برای آزادی

کارگران پیمانی نفت و مسئله طبقه بندی مشاغل: همه راه‌ها را رفته‌ایم
طرح طبقه بندی مشاغل کارگران پیمانی صنعت نفت قرار بود از اول فروردین ۱۳۹۹ اجرا شود و به بهبود شرایط کار و افزایش دستمزد بیش از ۱۰۰ هزار کارگر بینجامد، به طور کامل اجرا نشده است. پیمانکاران در برخی مناطق ویژه اقتصادی پایه دستمزد کارگران را تا ۳۰ درصد کاهش داده‌اند.

«پول کامل را از کارفرمای اصلی می‌گیرند، اما دو یا سه پست را به یکی تبدیل کرده‌اند. ما ۱۲ ساعت در روز کار می‌کنیم و در ماه فقط ۸ روز استراحت داریم. حقوق مان کم است… چهار ماه است قرارداد کار ما تمام شده، هیچ وسیله‌ای برای ما نمی‌آورند. لباس و کفش کار را هم خودمان خریده‌ایم. در رابطه با کرونا امکانات به ما نمی‌دهند. ما از مسئولین قطع امید کرده‌ایم».

این بخشی از معضلات کارگران پیمانی سازمان منطقه ویژه پتروشیمی ماهشهر است که دوشنبه ۲۰ بهمن در اعتراض به آن اعتصاب کردند. به این‌ها باید تبعیض در شرایط کار و پرداخت دستمزد، بیمه ناکارآمد، کیفیت پایین غذا، وضعیت اسف‌انگیز استراحت‌گاه‌ها و سرویس بهداشتی کارگران را افزود. این معضلاتی ۱۹بهمن کارگران مهمانسراهای نفت با ۳۵ سال سابقه کار، و ۱۴ بهمن کارگران پتروشیمی لاوان عسلویه را به اعتصاب و تجمع کشاند.

طرح طبقه بندی مشاغل کارگران پیمانی صنعت نفت که اجرای آن از اول فرودین ۹۹ وعده داده شد، می‌بایست وضعیت بیش از ۱۰۰ هزار کارگر پیمانی مشمول قانون کار را بهبود ببخشد. ۱۱ ماه بعد، این طرح هنوز در برخی مناطق از جمله منطقه آزاد ماهشهر اجرا نشده. در مناطقی مانند منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس (عسلویه) پیمانکاران پا را فراتر گذاشته و در قرارداد جدید مزد کارگران را برای کار مشابه قبل کاهش داده‌اند.

کارگران که پس از اعتصاب طولانی و فراگیر مرداد ماه، در چند ماه اخیر اعتصاب‌های منفرد اما متعددی را در مناطق نفتی برگزار کرده و از مسئولان جز بی اعتنایی به خواست‌هایشان واکنشی ندیده‌اند، می‌گویند «ما از مسئولین قطع امید کرده‌ایم، همه راه‌ها را رفته‌ایم و نتیجه‌ای عایدمان نشده». آن‌ها تصمیم دارند دوم اسفند مقابل مجلس تجمع کنند.