برای آزادی

«اسماعیل بخشی»، فعال کارگری، نماینده «شورای مستقل کارگران هفت‌تپه» و زندانی سیاسی سابق در گفت‌وگو با ایران وایر از محرومیت‌های سیستماتیک کارگران در ایران به‌شدت انتقاد کرد، او می‌گوید: «به دلیل اعتراضات کارگری هنوز از حقوق شهروندی خود محروم هستیم. ما اخراج شدیم، حبس آن را کشیدیم، شکنجه شدیم تا کجا می‌خواهید ادامه دهید؟»

او ساختار سرکوب فعالان کارگری در ایران را به شکلی بی‌پرده شرح داده است: «سرکوبی که با دخالت مستقیم نهادهای امنیتی آغاز می‌شود، از محرومیت از تحصیل و شغل فراتر می‌رود و تا اعدام فعالان پیش می‌رود؛ و درنهایت، هدف آن روشن است: حذف صدای کارگر».

۷ سال است که او را اخراج و از ادامه کار در «نیشکر هفت‌تپه» محروم کرده‌اند. می‌گوید: «تحت شدیدترین فشار اقتصادی قرار گرفتم. هر بار برای بازگشت به کار مطالبه‌گری کردم، گفتند خودت می‌دانی قضیه از کجا آب می‌خورد، وزارت اطلاعات». اسماعیل بخشی ۸ ماه پیش به دیوان عالی کشور شکایت برده ولی هنوز هیچ خبری نگرفته است.

*****

فعالان کارگری هفت‌تپه پس از گذشت سال‌ها از اعتصابات، همچنان هزینه می‌دهند. محرومیت از کار، تحصیل در دانشگاه و در تازه‌ترین مورد محرومیت از وکالت، تاوان مطالبات به‌حق آن‌ها است.

اسماعیل بخشی، فعال کارگری، با طرح موارد بالا می‌گوید: «نه‌فقط ما کارگران را زندانی و شکنجه می‌کنند، بلکه حتی پس از پایان دوران حبس، از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی‌مان نیز محروم می‌سازند. از تحصیل، کار، وکالت، نفس کشیدن در کشورمان. محرومیت‌هایی بدون دلیل برای کارگران اعمال می‌کنند. مجازات کارگران در ایران محرومیت از ابتدایی‌ترین و بدیهی‌ترین حقوق خود از سوی حکومت است».