 | اندیشه‌ی فمینیستی سیاه به افشای نحوه‌ی سامان‌یابی سلطه و عملکرد آن در حوزه‌های مختلف قدرت می‌پردازد. در همان حال که مسیر مبارزه و توانمندسازی را نشان می‌دهد، چالش‌ها و دشواری‌های مبارزه با ستم تقاطع‌یافته و درهم‌تنیده را برجسته می‌سازد، | |  | این ترجمه گفتاری انتقادی از اسلاوُی ژیژک، فیلسوف و روانکاو و منتقد فرهنگی، درباره جنبش #MeToo است. اکنون که بحث درباره این جنبش در رسانه‌های ایرانی بالا گرفته است، توجه به دیدگاه‌های گوناگون برای تعمیق نظری اهمیت دارد. | |  | آنچه ما در هزارتوی شبکه‌های اجتماعی جست‌وجو می‌کنیم چیزی نیست جز میل ما به گفت‌وگو با یکدیگر که راه خود را گم کرده است، آن هم در روزگاری که هراس از مرگ و بیماری بر روابط‌مان سایه افکنده. اما همین فقدان و دورافتادگی است که هر روز به یادمان می‌آورد که تا چه اندازه به در کنار هم بودن، مراقبت از یکدیگر و زیست جمعی نیازمندیم. | |  | طرحی پلیسی که در یک سکوت شرمآور خبری، چشماندازی تیره و تار برای زنان و دختران ترسیم
کرده: یا زیستن و زاییدن با خطر مرگ؛ یا ناقص شدن با سقطهای زیرزمینی. طرحی که دیگر حتی
جغرافیا و طبقه هم نمیشناسد و عموم زنان -فارغ از مجرد و متأهل- خشونت آن را به شیوهای
:روزمره لمس خواهند کرد | |  | «قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده» در نشست روز سه‌شنبه ۲۶ اسفندماه به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید این قانون با دکترینی منسجم مجموعه‌ای از سازوکارهای انضباطی شدید و سخت‌گرایانه را به‌منظور سلب اختیار زنان بر بدن‌شان و انقیاد تن‌های زنانه، مرحله‌ی جدیدی در اجرای طرح‌های زن‌ستیزانه در سال‌های بعد از انقلاب است. | |  | سعداوی در طول حیات خود، به‌صورت پیوسته علیه مذهب و آپارتاید جنسیتی علیه زنانْ دست به تالیف آثار گوناگون زد، از کشور رانده شد و با خطر مرگی هر روزه زندگی کرد. از این روست که نمی‌توان تلاش‌های وی جهت پایان‌دادن به مثله‌سازی اندام جنسی زنان (ختنه کودکان دختر) را تنها در حوزهی جنسیت بررسی کرد. | |
 | نوال خودش را اینگونه معرفی کرد: «من یک آفریقایی و از مصر هستم، نه اهل خاورمیانه. من جهان‌سومی نیستم. فقط یک جهان وجود دارد، یک جهان اقتصادی کاپیتالیستی و نژادپرست. من از بچگی فمینیست شدم، همان زمانی که شروع کردم به پرسش و متوجه شدم که زنان مورد ظلم و تبعیض هستند.» | |  | بایستی تنوع روابط اجتماعی را به‌عنوان بخشی از یک مجموعه‌ی واحد اجتماعی درک کنیم، مجموعه‌ای که نیروی کار ما آفریننده‌ی آن است. این امر می‌تواند به طبقه‌ی کارگر اعتماد به نفس و نیرویی راارائه کند که ما به آن برای برپایی جهانی دیگر جهانی همبسته نیاز داریم. | |  | مضمون مکرر نوشته های تحلیلی سعداوی ارتباط تنگاتنگ شرایط اقتصادی و اجتماعی و نظام طبقاتی با بردگی و اسارت جنسیتی است. او باور داشت مذهب ابزاری در دست قدرت‌مندان و نهادی در خدمت طبقات حاکم برای ممانعت و بی‌اثر ساختن کوشش‌های روشنفکران و روشنگران در جوامع سنتی است. | |
 | واپسین روزهای قرن اخیر را در حالی سپری کردیم که در کمتر از یک هفته مانده به سدۀ جدید، طرحی به تصویب رسیده که بنا دارد حقوق میلیون‌ها زن بر کنترلِ رَحِم خود را به نیم قرن عقب‌تر پرت کند | |  | باید خاطرنشان کرد که هدف این بحث، روایت یکی از آناتومیست‌های نالایق و حتی ویراستاری کژاندیش نیست، بلکه نمونه‌ای از چگونگی کارکرد سازه‌های فرهنگی است که به‌سادگی می‌تواند مسئلهای کاملا علمی را منحرف و تحریف کند. | |  | سالی که گذشت بیش از هرچیزی سال شکسته شدن سکوت زنان در ایران بود. شکسته شدن سکوت درباره‌ی آزارهای جنسی، خشونت‌های ناموسی و حتی خشونت خانگی که در دوران کرونا شدیدتر از قبل شد و انکارش را ناممکن کرد. | |
 | داغ، انگ و ننگ اجتماعی دانستن عادت ماهانه، خاستگاه دینی و اجتماعی دارد و نجس یا اهریمنی قلمداد کردن زن در هنگام عادت ماهانه و پس از زایمان، در دوران مختلف تاریخی به صورت عرف اجتماعی درآمده است. | |  | رئالیسم انتقادی مدخل ارزشمندی برای بازبینی انتقادیِ مباحث فمینیستیِ معاصر و کاوش در مبانی فلسفیِ آنها می‌گشاید. کارولین نیو – از پژوهش‌گران سنت رئالیسم انتقادی – در مقالات متعددی از همین منظرِ فلسفی برخی روایت‌های مسلطِ فمینیسم را مورد واکاویِ انتقادی قرار داده است. | |  | ا قتل ندا آقاسلطان در روز ۲۷ خردادماه ۱۳۸۸ در خیابان‌های تهران، که نه همسر بود، نه مادر بود و نه خواهر، به دست شبه‌نظامیان ، در مقابل چشمان چندین هزار شاهد و صحنه‌ای که با یک تلفن همراه فیلم‌برداری شد و سپس میلیون نفر دیگر در سراسر جهان آن را تماشا کردند، زنان به حوزهی شهادت وارد شده و مردانگی هژمونیک و جنسیت ساخته شده به دست حکومت را به چالش کشیدند. | |
 | جنبش‌های جوانان و سندیکاهای کارگری ترکیه در سال‌های دهه‌ی 1960 و 1970 نخستین نمونه‌های سازماندهی اجتماعی را در مخالفت با سرمایه‌داری مطرح کردند؛ مطالبات برابری و آزادی در این سال‌ها برای اولین بار در تاریخ این کشور آشکارا بیان شدند، | |  | اگر بتوانیم تصویری دقیق‌تر و واقع‌بینانه‌تر از جهان‌مان ترسیم کنیم، بهتر می‌توانیم موقعیت خودمان و دیگران را در این جهان بفهمیم، باید جامعه‌ای را ببینیم که شکلش تغییر کرده است. در کشورهای اقتدارگرا هر لحظه این امکان وجود دارد که راه‌های ارتباطی آنلاین مسدود شود و همین فضاهای جدید هم از میان برود. | |  | شکاف جنسیتی ازمنظر تبعیض پُر نخواهد شد؛ مگر آنکه از زن، تصویری نه به‌مثابه «زن- مادر»، که بهمثابهی «زن- شهروند» ساخته و بازتولید شود. «زن-مادر» زن را در حدوحدودی مشخص تعریف میکند و آن را در خانه فعال می‌گرداند. بدین‌‌ترتیب دسترسی زن به مناصبِ تصمیم‌گیری هم از منظر قانونی و هم از منظرِ نگرشی محدود می‌شود. | |
 | عفرین پیش از آنکه توسط رژیم ترکیه اشغال شود، مرکز «انقلاب زنان» به شمار می‌رفت. نهادهای زنان مبتنی بر دموکراسی مستقیم و با هدف منع نابرابری جنسیتی و سایر چالش‌های اجتماعی در عفرین فعال بودند. در عفرین قوانین و سیاست‌های متعهد به برابری سیاسی به عرصه عمل رسیده بودند. | |  | در واکنش به هژمونی فمینیسم مرکزگرا، برخی از فمینیست‌های حاشیه نیز ممکن است به‌شکل افراطی هر نوع تعریف واحد از جنسیت که از آنها وام گرفته شده باشد را طرد و دفع کنند حتی اگر این تعاریف اتحادبخش باشند، زیرا با آن بیگانه‌اند، صدای خود را در آن نمی‌یابند و از همه مهمتر این صورتبندی‌ها به‌شکلی قیم‌مآبانه بر آنها تحمیل می‌شود، | |  | بعد از شروع جنبش «من هم» در ایران، بسیاری موقعیت‌ها با مشابه آن در کشورهای دمکراتیک غربی مقایسه می‌شود؛ تازه‌ترین مورد فروش میلیاردی تابلوی نقاشی آیدین آغداشلو ــــ‌که از سوی زنان متعددی به تعرض متهم شده‌ــــ بود که واکنش‌های بسیاری برانگیخت. | |
 | ما در حرفه‌ی خود به عنوان آموزگاران انتقادی، مدام از خود می‌پرسیم: چگونه می‌توانیم مفاهیم کلیدی مانند «تضاد»، «دیالکتیک ماتریالیستی تاریخی»، «روابط اجتماعی»، «طبقه»، «آگاهی»، «ایدئولوژی» و «ذات» و «پدیدار» را به منظور کمک به دانشجویان برای درک رابطهی فاشیسم، سرمایه‌داری و لیبرال دموکراسی با پداگوژی خود تلفیق کنیم؟ | |  | ژنولوژی یا علم زنان که توسط جنبش آزادی زنان کورد پیشنهاد و توسعه داده شده است، به مؤلفه اصلی سازماندهی فراملی‌اش در خاورمیانه و اروپا و آمریکا تبدیل شده است. فعالان جنبش زنان کورد به اشکال اثبات‌گرا و مردمحور تولید دانش و نیز فمینیسم لیبرال انتقاد می‌کنند. | |  | مادران عزادار که پس از مدتی نام خود را به «مادران پارک لاله» تغییر دادند، شنبه‌ی هر هفته در پارک لاله تجمع می‌کردند و بسیاری از آنها در این تجمع‌ها بازداشت شدند. این حرکت به تهران و ایران و کشته‌شدگان اعتراضات سال ۱۳۸۸ محدود نماند. | |
 | کلیدی‌ترین ایده‌ی تجدد یا مدرنیته، شناخت فاعلیت انسان به‌عنوان موجود اجتماعی، دارای عقلانیت، شایسته‌ی برخورداریِ بدون تبعیض از حمایت قانون وحق به چالش کشیدن قدرت سیاسی است. فاعلیت انسان وخودمختاری اخلاقی با عرفی‌شدن نهادهای سیاسی و قانونی، دموکراسی سیاسی و درجه‌ای از عدالت اجتماعی آغاز می‌شود | |  | بیشتر از پنجاه سال از زمانی که فمینیست‌ها، به خانه‌داریِ اجباری و محدود شدن زنان به محیط خانه اعتراض کردند و تحول فرهنگی بزرگی را رقم زدند، می‌گذرد. سال‌ها چنین تصور می‌شد که سودآوری اقتصادی زنان و ورودشان به بازار کار، بلیط آزادی‌شان از خانه‌های خاک گرفته است. | |  | درست یک روز قبل از رویدادهایی که بعدها به اسم رویدادهای دی ۹۶ شناخته شدند، در خیابان انقلاب که تاریخاً مرکز و صحنه‌ی دگرگونی‌های اجتماعی‌سیاسی در هفتاد سال اخیر بوده، «زن»ی/«مادر»ی به شکلی عجیب به حجاب اجباری اعتراض کرد: او روسری سفیدش را روی چوب بست و آن را در هوا تکان داد. | |
 | علاوه بر ستم ملی، زنان عرب، آماج ستم جنسیتی هم هستند. نظام زن‌ستیز جمهوری اسلامی با به‌کارگیری ایدئولوژی اسلامی در جهت سیطره بر جامعه و فرهنگ و قانون و سیاست ایران، بارها در صدد تقویت بخشی از مناسبات ارتجاعی و مذهبی به‌جا مانده از سنت‌های عشیره‌ای برای تقویت رویکرد زن‌ستیزانه خود برآمده است. | |  | وضعیت زنان عراقی تابعی از تغییرات خاورمیانه در دهه‌های اخیر، و شاید بیش از همه قدرت گرفتن اسلام سیاسی، بوده است. جنبش اسلامی که در دهه‌ی ۱۹۷۰ به راه افتاد کل خاورمیانه و در نتیجه زندگی زنان را تغییر داد. یک سرِ این جنبش، اسلام‌گرایان سنی بودند که جنبش اخوان المسلمین را در مصر تأسیس کرده و با اسلام‌گرایان پاکستان و افغانستان در ارتباط بودند، و اسلام سیاسی را نوعی راه‌‌حل و راهکار می‌شمردند. | |  | این مقاله تجاوز را یک نقطه در امتداد پیوستار خشونت در نظر می‌گیرد؛ پیوستاری که خشونت و تجاوز را در تمامی اشکال آنها شامل می‌شود. این پیوستار صرفاً «افعال» فرد مرتکب خشونت را مجسم نمی‌کند، بلکه عاملیت قربانی بالقوه را نیز در نظر می‌گیرد. | |
 | این دهکده فضایی خودمختار خواهد بود، فضایی متشکل از زنان برای دستیابی به زندگی آزاد و بازپس‌گیری خودباوری، توانایی و آفرینندگی که در فرایند تاریخی ممتدِ دستگاه‌مندشدن عمیق‌تر و گسترده‌تر دولت، سرمایه‌داری و پدرسالاری تضعیف شده‌اند. | |  | در هر دو نمونه‌ی انقلاب ایران و به اصطلاح «بهار عربی»، فقدان آگاهی انقلابی فمینیستی، و همچنین فقدان نظریه و سیاست و سازماندهی، این امکان را برای روابط امپریالیسم سرمایه، بنیادگرایی و اقتدارگرایی فراهم ساخت که هر شکل مبارزه برای تغییر انقلابی در منطقه را سرکوب کند. | |  | نسرین ستوده برای ما چهره‌ی شاخصی است چون تقریباً در هر حوزه‌ای که حقوق انسانی افراد نقض شده حضور پیدا کرده و از آنها دفاع کرده است: از نقض حقوق زنان گرفته تا اقلیت‌های دینی، از دگرباشان جنسی در ایران تا حقوق کودک. از همان ابتدا به نظر ما رسید که او یک الگو است، نه فقط برای مردم جامعهی خود در ایران، او یک الگوی جهانی برای دفاع بی‌قید و شرط از حقوق بشر است. | |
 | گرچه آموزش به زنان می‌توانست گشایش مثبتی در زندگی آنان ایجاد کند اما همگی در خدمت تجدد، مدرن‌سازی و ساختن هویت ملی ایرانی بدون توجه به تفاوت‌های زبانی و مذهبی در نقاط متفاوت ایران بود. نباید فراموش کرد که این آموزش‌ها و هنجارهای تعریف شده ملی‌گرایان، حول هویت «زن فارس شیعه شهرنشین دگرجنسگرا» شکل گرفته بود. | |  | شما به روابط شخصی فروغ فرخزاد اشاره کردید و از ما می‌پرسید چطور زنی «خیانت‌کار و گناهکار» مثل فروغ فرخزاد مورد ستایش و الهام‌بخشِ شماست؟ سعی می‌کنم به زبان ساده به این پرسش پاسخ بدهم. چون غیر از شما، مردان و زنان دیگری هم چنین قضاوتی درباره‌ی فروغ فرخزاد دارند. مصاحبه‌ی بی‌بی‌سی فارسی با ابراهیم گلستان درباره‌ی فروغ فرخزاد را به یاد بیاورید. ابتذال محض بود. | |  | در سامانه‌ی اقتصادی‌ـ‌سیاسی‌ـ‌فرهنگیِ نولیبرال، مرزهای طبقه‌ی کارگر محوتر و محوتر میشوند. اما این محوشدگی نه به معنای فروریزی مرزها و کاهش‌یفاصله‌ی طبقاتی، که به‌عکس، به معنای مشمولیت هرچه بیشترِ افراد در طبقه‌ی کارگر است. برای همین هم، مناسب‌تر آن است که به‌جای مفهوم طبقه‌ی کارگر، برای اشاره به این گسترش‌یابیِ مرزهای طبقه‌ی کارگر، از مفهوم «طبقه‌ی فرودست» بهره ببریم | |
 | وضعیت اقتصادی و فشارهای اجتماعی به‌ویژه بعد از آبان 98، به‌وضوح نشان می‌دهد که نظم‌های پیشین شکست خورده‌اند. در این میان پایین بودن نرخ اشتغال زنان، مزید بر سایر فشارها شرایط اقتصادی و معیشتی زنان طبقات متوسط و فرودست را در مخصمه قرار داده است. | |  | تحلیل طبقاتی، در درجه‌ی نخست، و سپس تحلیل تقسیم‌بندی اجتماعی در بحث تحلیل مطالبات زیرجنبش‌هایی نظیر روایت‌گری تجاوز جنسی به زنان، حائز اهمیت هستند. اهمیت پرداختن به این دو مسئله به ما نشان می‌دهد که شناخت همبستگی و انسجام مطالبات گروه‌های فرودست‌تر جامعه با اهداف کلان جنبش‌های سوسیالیستی، امری لازم است. | |  | «تعریف تجاوز جنسی» و ابهام در تعریف آن یکی از عوامل سکوت و گزارش‌ندادن تجاوز به مراجع قانونی است. در موضع‌گیری‌های افراد در مورد روایت‌های منتشرشده از تجاوز جنسی می‌بینیم که سردرگمیِ تعریفی بسیاری از افراد را از بیان تجربه‌شان منصرف میکند و بسیاری از روایت‌ها را در نظر مردم کم‌اهمیت‌تر از آنچه هست جلوه می‌دهد. | |
 | بهترین نوشته از دل درد و رنج بیرون می‌‌‌‌‌‌آید. از عایشه تیمور گرفته تا هدی شعراوی، منا الطحاوی، جمانه حداد و نوال السعداوی، زنان بسیاری درگیر تفکر فمینیستی شده و سعی کردهاند با نوشتنْ دردِ خود را درمان کنند و رؤیاها و بلندپروازی‌‌‌‌‌‌های خود را با دیگران در میان بگذارند. | |  | نگارش تاریخ زنان به معنای دادن روایت اسطوره‌ای و قهرمانانه از زنان نیست که به تقدیس و لحظه‌ی پیشاتاریخ یا ذکر روایت نوستالژیک از گذشته‌ی باشکوه منجر شود. و همچنین به معنی این نیست که شکل ستم از ابتدا تاکنون یکسان بوده است بلکه باید به تفاوت دوره‌های تاریخی درباره‌ی زنان و عامل ستم و نوع ستم بر آنان و… توجه کرد. | |  | اگر بخواهیم به تأسی از روش‌شناسیِ مارکس، پدیده‌ی اجتماعی را به شکل واقعی و انتقادی مورد بررسی قرار دهیم، می‌بایست پدیده‌ی مورد نظر را تا حد امکان از شاخ‌وبرگ‌های انتزاعیِ تافته‌شده در حول‌و‌حوشش برهانیم و درعوض به کنه عوامل برسازنده‌ی آن دست یابیم. برای نیل به این مهم، بازخوانیِ آن پدیده در بستر مناسبات اجتماعیِ جاری و تاریخی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. | |
 | مسأله بر سر نام زن یا به عبارتی هویتِ پیشاپیش جنسی/جنسیتی است؛ بدین معنا که تصور فردی خارج از دوگانه‌ی جنسی محال است (صرف‌نظر از هویت‌های متکثر گرایش جنسی و سکسوالیته که توسط علوم پزشکی و روان‌کاوی نام‌گذاری شده‌اند). در این هویت جنسیتی، زنان به لحاظ تاریخی جایگاه فرودست‌تری نسبت به مردان پیدا کردند و تحت استیلا و استثمار قرار گرفتند. | |  | پیوند میان مارکسیسم و فمینیسم در همه‌ی اشکالی که تا به حال به خود گرفته، پیوندی نابرابر بوده است. روش مارکسیستی و تحلیل فمینیستی هر دو برای فهم جوامع سرمایه‌داری و جایگاه زنان در این جوامع ضروری هستند اما در واقع فمینیسم به‌تدریج در فرع قرار گرفته است. مقاله‌ی حاضر آثار فمینیست‌های رادیکال و مارکسیست‌ها در باب «مسئله‌ی زنان» را به چالش می‌کشد، | |  | خشم را باید با احساسات مثبت نیرومندتری مثل همدلی، شفقت، مهربانی، همبستگی و عشق رقیق و متوازن کرد. به هیچ وجه منظورم این نیست که باید خشم زنانه را سرکوب کنیم یا از آن خجالت بکشیم. اما اگر خشم به نیروی محرکه‌ی اصلی ما تبدیل شود در هزارتوی گتوهای فرهنگی خود، اجتماعات بسته‌ی همفکران و سیاست هویت‌محور سرگردان خواهیم شد. چنین وضعیتی تنها به نفع مردسالاری خواهد بود. | |
 | مسأله‌ی کار خانگی دو مفهوم کلیدی طبقه و جنسیت را پررنگ میکند که سرنوشت زنان را رقم میزند. طبقه و این شکل تبعیض جنسیتی هر کدام به نوعی محصول سیستم سرمایه‌داری هستند که به تشدید و تثبیت اشکال مختلف ستم بر زنان و تبعیض علیه آنها منجر شده است. ازاین‌رو سعی می‌شود که بسیار کوتاه به سازوکار سیستم سرمایه‌داری که بر سلطه و استثمار استوار است اشاره شود | | | | نافرمانی مدنی دختران_انقلاب و دیگر نافرمانی‌های اخیر گرچه انفرادی بوده‌اند اما نباید فردی قلمداد شوند. این شکل از کنشگری، نه برآمده از جامعهی مدنی (برخلاف باور احمدی خراسانی)، بلکه کاملاً بالعکس نتیجه‌ی پشت کردن به جامعهی مدنی و برآیند بحران دموکراسی، احزاب و جامعهی مدنی هستند. حاملان هویت مقاومتی هستند که سنگرهای مقاومت خود را خارج از چارچوب سلسله‌مراتبی احزاب و چانه‌زنی با نهادهای رسمی برساخته‌اند. | |  | فموناسیونالیسم، از ترکیب اصطلاحات فمینیسم و ناسیونالیسم به دست آمده و آن‌چنان که باید و شرایط ایجاب میکند، هنوز در زبان فارسی و دانش فارسی‌زبان جنسیت و زنان وارد نشده است، اما شاید بتوان آن را «فمینیسم – ملی‌گرایی» ترجمه کرد، هرچند ممکن است استفاده از چنین ترکیبی از واژگان فارسی و انگلیسی مورد نقد واقع شود، اما شاید بتواند در نبود یک اصطلاح رسا، معنای آن را برای فارسی‌زبانان مشخص‌تر سازد. | |
 | از اوایل دهه‌ی ۷۰ بود که در نتیجه‌ی تغییرات درون جامعهی ایران و تحولات بین‌المللی، شاهد شکل‌گیری جامعهی مدنی هستیم. جامعه مدنی‌ای که شاید بتوان آن را متفاوت از آنچه دانست که در دوران شاه و حتی در سال‌های نخست پس از انقلاب تجربه شده بود. | |  | بهطور فزاینده، زنان و به‌ویژه زنان جوان، خواستار نوع دیگری از فمینیسم هستند که به‌‌صراحت یا بهطور تلویحی ضدسرمایه‌داری است. نظرسنجیها نشان می‌دهد که تقریباً نیمی از بزرگسالان جوان، سوسیالیسم را به سرمایه‌داری ترجیح می‌دهند و برطبق پیمایش اخیر پیو، 53 درصد از هواداران برنی سندرز را زنان تشکیل می‌دهند. | |  | «زنده ماندن، هدف اصلی زنان کم‌درآمد شهرنشین و زنان فقیر روستایی شده بود. بی‌تردید، مادران فقیری بودند که احتمال این که کودکانشان، پس از مدتی کوتاه، در فهرست باورنکردنی کودکان جان‌باخته یا مبتلا به بیماری و سوءتغذیه قرار بگیرند، بسیار زیاد بود. تغذیه‌ی کودکان، نه تنها به دغدغه‌ی این طبقه از زنان بلکه به دغدغه‌ی اصلی طیف وسیعی از زنان طبقه‌ی متوسط شهری بدل شده بود… | |
 | مطالبات اجتماعی زنان در حوزه ورزش، آنان را خواسته یا ناخواسته با آرمان‌هایی گره زده است که فعالان جنبش زنان، چندین دهه است برای آنها مبارزه کرده و هزینه داده‌اند. امروز اما گویا روزهای «توسعه اجتماعی» جنبش زنان از دفتر نشریات فمینیستی به عرصه جامعه و از جمله ورزشگاه‌ها است. | |  | اعتراف تلویزیونی یک شیوه مورد علاقه بازجویان نهادهای اطلاعاتی است. یک فیلم حاضر و آماده که نه تنها میتوان آن را در اختیار دادگاه قرار داد، که به آسانی با پخش از شبکه‌های تلویزیونی و خبری، برد رسانه‌ای پیدا میکند و افکار عمومی را به نفع جریان‌های مورد نظر حاکمیت شکل می‌دهد. | |  | کشتن زنان مسئلهای جهانی است؛ تراژدیِ جهانی است! از همین رو جورج یانسی، استاد فلسفه در دانشگاه اِمُوری در آتلانتای آمریکا در مکاتبه‌ای ایمیلی نظرات جودیت باتلر، فیلسوف و فمینیست شناخته‌شده را درباره‌ی این مسئله پرسیده است. یانسی و باتلر پس از مکاتبه در مورد جنبش‌های کنونی با موضوع مبارزه با خشونت بر ضد زنان به بحث کُشتن زنان می‌پردازند | |
 | در یک روند تدریجی شروع کردم به جست‌وجو در مورد واژه‌هایی که «کار» ذهنی و بدنی زنان را توصیف میکند به‌ویژه در سایت‌هایی که با کار زنانه و حضور بدنِ زنانه موافق نیستند. به‌تدریج به نوعی دسته‌بندی رسیدم که بر آنم آن را در اینجا ارائه دهم. | | | | کارکرد ایدئولوژیها در روابط و مناسبات اجتماعی، یعنی تضمين رابطهی نامتقارن قدرت را میتوان در
تعریف آنان از حوزهی خصوصی و عمومی و منطق دو ارزشی آن نیز دید. بر اساس این دوگانگی
معمولا حوزهی عمومی حوزهی سلطهی عقل و حوزهی خصوصی حوزهی سلطهی میل- احساس (امر
غير عقلائی) است. | |  | نه يک موج ، بلکه يک سونامي پرقدرت، روز ۸ مارس ۲۰۱۹، زير آفتاب درخشان و و نگاه ژاندارم هاي محلي، خيابان هاي سانتياگو را درنورديد. بيش از سيصد و پنجاه هزار نفر، به ويژه زنان جوان، براي جشن گرفتن اين اولين اعتصاب فمينيستي در تاريخ شيلي، در مرکز پايتخت به رقص و پايکوبي پرداختند. | |
 | هیچ اصل یا دست نامرئی وجود ندارد که فرگشت بشر را هدایت کند. در تحلیل مارکسیستی، تغییر˚ محصول نیروهایی است که در درونِ خود نظام اجتماعی‌اند. به بیان دیگر، علل خارج از سازمان اجتماعی و مستقل از آن نیستند. رشد گریزناپذیر جمعیت، شرایط بوم‌شناختی یا اراده‌ی خدا هیچ‌کدام توضیحی بر جنگ، فقر، تبعیض جنسی یا هرگونه مسئله‌ی اجتماعی دیگری نیستند. | |  | قوانین زن ستیز جمهوری اسلامی در حالی به این مسَله دامن میزند که ابراز عشق دختر و پسری در خیابان به عنوان نامزدی ،
به شلاق و جریمه محکوم میشوند. آری، کشوری که از آمار بالاترین اعدام کودکان در جهان برخوردار است و بخشی از آن
مربوط به رابطه جنسی است و در آن، آمار ازدواج کودکان زیر هیجده سال بیداد میکند | | .png) | نسرین عزیز، اعتراض تو از کارگرانی که علیه خصوصی سازی می جنگند، از معلمانی که اعتصاب می کنند، از اعتراض فعالان
محیط زیست جدا نیست . عقب راندن رژیم اسلامی به همبستگی و اتحاد همه نیروهای آگاه جامعه نیاز دارد من نام تو را در
کنار نام همه آزادی خواهان در بند بر روی گل بوته ها خواهم نوشت و تا جان بر بدن دارم صدای اعتراض شما را به گوش همه
تشنگان راه آزادی خواهم رساند | |
|
