از خواست های زندانیان سیاسی اعتصابی ارومیه دفاع کنیم !

بیش از دو هفته است که ۲۹ نفر از زندانیان سیاسی و عقیدتی بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه در اعتراض به وضعیت بد زندان، رفتارهای غیر انسانی و عدم رعایت تفکیک جرائم در نگهداری زندانیان دست به اعتصاب غذا زده اند. آنها علیرغم دستور مکرر ماموران زندان مبنی بر پایان دادن به اعتصاب غذای خود، تأکید کردهاند که تا رسیدن به مطالبات خود از اعتصاب دست بر نخواهند داشت. در بندهای ۱۵ گانه زندان ارومیه ۳۵۰۰ نفر زندانی نگهداری میشود اما ظرفیت و امکانات این زندان فقط برای نگهداری ۱۵۰۰ نفر پیشبینی شده است. در بند ۱۲ هشتاد و دو زندانی نگهداری میشوند که فقط ۳۰ نفر آنها زندانی سیاسی اند و بقیه دارای جرائم کیفری اند. سه نفر از آنها شهروندان کرد ترکیه، یک نفر از زندانیان سیاسی سراسری و بقیه زندانیان سیاسی کّرد ایرانی می باشند. ١٠ نفر از زندانیان اعتصابی حکم اعدام دارند.

ماموران تاکنون با هیچ یک از خواست های زندانیان موافقت نکرده، بلکه گارد ویژه زندان با محاصره آنها قصد داشتهاند که یکی از زندانیان به نام محمد عبدالهی را به خارج از بند منتقل کنند که با مقاومت زندانیان روبرو شده اند. زندانیان سیاسی گفتهاند که ماموران میخواهند با جدا کردن زندانیان سیاسی از یکدیگر جلوی اتحاد و همبستگی آنها را بگیرند و با چنین برخوردی فشار بیشتری بر آنها اعمال کنند. همچنین مسئولین زندان ارومیه در دیدار با اعتصاب کننندگان ضمن تهدید و اصرار بر شکستن اعتصاب غذا، به زندانیان گفتهاند: " اگر به اعتصاب پایان ندهید، احکام اعدام زندانیان محکوم به اعدام را اجرا خواهیم کرد".

ماموران زندان ها بی توجه به خواست های پایهای زندانیان همچنان بر فشار و تهدیدهای سرکوبگرانه خود می افزایند، طبق گزارش کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران، روز سه شنبه هشتم آذر ماه گارد ویژه همراه با باتوم، شوک برقی و اسپری فلفل در جلوی بند ۱۲ زندانیان سیاسی گرد آمده و آنها را تهدید کرده اند که در صورت پایان ندادن به اعتصاب غذای خود دستور حمله به آنها داده خواهد شد و آنها را به زندان های نامساعدتر منتقل خواهند کرد. این در شرایطی است که وضع جسمی دو زندانی به نام های عبدالله عمومی و رضا رسولی و خیم است و در بهداری زندان بستری شده اند.

در جهنم زندان های جمهوری اسلامی، از جمله شیوه های به زانو در آوردن زندانیان سیاسی و عقیدتی یکی هم فرستادن آنها به زندان هایی است که در آنها زندانیان بزه کار عادی نگهداری میشوند. این سیاست نخ نمای تبه کارانه را رژیم بیش از سه دهه با وقاحت و بیشرمی کامل و با پشت پا زدن به همه قوانین بینالمللی مربوط به حقوق زندانیان سیاسی و علیرغم اعتراضات مکرر نهاد های بینالمللی حقوق بشر، پیاده کرده است.

در اعتراض به این سیاست تبه کارانه که به عادت ثانویه رژیم تبدیل شده است و رژیم از آن بعنوان ابزار تشدید جو خفقان و وحشت چه در داخل و چه در خارج زندان ها استفاده می کند، باید کارزاری سراسری را سازمان داد. برنامهای که رژیم قصد اجرای آنرا دارد و با محاصره زندانیان سیاسی زندان های مرکزی ارومیه گذشته از آنکه اعمال فشار مضاعفی بر این فرزندان خلق هاست، اگر جلوی آن گرفته نشود، میتواند پی آمدهای ناگواری برای همه زندانیان سیاسی کشور در پی داشته باشد. فراموش نکنیم که رژیم از همان آغاز حکومت ننگین خود، سرکوب سراسری را با کشتار و سوزاندن زمین ها از همین استان آغاز کرد و دهها هزار نفر از مردم ستمدیده این منطقه را به خاک و خون کشید و آواره کرد. نگذاریم رژیم فجایع تا کنونی را باز هم تکرار کند. اتحاد و همبستگی همه ما در دفاع از زندانیان سیاسی اعتصابی و تداوم این همبستگی در مبارزه جهت به زیر کشیدن جرثومه تباهی و جنایت رژیم جمهوری اسلامی از هر زمان دیگری عاجل تر است. این قدم نخستین را با عزمی جزم با هم برداریم.

زندانی سیاسی ، بی هیچ قید و شرطی آزاد باید گردد

سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی !

زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم !

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر !

۱۵ آذر ۹۳