مبارزه طبقاتى در خلال دهه ۱۹۳۰ در اتحاد جماهير شوروى

پاکسازيها و محاکمات سياسى در حزب کمونيست

نويسنده: ماريو سوزا

مترجم: پيام پرتوى

"بررسى" – کنترل کارتهاى حزب در سال ١٩٣٥

پاکسازى سال ١٩٣٣ تاييدى بود بر وجود يک بى نظمى جدى در سازمانهاى حزب در سراسر کشور· فهرست اعضاى حزب با واقعيت همخوانى نداشت: در بسيارى از مناطق شمار اعضاى حزب با فهرست مطابق نبود. بسيارى از اعضاء نقل مکان نموده٬ از عضويت حزب انصراف داده٬ اخراج شده يا مرده بودند بدون اينکه اين دلايل در فهرست اعضا ثبت شده باشند. رهبران محلى حزب با تمام توان بر روى روند برنامه اقتصادى پنج ساله و تعاونيها کار ميکردند.

به همين دليل٬ سهل انگارى خالص يا بى علاقگى به٬ به روز آمد سازى فهرست اعضاء اهميتى داده نشده بود. بنا بر دلايل گفته شده اختلال بزرگى در محاسبات حزب بوجود آمده بود.

پس از کشف اين مسئله و بدست آمدن تصويرى کلى از وضعيت اسفبار کارتهاى عضويت توسط مرکزيت حزب٬ بررسى دوباره کارتهاى عضويت کليه اعضاى حزب در دستور کار قرار گرفت. در اکتبر سال ١٩٣٤ در کمتيه مرکزى حزب درباره ثبت نام مجدد اعضاى حزب تصميمى دوباره گرفته شد.

کمتيه مرکزى٬ بمنظور بررسى وضعيت واقعى اسناد و مدارک حزب و در صورت امکان مطالبه حل مسئله و کمک به ثبت نام٬ نمايندگان خود را در سراسر کشور به مناطق حزبى ارسال نمود· به کميته شهرستان اسمولنسک (gorraikom) رفيق آستروفسکی فرستاده شد.

او با درخواست گرفتن برخى تصميمات ساده از کميته شهر آغاز نمود٬ از جمله اينکه آنها مسئولى را براى حفظ اسناد٬ اسنادى که بايد در اتاقى قفل شده و يا صندوقى امن نگاهدارى ميشدند٬ انتخاب مينمودند. درخواست ديگر او اين بود که به افراد سهل انگارى که کارت عضويت خود را گم کرده بودند٬ بدون تحقيقات کافى و دقيق٬ کارت عضويت جديدى داده نشود.

آستروفسکی درخواستى ديگرى را نيز اراٸه نمود٬ که بر اساس آن از ژانويه ١٩٣٥ فهرست جديدى از نام اعضاء تنظيم ميشد و اينکه کمتيه حزب تحت رياست کميته شهر همان فرايند را به اجرا ميگذاشت·

اما مسئله بزرگتر از آنى بود که آستروفسکی تصور نموده بود. نمايندگان کمتيه مرکزى در بسيارى از مناطق همان مسئله را تجربه نموده بودند. در پايان آوريل ١٩٣۰ براى ايجاد يک دفتر ثبت جديد کار زيادى انجام نشده بود. در گزارشى از کميته شهرستان اسمولنسک معلوم شد که "در جريان تحقيقات از اسناد و مدارک حزب بى نظميهاى بسيارى رخ داده بود٬ بى نظميهايى که يک راه حل مناسب و تحقيقاتى دنباله دار را مطالبه مينمود"^١٨·

حزب کمونيست در آغاز دهه١٩٣۰

ممکن است که براى خواننده درک اين جزوه کمى دشوار بنظر بيايد.

اغلب مردم در جهان غرب توسط رسانه هاى خبرى سرمايه دارى تربيت ميشوند٬ تربيتى با اين اعتقاد که يک نظم حيوانى در اتحاد جماهير شوروى حکومت ميکرد و نام همه٬ ترجيحا بارها و در فهرستى بلند٬ دقيقا ثبت و کنترل ميشد- همه تحت کنترلى گسترده٬ که بصورتى پيوسته در جامعه روى ميداد و در ضمن براى جامعه مخارج بسيار سنگينى را در بر داشت و به دفاتر حزب قدرت بى نهايتى را اعطا مينمود٬ قرار ميگرفتند.

اين تصويريست کاملا نادرست· در اساس و با سر و ته نمودن اين اتهامات ميتوان به حقيقت نزديکتر شد. درگير در مبارزه براى توليد و سرمست از نتايج غير قابل باور بدست آمده٬ که رکورد جهانى را شکسته بود٬ رهبران محلى حزب در بسيارى از مناطق بخش مهمى از ديگر امور مورد علاقه حزب را ناديده گرفته بودند.

به تصور آنها دستيابى به نتايج خوب در توليد از همه چيز مهمتر بود و فاٸق آمدن بر ديگر مساٸل به اين ترتيب آسانتر ميشد. به زعم آنها مسائل ديگر از اهميت کمترى برخوردار بودند. در بسيارى از مناطق اين مسئله اساسى براى يک حزب٬ بويژه حزبى که قدرت دولتى را در دست داشت٬ به عبارت ديگر اينکه فقط اعضاى حزب بايد صاحب کارت حزبى ميبودند٬ بعنوان مسئله اى ثانوى تلقى شده بود.

کارتهاى حزب معمولا در دفاتر حزبى٬ بر روى يک ميز معمولى و يا کمدى که در دسترس همه قرار داشت٬ نگاهدارى ميشدند و هزاران عدد از آنها در سراسر کشور ناپديد شده بودند. کارت حزب به هر فردى که ادعاى از دست دادن آنرا مطرح مينمود٬ به شيوه اى مشابه و غير مسئولانه٬ داده ميشد. در اغلب موارد هيچ تحقيقاتى در مورد چگونگى گم شدن آن صورت نميگرفت.

اعضاى اخراج شده نيز کارت حزب را با خود داشتند و هيچکس خواهان استرداد آنها نميشد. در مورد اعضاى مرحوم حزب جريان از اين قرار بود٬ کارت حزب فرد مرحوم معمولا به حزب بازگردانده نميشد٬ که اين در بسيارى از موارد ميتوانست شرايط را براى سوء استفاده از آن کارت و فساد فراهم آورد. بنا بر اظهارات رهبران محلى نتايج عظيم بودند و مازاد حاصل از آن دشواريهاى ديگر را بر طرف مينمودند.

۲۰۰۰۰۰هزار کارت حزبى در گردش

کمتيه مرکزى در آغاز ١٩٣٥ ناگزير وجود بيش از ٢۰۰۰۰۰ هزار کارت حزبى – ه در گردش را مورد تاييد قرار داد! اغلب آنها به کسانى داده شده بودند که آنرا گم کرده و يا از آنها ربوده شده بود. از دفاتر حزبى بيش از ١۰۰۰ کارت جديد –ه استفاده نشده به سرقت رفته و ٤٧۰۰۰ کارت حزب به کسانى داده شده بود که هرگز ثبت نام نشده بودند· کارت حزب سند مهمى بود.

از جمله يک فرد ميتوانست با کارت حزب به همه دفاتر حزبى در سراسر کشور٬ که در آنها اسناد با ارزشى نگاهدارى و جلسات مهمى تشکيل ميشدند٬ وارد شود. کارت حزب کالايى بود مطلوب براى دشمنان٬ جاسوسان٬ جاسوسان بيگانه و مخالفان·

متاسفانه نشان داده شد که در حزب کمونيست تهيه يک کارت حزبى و استفاده از آن جهت پوششى براى فعاليتهاى خرابکارانه ابدا دشوار نبود. در سال ١٩٣٥ تشخيص اينکه مالک يک کارت يک عضو وفادار به حزب بود بسيار دشوار و در حقيقت او ميتوانست يک دشمن٬ جاسوس يا خرابکار باشد.

در ١٣ مى ١٩٣٥ کميته مرکزى حکمى را در مورد کنترل دوباره اسناد حزب در سراسر کشور- "Proverka"– صادر نمود. کنترل کارتها از ناحيه مرکز توسط کميته اى در دبيرخانه کميته مرکزى٬ تحت رهبرى يژوف و معاونت مالنکوف٬ رهبرى ميشد.

بر اساس اين کنترل هر عضو حزب بايد به سوالاتى پاسخ ميداد٬ سوالاتى که از جانب دبير حزب در منطقه يا در محل کارش٬ در مورد زندگى٬ پيشينه٬ کار و ديگر مسائل مطرح ميشدند· اين اطلاعات براى به روز نمودن فهرست حزب استفاده و اگر موردى با واقعيت همخوانى نداشت بازجويى دقيقترى از آن شخص صورت ميگرفت و در اين فاصله کارت حزبى او از اعتبار ساقط ميشد.

آنهايى که قادر به تاييد عضويت خود نبودند اخراج و کارت حزبى آنها مسترد ميشد. کليه اخراج شده گان بر اساس ضوابط حزب از اين حق برخوردار بودند که آن تصميم را جهت تجديد نظر به دادگاه ارجاع دهند٬ دادگاهى که بايد طى دو هفته تحقيقات جديدى را انجام داده و تصميم جديدى را ابلاغ مينمود·

Ibid, s 59.¹⁸