و بینالمللی. ما حق داریم اتحادیه مستقل داشته باشیم. در شوراهای اسلامی کار، کارفرما کارگر را اجبار میکند که رای بدهد. اما سوال این است که به کارفرما چه ارتباطی دارد که بخواهد در انتخابات کارگری دخالت کند؟ اما میبینیم که کارفرما درخواست میدهد شورای کارگری تشکیل شود و کارگر را تهدید میکند که در انتخابات شرکت کند. امسال هم که با فعالیت سندیکا، کارگران ترفندهایی پیدا کردند که نگذارند انتخابات شوراهای کارگری به حد نصاب قانونی برسد، مانند سامانه یک یا منطقه 7 اتوبوسرانی که بعد از دو مرحله انتخابات، به حد نصاب قانونی نرسید. از این رو براساس قانون تا یک سال شوراهای اسلامی کار نمیتوانند در این حوزهها تشکیل شوند. اما آنان در حوزههای دیگر رایگیری ترفند دیگری را به کار بستند. نیروی انتظامی را پای صندوق رای گیری آوردند تا انتخابات را به حد نصاب برسانند. نماینده مدیریت پای صندوقها ایستادند و به کارگر گفتند که شما حق ندارید برگ سفید در صندوق بیندازید و باید اسم افراد را بنویسید. به این شکل در سامانههای دیگر به حد نصاب رسید که البته نتیجه انتخابات اعلام نشد. بالاخره ما بر همین اساس شکایتی را در وزارت کار مطرح کردیم، خود وزیر دستور پیگیری داد و اداره تشکلهای کارگری وزارت کار هم رسیدگی را آغاز کرد.

ریشه های اصلی برخورد با تشکل های مستقل را در چه می دانید؟ آیا ریشه فرهنگی دارد یا سیاسی است؟

فریدونی: مشکل استقلال است. در حوزههای دیگر هم دولت با استقلال تشکلها مشکل دارد. اگر نمایندگان ما براساس همین قانون ضعیفی که اکنون هست، اجازه بدهند مجمع و انتخابات آزاد برگزار شود، روشن است که آدمهای مستقل و قوی بالا میروند. وقتی این آدمها بروند، از حقوق کارگر حمایت میکنند. اما اکنون از 15 نامزد شورای یک منطقه که باید 7 نفر انتخاب شوند، کسانی انتخاب میشوند که مدیریت بتواند با آنان کنار بیاید و رانتی هم به آنان میدهد. در شرکت واحد این رانت میتواند این باشد که این افراد نیازی به کارکردن پشت اتوبوس ندارند. این مشکل به شهرداری یا نهاد خاص دیگری مرتبط نیست، بلکه با نمایندههای مستقل مشکل دارند. اگر همین شورا، شورایی قوی و مستقل باشد، کانون آن هم مستقل میشود و وقتی کانون مستقل باشد، نماینده آن در شورای عالی کار نیز فرد قوی و مستقلی میشود. در این صورت دیگر مشکلی که به تازگی درباره سطح دستمزد ایجاد شده، ایجاد نمیشود. دیگر حرفهای دهن پر کن و قشنگ وزیر را نماینده کارگری قبول نمیکند.

در بخش صنعت یا خدمات، اگر منافع کارگر تامین نشود، کارفرما سود بیشتری نصیب خود میکند. اما در حوزه اتوبوسرانی، اگر منافع کارگر تامین نشود، منافع چه کسی تامین میشود و کارفرما کیست؟ به نفع کیست که شما بیمه نباشید یا حقوق کمی بگیرید؟

فریدونی: اتفاقا به نظر ما این قضیه برعکس است. ما معتقدیم که اگر اتحادیهها به صورت واقعی شکل بگیرند، برای کارفرما نیز بهتر است. شاید برخی فکر کنند که با دستمزد پایین کارگر، کارفرما سود میکند، اما معتقدم که ضرر میکند. زیرا بهرهوری کاهش مییابد. اگر حقوق کارگر با تورم نخواند و نتواند زندگی خود را بگرداند، ناخواسته از کار خود خواهد زد. زیرا فکرش درگیر است، یا اینکه مجبور است در چند شغل کار کند. اما در شرکت واحد، مدیرانی که به این شرکت یا شهرداری می آیند، مدیران فصلی هستند که فقط چند سال در شهرداری هستند. این مدیران دنبال کمکردن هزینهها هستند تا نشان بدهند که در مدیریت خود هزینهها را کنترل کردیم. اسم این مدیران را مدیران هزینه گذاشتهام. بهترین جایی که میتوان این هزینهها را کم کرد، از جیب کارگر است. همین چند ماه گذشته شرکت واحد ساعتهای اضافه کاری را قطع کرده و به جای آن پنج شنبه را تعطیل کرد که اگر کسی این روز سر کار رفت، اضافه کار بگیرد.

تاریخ فعالیت سندیکایی نشان میدهد که در دوره گذشته کارها روال بهتری داشته و فشارها به فعالان این حوزه کمتر بوده است. چرا این طور است؟

سعیدی: به این دلیل که در آن دوره فعالیت رسمی داشتند و فعالیت سندیکا ثبت شده بود. بعدها با قانون شورای کار و فشار به سندیکاها، فعالیت سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی غیررسمی شد. اما از آن تشکل رسمی یعنی شوراها دستاوردهای به مراتب بیشتری داشته است. قبل از فعالیتهای سندیکا در سال 84، سالها بود که طرح طبقهبندی مشاغل اجرا نمیشد و بعد از آن اجرا شد. سفرهای زیارتی و سیاحتی برای کارگران شرکت واحد درنظر گرفته نمیشد که این هم اجرا شد. لباس فرم از خواستههای سال 84 بود و بسیاری از مسائل رفاهی دیگر مانند شیر و کیک صبحگاهی. چون راننده در دود و دم بود، اما شیر و کیک را به بخش کارمندی میدادند. پاداش بهرهوری در فیش حقوقی و در بخش مسکن نیز اتفاقاتی افتاد که همه اینها نتیجه اعتراضات سال 84 است. اینها دستاوردهای سندیکا بود که البته بابت آن، من، آقای فریدونی و آقای ناصر محرمزاده اخراج شدیم. هنوز هم چندنفر داریم که از سال 84 اخراج شده اند. با اینکه دیوان عدالت اداری 3 بار رای اداره کار را نقض کرده است و کارگر را مستحق به بازگشت دانسته است، اما اداره کار همچنان دارد اخراج میزند.

دولت جدید، بهویژه وزیر کار، شعار سهجانبهگرایی را مطرح کردند. با توجه به اینکه بیش از 6 ماه از فعالیت دولت میگذرد، به عنوان فعال کارگری تجربه شما از این سهجانبهگرایی چیست؟

فریدونی: باید دید منطق و قانون درباره سهجانبهگرایی چه میگوید. اگه سه جانبهگرایی به این معنی است که نماینده کارگر به صورت مستقل انتخاب شده باشد، بسیار خوب است و هم در اقتصاد کلان جواب میدهد و هم صنایع را رشد میدهد. چون هر سه دنبال منافع خود هستند و از بین اینها، چیز خوبی در میآید. اما سه جانبهگرایی که وزیر میگوید، در حد حرف است. زیرا اگر در حد حرف نبود، باید در 6 ماه گذشته اتفاقی میافتاد. حداقل به شکایتی که شرکت واحد داشت، باید رسیدگی میشد.

این شکایتها چه بود؟

فریدونی: مهرماه امسال اعتبار شوراهای اسلامی کار تمام شد. باید انتخابات برگزار شود و بعد مجمع. قانون میگوید مجری کارگر و ناظر وزارت کار است. اما اینجا کاملا برعکس میشود. مجری کارفرما میشود و ناظر میشود وزارت کار. در این حالت کارگر هیچ دخالتی نباید داشته باشد و فقط باید بیاید رای بیندازد و برود. البته رای هم زیاد مهم نیست و فقط امضای کارگر مهم است. خب! انتخابات اولیهای برگزار شد و بیش از 100 شکایت درباره این انتخابات ثبت کردیم. البته نه کتبا، بلکه به صورت شفاهی اعلام کردند که امکان تشکیل مجمع وجود ندارد.

چرا کتبا جواب نمیدهند؟

فریدونی: به هر حال خلاف قانون است و اگر کتبا بدهند، میتوان در دیوان شکایت کرد یا در رسانهها منتشر کرد. اجبارهای متعددی هم در رایگیری داریم. با وجود اینکه وزیر خودش دستور اکید دارد که مسئله پیگیری شود، اما اداره کار استان مانند کوه جلوی کار ایستاد و کار به جایی رسید که این اداره از ماموران نیروی انتظامی استفاده کرد.

سعیدی: سه جانبهگرایی در کشور ما فقط در حد حرف است. در قانون شوراهای اسلامی کار مشکل وجود دارد که نمیگذارد نماینده واقعی کارگران برگزیده شود. چون ابتدا باید صلاحیت نامزدها و کارگران برای انتخابات بررسی شود. بعد هم مرحله دیگری وجود دارد که اگر نماینده دیگری از این فیلتر عبور کند، هیات دیگری میتواند نمایندگی آن نماینده را لغو کند. اما در قانون انتخابات نماینده کارگر یا انجمن صنفی که آییننامه آن به دولتها برمیگردد، میبینیم قانون نمیگوید که باید هیات تشخیص صلاحیت باشد، بلکه آییننامههای دولتی میگویند که باید این هیاتهای تشخیص صلاحیت باشند.

سندیکا دنبال چیست؟ آیا کارش خطرناک است؟

سعیدی: سندیکا دنبال تحقق حقوق قانونی کارگران و منافع بیشتر برای کارگران است. منافع بیشتر به معنای زیادهطلبی نیست. ماده 41 قانون کار میگوید کارگری که روزانه 7 و نیم ساعت کار میکند، باید توانایی اداره یک خانواده متوسط را داشته باشد که برابر قانون تامین اجتماعی، یک خانواده متوسط 5 نفره است. آیا با دستمزدهایی که شورای عالی کار مصوب میکند، یک خانواده 5 نفره میتواند آموزش و پوشاک و بهداشت را تامین کند؟ خیر، بلکه باید از بخشهای مختلف خود بزند تا بتواند زنده بماند و درواقع زندگی نمیکند. سندیکای شرکت واحد تا جایی که بتواند فعالیت میکند تا بتواند رفاهیات بیشتری را برای کارگران خود به دست بیاورد. البته این ها به این برمیگردد که در این بگیر و ببند دولتی، تا کجا بتوانیم کارگران را ساماندهی کنیم. اکنون به ما امکان اجاره یا خرید مکانی را نمیدهند.

مکانی که در میدان حسنآباد داشتید را از دست دادید؟

سعیدی: آن مکان متعلق به اتحادیه خبازان بود. اما آن مکان که کارگران فعالیت اجتماعی مفیدی داشتند و بهتر زیستن را آموختند، از ما گرفته شد. با فعالیتهای سندیکا، فرهنگ کارگران عوض شد و یک تحولی در آنان ایجاد شد. اگر رانندههای قبل از سال 84 و بعد از آن را مقایسه کنید، میفهمید که همان رانندهها چقدر عوض شده اند.

رانندههای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران کجا زندگی میکنند؟

سعیدی: اکثر رانندهها در حومه تهران زندگی میکنند، یعنی در اسلامشهر، رباط کریم، شهرکهای مختلف کرج و نه حتی خود کرج، یا حتی در شهرکها و دهات مختلف ورامین زندگی میکنند. سرویسهای داخل شهری شرکت واحد 5 یا 7 نفر هستند. اما سرویسهای رباط کریم مسافر سرپایی از راننده دارد. همه رانندهها از قشر ضعیف هستند.

فریدونی: اکثر قاطع از حومه تهران و شهرکهای اقماری هستند. مناطق ما به جنوب شرق تهران، شرق، جنوب و غرب تهران تقسیم میشود. بچه هایی که جنوب شرق تهران هستند در قیامدشت و پاکدشت ساکن هستند.

تعداد اعضای سندیکا چقدر است؟

سعیدی: هیچ وقت به ما اجاز داده نشد تا مجمع عمومی تشکیل شود یا کارت صادر کنیم و تعداد واقعی اعضا را استخراج کنیم. اما در یک مجمع عمومی که تحت فشار تشکیل دادیم، در آن شرایط چندهزار نفر شرکت کننده داشتیم. اگر فضا باز شود، میتوانیم بزرگترین مجمع عمومی را در کشور تشکیل دهیم.

آینده را چطور میبینید؟ و آیا چشمانداز سندیکا و کارگران شرکت واحد روشن است؟

فریدونی: ساختار مشکل دارد. قانون میگوید کارگران میتوانند در یکی از سه بخش انجمن صنفی، نمایندگان یا شورای اسلامی را داشته باشند. اما در جاهایی مثل شرکت واحد که نمایندگان میتوانند مستقل باشند و به اسم سندیکا فعالیت کنند، میگوید حتما باید شورا باشد. ساختار غلط است و قوانین باید عوض شود. سالهاست که میگویند فصل ششم قانون کار باید عوض شود، اما آن را عوض نمیکنند. در زمان آقای خاتمی مقاولهنامههای بینالمللی را پذیرفتند که براساس آن باید تشکلهای مستقل تشکیل شود. اما 15 سال از آن زمان گذشته است و کاری صورت نگرفته است. اکنون هم که دولت عوض شده است، به وعدهها عمل نشده است. از لحاظ قانونی،چشم اندازی نمیبینیم. اما وقتی کارگران را میبینم، میبینم که آینده از آن کارگران است. قانون کار میگوید که ما باید سرویس رفت و برگشت داشته باشیم. اما ما فقط یک سر سرویس داریم؛ یعنی صبح میآید و شب ها برمیگردد؛ تازه وقتی اتوبوس و راننده از ماست و هزینهای ندارد.

چرا این کار را میکنند؟

فریدونی: چون میخواهند راننده را تخریب کنند و به او بفهمانند که تو راننده ای، تو کارگری. زیرا زمانی سیاست شرکت واحد این بود که اگر اوضاع مالی راننده خوب شود، دیگر سر کار نمیآید و این را به کارگر قبولانده بودند.

منبع:قانون-26اسفند

دیدار فعالین کارگری شهر سنندج با پیمان نودینیان

شنبه شب 24/12/92 جمعی از فعالین کارگری و اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری به همراه تعدادی از فعالین اجتماعی شهر سنندج در دیداری صمیمانه با پیمان نودینیان( عضو کانون صنفی معلمان ایران)، که به اتهام واهی توهین به مأمور دولتی به بیست ضربه شلاق محکوم شده بود رفتند که اخیراً نیز این حکم وقیحانه در دادگاه شهر سنندج به مورد اجرا در آمد.

ما ضمن ابراز همدلی با پیمان نودینیان و تمامی جامعه ی فرهنگی ایران، حمایت بی دریغ خود و جنبش کارگری را از فعالیت های حق طلبانه ی کانون صنفی معلمان اعلام داشته، و ضرورت دفاع از مواضع کانون صنفی معلمان در ترویج و اشاعه ی فرهنگ آموزشی مناسب و شایسته را وظیفه ی جنبش کارگری و تشکل های آن عرصه قلمداد نمودند.

حاضرین با تأکید بر تحکیم و تقویت وجوه مشترک در مبارزات اجتماعی ، و ایجاد ِ پل های بیشترِ ارتباطی میان این جنبش ها (با در نظر داشتن تمایزات بینشی)، امکان پیشروی و دستیابی به خواسته های مشترک و عمومی را جهت بهبود وضعیت زندگی آحاد جامعه را بیشتر دانسته، و گذار از این مرحله را به منظورِ پایان بخشیدن به بخش عظیمی از دردها و رنج های مردم ایران، امری اجتناب ناپذیر و ضروری تلقی نمودند.

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری- 25/12/92

گفتگوبایکی ازکارگران درباره حق وحقوق2500کارگر کارخانه چیت ری

کارخانه چیت سازی ری ، ممتاز و تهران در جنوب پاتیخت روزگاری نه چندان دور از جمله مهمترین مراکز تولید پارچه در منطقه خاورمیانه و کشور محسوب می شدند و هر یک با تولید بیش از 125 هزار متر پارچه در سه شیفت کاری بخش قابل توجهی از نیاز بازار داخلی و خارجی را در حوزه های ریسندگی، بافندگی، چاپ و رنگرزی تامین می کردند.

این مراکز صنعتی که روزگاری زنده و پویا مایه غرور خود اتکایی صنعت نساجی کشور محسوب می شدند و منبع تامین نان حلال سفره هزاران خانواده ایرانی به شمار می رفتند متاسفانه بنا به دلایلی یکی پس از دیگری از نفس افتادند و تخریب شدند.

اتفاقی که علاوه بر بیکار شدن هزاران کارگر و نیروی متخصص صنعتی زمینه باز شدن دروازه های کشور به روی محصولات نساجی خارجی و به ویژه چینی را نیز فراهم کرد.

اما به ظاهر جای نگرانی نیست چرا که در آینده ای نه چندان دور فضای متروکه این کارخانجات تولیدی که سال های سال تولید و خودکفایی درآن رونق داشته و برای ساخت خشت به خشت و همچنین حک کردن نامشان در بین صنایع دنیا زحمات فراوان کشیده شده با تغییرکاربری به پاساژهای تجاری، خدماتی و فروشگاه های زنجیره ای تبدیل خواهند شد.

در این گزارش اتفاقاتی که در کارخانه چیت ری بعنوان یکی از سه کارخانه مهم چیت سازی کشور رخ داد را در گفت وگو با نماینده حقوقی 2 هزار و 500 کارگر و سهامدار این کارخانه مرور کنیم.

چیت ری چگونه راه اندازی شد

حسن آقاجانی نماینده حقوقی 2 هزار و 500 کارگر سهامدار کارخانه چیت ری ، با شرح تاریخچه این کارخانه با بیان اینکه صنعت تولید پارچه در ایران در سال 1326 توسط برادران کورس (کاظم، حسن و عیسی) پایه گذاری شد، خاطرنشان کرد: در آن سال ها تنها چیت ری خصوصی بود.

وی افزود: کارخانه چیت ری پیش از انقلاب دارای 3 هزار و 600 کارگر ایرانی و همچنین 350 کارگر بنگلادشی در این کارخانه بود و کارخانه های چیت ممتاز و تهران نیز از سوی دولت احداث و اداره می شد.

به گفته نماینده حقوقی کارگران چیت ری، این کارخانه تا سال 80 روزانه حداقل 125 هزار متر پارچه در سه شیفت کاری تولید می کرده است و 85 نماینده عدل فروشی در تهران و همچنین پنج شعبه در اتحاد جماعیر شوروی سابق داشته است.

وی افزود: با رونق تولید منسوجات در دهه 50 تعداد دو هزار و 500 نفر از کارگران این کارخانه سهام چیت ری را به مبلغ هر سهم هزار ریال خریداری کردند که این مبلغ بصورت ماهانه از حقوق کارگران کسر و به حساب سازمان گسترش و مالکیت واریز می شد.

به گفته آقاجانی، دو هزار و 500 کارگر چیت ری صاحب 21 درصد از سهام این کارخانه هستند و به طور میانگین هر کدام بین 64 تا 150 سهم را دارا هستند.

او که هم اکنون سن و سالی همچون کارخانه چیت ری دارد، در ادامه با اشاره به مصادره کارخانه چیت ری پس ازسال1357 توسط بنیاد مستضعفان و جانبازان گفت: هیچیک از کارگران سهامدار در آن برهه از مصادره کارخانه اطلاع نداشتند و حتی در سال 1368 مبلغ 180میلیون ریال توسط اینجانب بعنوان نماینده سهامداران چیت ری بعنوان مبلغ باقیمانده از مالکیت سهام کارگران به سازمان گسترش و مالکیت پرداخت و مفاصا حساب دریافت شد.

وی با اشاره به تغییرات مدیریتی کارخانه چیت ری از سوی بنیاد در طول سالهای 1357تا 1375گفت: در سال 1375 به دنبال توافق بنیاد با شهرداری منطقه 20 درخصوص ساخت و ساز در زمین کارخانه چیت ری اینجانب بعنوان نماینده کارگران سهامدار به دادگاه انقلاب شکایت و پرونده ای در این زمینه تشکیل دادم.

نماینده کارگران سهامدار شرکت چیت ری در ادامه با اشاره به خصوصی سازی کارخانه چیت ری از سوی بنیاد مستضفان و جانبازان خاطرنشان کرد: این بنیاد در سال 1379 اقدام به فروش یکجانبه کارخانه چیت ری به سه نفر کرد ضمن اینکه کلیه بدهی کارخانه چیت ری را نیز عهده دار و مبلغ دویست میلیون تومان نیز به خریداران این کارخانه وام پرداخت کرد.

به گفته وی در این معامله علاوه بر زمین 15 هکتاری کارخانه چیت ری تمامی ماشین آلات کارخانه نیز شامل 600 دستگاه ماشین بافندگی، 2خط کامل ریسندگی، 2 خط کامل مقدمات تولید، 2 خط کامل متراژ، خط کامل تکمیلی به همراه 9 ژنراتور برق و خط کامل تراشکاری و شش دستگاه جرثقیل و 30 دستگاه خودرو و یک انبار پر از مواد شیمیایی رنگ به خریداران واگذار شد.

نماینده کارگران سهامدار کارخانه چیت ری معتقد است: بنیاد مستضعفان و جانبازان سهام کارخانه چیت ری را که ارزش هر سهم آن در سال 1353 به ارزش هزار ریال بوده است را به قیمت هرسهم یک ریال فروخت.

آقاجانی با بیان اینکه خریدارن قصد خواباندن کارخانه چیت ری را داشتند، افزود: کارگران سهامدار چیت ری نیز در طول سال های 80 تا 82 در اعتراض به فروش غیرقانونی کارخانه چندین بار اقدام به تجمع در مقابل مجلس شورای اسلامی و بنیاد مستضعفان و جانبازان کردند.

آقاجانی افزود: مدیر کل سیاسی وقت وزارت کشور نیز به دنبال شکایت و اعتراض کارگران چیت ری در نامه ای شکوائیه سهامداران چیت ری را به مدیریت بنیاد مستضعفان و جانبازان ارجاع داده و درخواست رسیدگی هرچه سریعتر به موضوع به منظور پیشگیری از هرگونه رخداد سو سیاسیی و امنیتی داشته است که بنیاد نیز پس از کش و قوس سهام فروخته شده را پس گرفت.

اما قصه به اینجا ختم نشده چرا که به گفته نماینده کارگران سهامدار کارخانه چیت ری، پس از اینکه بنیاد مستضعفان و جانبازان در سال 1382 اموال فروخته شده را پس گرفت، اقدام به فروش خط کامل شامل خطوط تولید رنگرزی، چاپ غلتکی، چاپ اسکرین، سفیدگری، استنر، غلتک سازی، چیت شویی، عدل بندی و بخار حرارت به قیمت 300 میلیون تومان به یک نساج کرده است.

وی تاکیدکرد: این درصورتی است که ارزش ماشین آلات این خطوط تولیدی بیش از 15 میلیارد تومان ارزش داشته و بنیاد مستضعفان و جانبازان 2 خط کامل تولید منسوجات را تنها کیلویی 20 ریال فروخته بود.

این نماینده کارگران چیت ری در ادامه با بیان اینکه، بنیاد مستضعفان و جانبازان در شهریور 1384 به منظور تسلط کامل بر کارخانه چیت ری با افزایش سرمایه 91 درصد سهام را به نام خود کرد، ادامه داد: در سال 1385 نیز با تشکیل هیات تسویه کلیه کارکنان کارخانه چیت ری بازخرید و بازنشسته شدند.

آقاجانی افزود: این درصورتی است که هیات تسویه تا سال 1390هیچگونه ورودی تحت عنوان صورت برداری از میزان دارایی های این کارخانه نداشته است.

وی تصریح کرد: به جز زمین کارخانه چیت ری تمامی اموال کارخانه علاوه بر ماشین آلات خطوط تولید توسط بنیاد تا سال 1390 فروخته شده است.

وی خاطرنشان کرد: انبار میدان قیام، دفتر مرکزی خیابان بوذرجمهری غربی، مغازه های سه راه اتحاد، ساختمان سه راه امین حضور و 15 هکتار زمین لواسانات کارخانه ریسندگی کردستان، گردباف لرستان و مغازه های خیابان زنجان از آن جمله است.

به گفته وی، با پیگیری کارگران سهامدارن کارخانه چیت ری شعبه یک اجرای احکام دادگاه انقلاب در شهریور سال 1384 در پاسخ به شکایات مطروحه توسط کارگران، مصادره چیت ری توسط بنیاد را غیرقانونی اعلام کرد و این پرونده در پنج شعبه دادگستری شهرری و همچنین مجتمع شهید بهشتی و همچنین شورای امنیت داخلی وزارت کشور مفتوح است.

آقاجانی در ادامه اظهار داشت: حسابرسی بنیاد مستضعفان در طول سالیان گذشته با همین شیوه کارخانه تولیدی متعددی را از کار انداخته و کارگران آنها را بیکار کرده است.

وی همچنین اظهار کرد: بنیاد اعلام کرده است زمین کارخانه چیت ری را 20 میلیارد تومان فروخته یعنی چیزی حدود متری 100 هزار تومان و به کارگران چیت ری اعلام کرده اند که شما 7 میلیارد دیگر بدهکار هستید و معلوم نیست این کار برمبنای چه کارشناسی صورت گرفته است.

آقاجانی در ادامه به این نکته اشاره کرد که در گزارش حسابرسان مستقل و بازرس قانون سازمان حسابرسی تحت نظر وزارت امور اقتصاد و دارایی به صراحت معاملات مذکور توسط بنیاد مستضعفان و جانبازان با مفاد قانونی مناسب تجاری و روال عادی عملیات شرکت ها مغایر بوده است.

منبع:ایرنا-27اسفند

پنج ماه حقوق معوقه در واحد تعمیر وماشین الات اداره کل راه وترابری سنندج

به گزارش رسیده 15 نفر از تعمیرکاران اداره کل راه وترابری شهر سنندج که مکانیک،باتری ساز وآهنگر می باشند حدود 5 ماه است که حقوق خود را دریافت نکرده اند و همچنین این اداره از دادن عیدی وپاداش ودیگر مزایا به آنان نیز سر باز می زند که همگی آنان به مدت یک هفته است که دست از کار کشیده وهم اکنون در اعتصاب به سر می برند.

کمیته هماهنگی بای کمک به ایجاد تشکل های کارگری-24 اسفند 1392

تأخیر در پرداخت اضافه کاری سه ماه پایان سال معلمان

به گزارش27اسفندایلنا،یک فعال صنفی معلمان گفت پرداخت نشدن معوقات معلمان در سال ۹۲، وجهه عمومی وزیر آموزش و پرورش را نزد معلمان خدشه دار کرده است.

مهدی بهلولی در تشریح جزییات معوقات معلمان گفت: اگر چه اضافه کاری عقب افتاده معلمان در ماههای مهر، آبان و آذر روز گذشته پرداخت شد اما اضافه کاری آنان در ماههای دی، بهمن و اسفند هنوز پرداخت نشده است.

وی افزود: متوسط اضافه کاری معلمان در ماه ۳۰۰ هزار تومان میشود، و آنطور که آقای وزیر گفته، وزارت آموزش و پرورش در هر ماه ۵۰ میلیارد تومان اضافه کاری به معلمان بدهکار است.

این فعال صنفی معلمان با اشاره به پرداخت نشدن حق الزحمه معلمان در امتحانات نهایی ماههای خرداد و دی، تصریح کرد: حق الزحمه تصحیح هر برگه امتحانی ۲۰۰ الی ۳۰۰ تومان است و معلمانی هستند که از تصحیح برگههای امتحانات نهایی ماههای خرداد و دی بیش از ۱ میلیون تومان طلبکارند.

وی با اشاره به پرداخت نشدن سهم بیمه طلایی معلمان در سال ۹۱ که از دوره وزارت آقای حاجی بابایی باقی مانده است، گفت: میان معلمان شایعه شده است دولت قصد پرداخت بدهی بیمه طلایی فرهنگیان را ندارد.

گفتنی است هر ماه مبلغی معادل ۱۲ هزار و ۵۰۰ تومان برای بیمهٔ طلایی از حقوق معلمان کسر می شود که نصف این مبلغ (سهم وزارت آموزش و پرورش) بعد از حداکثر دو ماه به حساب آنان بازگردانده خواهد شد اما آموزش و پرورش سهم خود را در سال ۹۱ به حساب معلمان باز نگردانده است.

وی با اشاره به کاهش اضافه کاری معلمان در خرداد ماه سال جاری از ۲۰ روز به ۸ روز، بیان کرد: ۵ یا ۶ سال پیش، اضافه کاری خرداد ماه کامل پرداخت میشد اما در سال های گذشته به ۲۰ روز کاهش پیدا کرد و با آمدن آقای فانی، اضافه کاری خرداد ماه معلمان در سال جاری که از دولت قبل معوقه مانده بود، به ۸ روز کاهش یافت.

بهلولی ادامه داد: البته وزیر آموزش و پرورش گفته که کاهش اضافه کاری معلمان در خرداد ماه امسال استثناء بوده و از روی ضرورت انجام شده است اما این نگرانی وجود دارد که این ضرورت به رویه تبدیل شود.

وی با اشاره به پرداخت نشدن کامل پاداش پایان خدمت بازنشستگان فرهنگی سال ۹۲، گفت: پاداش پایان خدمت معلمان بازنشسته نزدیک به ۳۰ میلیون تومان میشود که ۱۰ الی ۱۵ درصد این مبلغ به آنان پرداخت شده است.

این فعال صنفی معلمان در پایان اظهار کرد: پرداخت نشدن بدهیهای وزارت آموزش و پرورش، شکاف میان این وزارتخانه و معلمان را افزایش داده است به گونهای که در محافل خصوصی گفته می شود فانی جنگندگی لازم برای گرفتن معوقات معلمان از هیات وزیران را ندارد.

عدم پرداخت حقوق کارگران یک شرکت ساختمانی

بنا به گزارش رسیده، شرکت خانه ایرانیان واقع در صدا و سیمای مرکز سنندج که در حال ساخت یک ساختمان اداری برای این نهاد می باشد نزدیک به 2 ماه است که حقوق کارگران خود را پرداخت نکرده است .همچنین از دادن اضافه کاری و هزینه نهار پرسنل خود نیزامتناع می کند درنتیجه با واکنش تند کارگران ومراجعه انان به حراست صدا وسیما روبرو شده است که تا این لحظه هیچ جوابی نگرفته اند لازم به ذکر است که شرکت خانه ایرانیان پروژه توسعه صدا و سیمای مرکز کردستان را بر عهده دارد.

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری-24 اسفند 1392

بیست وهفتم اسفندماه1392

akhbarkargari2468@gmail.com