طرحی برای بازخوانی تاریخ زنان در ایران / عاطفه رنگریز           نگارش تاریخ زنان به معنای دادن روایت اسطوره‌ای و قهرمانانه از زنان نیست که به تقدیس و لحظه‌ی پیشاتاریخ یا ذکر روایت نوستالژیک از گذشته‌ی باشکوه منجر شود. و همچنین به معنی این نیست که شکل ستم از ابتدا تاکنون یکسان بوده است بلکه باید به تفاوت دوره‌های تاریخی درباره‌ی زنان و عامل ستم و نوع ستم بر آنان و… توجه کرد. زیستنِ «فاجعه»: تأملی بر پدیده‌ی زن‌کُشی / نرگس ایمانی           اگر بخواهیم به تأسی از روش‌شناسیِ مارکس، پدیده‌ی اجتماعی را به شکل واقعی و انتقادی مورد بررسی قرار دهیم، می‌بایست پدیده‌ی مورد نظر را تا حد امکان از شاخ‌وبرگ‌های انتزاعیِ تافته‌شده در حول‌و‌حوشش برهانیم و درعوض به کنه عوامل برسازنده‌ی آن دست یابیم. برای نیل به این مهم، بازخوانیِ آن پدیده در بستر مناسبات اجتماعیِ جاری و تاریخی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. تولید جنس دوم در سرمایه‌داری مدرن / عاطفه رنگریز           مسأله بر سر نام زن یا به عبارتی هویتِ پیشاپیش جنسی/جنسیتی است؛ بدین معنا که تصور فردی خارج از دوگانه‌ی جنسی محال است (صرف‌نظر از هویت‌های متکثر گرایش جنسی و سکسوالیته که توسط علوم پزشکی و روان‌کاوی نام‌گذاری شده‌اند). در این هویت جنسیتی، زنان به لحاظ تاریخی جایگاه فرودست‌تری نسبت به مردان پیدا کردند و تحت استیلا و استثمار قرار گرفتند. ازدواج ناکام مارکسیسم و فمینیسم: به‌سوی وصلتی پیشروتر / هایدی آی. هارتمن           پیوند میان مارکسیسم و فمینیسم در همه‌ی اشکالی که تا به حال به خود گرفته، پیوندی نابرابر بوده است. روش مارکسیستی و تحلیل فمینیستی هر دو برای فهم جوامع سرمایه‌داری و جایگاه زنان در این جوامع ضروری هستند اما در واقع فمینیسم به‌تدریج در فرع قرار گرفته است. مقاله‌ی حاضر آثار فمینیست‌های رادیکال و مارکسیست‌ها در باب «مسئله‌ی زنان» را به چالش می‌کشد، خشمِ عاری از عشق و همدلی زیان‌آور است / الیف شفق           خشم را باید با احساسات مثبت نیرومندتری مثل همدلی، شفقت، مهربانی، همبستگی و عشق رقیق و متوازن کرد. به هیچ وجه منظورم این نیست که باید خشم زنانه را سرکوب کنیم یا از آن خجالت بکشیم. اما اگر خشم به نیروی محرکه‌ی اصلی ما تبدیل شود در هزارتوی گتوهای فرهنگی خود، اجتماعات بسته‌ی همفکران و سیاست هویت‌محور سرگردان خواهیم شد. چنین وضعیتی تنها به نفع مردسالاری خواهد بود. ارزیابی مجدد اشکال کار: راهی به سوی فمینیسم ضدسرمایه‌داری / عاطفه رنگریز           مسأله‌ی کار خانگی دو مفهوم کلیدی طبقه و جنسیت را پررنگ می‌کند که سرنوشت زنان را رقم می‌زند. طبقه و این شکل تبعیض جنسیتی هر کدام به نوعی محصول سیستم سرمایه‌داری هستند که به تشدید و تثبیت اشکال مختلف ستم بر زنان و تبعیض علیه آن‌ها منجر شده است. ازاین‌رو سعی می‌شود که بسیار کوتاه به سازوکار سیستم سرمایه‌داری که بر سلطه و استثمار استوار است اشاره شود بین شما کدام صیقل می‌دهید سلاح آبائی را؟ / پریا رحیمی بررسی سه جریان موازی درون جنبش زنان ایران           نافرمانی مدنی دختران_انقلاب و دیگر نافرمانی‌های اخیر گرچه انفرادی بوده‌اند اما نباید فردی قلمداد شوند. این شکل از کنشگری، نه‌ برآمده از جامعه‌ی مدنی (برخلاف باور احمدی خراسانی)، بلکه کاملاً بالعکس نتیجه‌ی پشت کردن به جامعه‌ی مدنی و برآیند بحران دموکراسی، احزاب و جامعه‌ی مدنی هستند. حاملان هویت مقاومتی هستند که سنگرهای مقاومت خود را خارج از چارچوب سلسله‌مراتبی احزاب و چانه‌زنی با نهادهای رسمی برساخته‌اند. فموناسیونالیسم: همبستگی فمینیسم و ناسیونالیسم نولیبرالی / مهدیس صادقی‌پویا           فموناسیونالیسم، از ترکیب اصطلاحات فمینیسم و ناسیونالیسم به دست آمده و آن‌چنان که باید و شرایط ایجاب می‌کند، هنوز در زبان فارسی و دانش فارسی‌زبان جنسیت و زنان وارد نشده است، اما شاید بتوان آن را «فمینیسم – ‌ملی‌گرایی» ترجمه کرد، هرچند ممکن است استفاده از چنین ترکیبی از واژگان فارسی و انگلیسی مورد نقد واقع شود، اما شاید بتواند در نبود یک اصطلاح رسا، معنای آن را برای فارسی‌زبانان مشخص‌تر سازد. جامعه‌‌ی مدنی که خشک شد و دوباره جوانه زد – تجربه‌های دهه‌ی ۶۰ و ۷۰ / مریم حسین خواه           از اوایل دهه‌ی ۷۰ بود که در نتیجه‌ی تغییرات درون جامعه‌ی ایران و تحولات بین‌المللی، شاهد شکل‌گیری جامعه‌ی مدنی هستیم. جامعه مدنی‌ای که شاید بتوان آن را متفاوت از آنچه دانست که در دوران شاه و حتی در سال‌های نخست پس از انقلاب تجربه شده بود. چرا کاپیتالیسم و فمینیسم نمی‌توانند همزیستی داشته باشند؟ / نیکول اِیشاف           به‌طور فزاینده، زنان و به‌ویژه زنان جوان، خواستار نوع دیگری از فمینیسم هستند که به‌‌صراحت یا به‌‌طور تلویحی ضدسرمایه‌داری است. نظرسنجی­‌ها نشان می‎دهد که تقریباً نیمی از بزرگسالان جوان، سوسیالیسم را به سرمایه‎داری ترجیح می‌­دهند و برطبق پیمایش اخیر پیو، 53 درصد از هواداران برنی سندرز را زنان تشکیل می‌­دهند. تأثیر تحریم اقتصادی بر زنان / مهدیس صادقی پویا           «زنده ماندن، هدف اصلی زنان کم‌درآمد شهرنشین و زنان فقیر روستایی شده بود. بی‌تردید، مادران فقیری بودند که احتمال این که کودکانشان، پس از مدتی کوتاه، در فهرست باورنکردنی کودکان جان‌باخته یا مبتلا به بیماری و سوءتغذیه قرار بگیرند، بسیار زیاد بود. تغذیه‌ی کودکان، نه تنها به دغدغه‌ی این طبقه از زنان بلکه به دغدغه‌ی اصلی طیف وسیعی از زنان طبقه‌ی متوسط شهری بدل شده بود… آیا جنبش زنان می‌تواند مطالبات خود را بر روحانیت و سنت‌گرایان تحمیل کند/ محمد حکیم‌پور           مطالبات اجتماعی زنان در حوزه ورزش، آنان را خواسته یا ناخواسته با آرمان‌هایی گره زده است که فعالان جنبش زنان، چندین دهه است برای آنها مبارزه کرده و هزینه داده‌اند. امروز اما گویا روزهای «توسعه اجتماعی» جنبش زنان از دفتر نشریات فمینیستی به عرصه جامعه و از جمله ورزشگاه‌ها است. سناریوی تکراری: نمایش اعتراف − این بار برای شکستن اعتراض علیه حجاب اجباری/ نعیمه دوستدار           اعتراف تلویزیونی یک شیوه مورد علاقه بازجویان نهادهای اطلاعاتی است. یک فیلم حاضر و آماده که نه تنها می‌توان آن را در اختیار دادگاه قرار داد، که به آسانی با پخش از شبکه‌های تلویزیونی و خبری، برد رسانه‌ای پیدا می‌کند و افکار عمومی را به نفع جریان‌های مورد نظر حاکمیت شکل می‌دهد. وقتی زن‌کشی جرم نیست / جودیت باتلر           کشتن زنان مسئله‌ای جهانی است؛ تراژدیِ جهانی است! از همین رو جورج یانسی، استاد فلسفه در دانشگاه اِمُوری در آتلانتای آمریکا در مکاتبه‌ای ایمیلی نظرات جودیت باتلر، فیلسوف و فمینیست شناخته‌شده را درباره‌ی این مسئله پرسیده است. یانسی و باتلر پس از مکاتبه در مورد جنبش‌های کنونی با موضوع مبارزه با خشونت بر ضد زنان به بحث کُشتن زنان می‌پردازند جهیکای رام‌نشدنی / لیلا پاپلی یزدی           در یک روند تدریجی شروع کردم به جست‌وجو در مورد واژه‌هایی که «کار» ذهنی و بدنی زنان را توصیف می‌کند به‌ویژه در سایت‌هایی که با کار زنانه و حضور بدنِ زنانه موافق نیستند. به‌تدریج به نوعی دسته‌بندی رسیدم که بر آنم آن را در این‌جا ارائه دهم. یک گفتمان مردانهی قدرت! آقای زیبا کلام، آیا زنکشی مسئلهای خصوصی است؟ / مهران زنگنه           کارکرد ایدئولوژیها در روابط و مناسبات اجتماعی، یعنی تضمين رابطهی نامتقارن قدرت را میتوان در تعریف آنان از حوزهی خصوصی و عمومی و منطق دو ارزشی آن نیز دید. بر اساس این دوگانگی معمولا حوزهی عمومی حوزهی سلطهی عقل و حوزهی خصوصی حوزهی سلطهی میل- احساس (امر غير عقلائی) است. موج فمينيستي در شيلي Franck GAUDICHAUD           نه يک موج ، بلکه يک سونامي پرقدرت، روز ۸ مارس ۲۰۱۹، زير آفتاب درخشان و و نگاه ژاندارم هاي محلي، خيابان هاي سانتياگو را درنورديد. بيش از سيصد و پنجاه هزار نفر، به ويژه زنان جوان، براي جشن گرفتن اين اولين اعتصاب فمينيستي در تاريخ شيلي، در مرکز پايتخت به رقص و پايکوبي پرداختند. ریشه‌های سرکوب زنان / ساندرا بلودورث           هیچ اصل یا دست نامرئی وجود ندارد که فرگشت بشر را هدایت کند. در تحلیل مارکسیستی، تغییر˚ محصول نیروهایی است که در درونِ خود نظام اجتماعی‌اند. به ‌بیان دیگر، علل خارج از سازمان اجتماعی و مستقل از آن نیستند. رشد گریزناپذیر جمعیت، شرایط بوم‌شناختی یا اراده‌ی خدا هیچ‌کدام توضیحی بر جنگ، فقر، تبعیض جنسی یا هرگونه مسئله‌ی اجتماعی دیگری نیستند. انقلابی که ضد زن باشد به درد لای جرز میخورد / مهر آفاق مقیمی نیاکی           قوانین زن ستیز جمهوری اسلامی در حالی به این مسَله دامن میزند که ابراز عشق دختر و پسری در خیابان به عنوان نامزدی ، به شلاق و جریمه محکوم میشوند. آری، کشوری که از آمار بالاترین اعدام کودکان در جهان برخوردار است و بخشی از آن مربوط به رابطه جنسی است و در آن، آمار ازدواج کودکان زیر هیجده سال بیداد میکند جهانی خواهیم ساخت بی سلاح و بی جنگ : سخنی با نسرین ستوده / مهر آفاق مقیمی نیاکی           نسرین عزیز، اعتراض تو از کارگرانی که علیه خصوصی سازی می جنگند، از معلمانی که اعتصاب می کنند، از اعتراض فعالان محیط زیست جدا نیست . عقب راندن رژیم اسلامی به همبستگی و اتحاد همه نیروهای آگاه جامعه نیاز دارد من نام تو را در کنار نام همه آزادی خواهان در بند بر روی گل بوته ها خواهم نوشت و تا جان بر بدن دارم صدای اعتراض شما را به گوش همه تشنگان راه آزادی خواهم رساند روزانه، هزار انقلاب کوچک گفتگویی با برخی فعالین «کارزار فمینیستی» در روژاوا           یک هیئت نمایندگی فمینیستی متشکل از شماری از زنان ساکن مناطق مختلف آلمان به‌مدت سه‌ ماه در سرزمین خودمختار روژاوا در سفر بود، با این هدف که انقلاب زنان در شمال‌شرقی سوریه را به چشم جهانیان آشکارتر کند. ما در یک بازه‌ی زمانی طولانی، حول تجربیات،‌ چالش‌ها و چشم‌اندازهای جنبش زنان با برخی اعضای این هیئت تبادل نظر کرده و... ! پارادوکسی بنام «دولت فمینیستی» / تقی روزبه           دولت ها در بهترین حالت اگر خود شرنباشند، زیرفشارجامعه می توانند تسهیل کننده باشند و نه پیشران یک فرهنگ مترقی و مردمی. مداخله گسترده آن عموما جز به لوث و تباه کردن اصل ماجرا نخواهد انجامید. چنان دولتی را تنها می توان در صورتخیلی به تصویرکشید. تغییر شرایط اقتصادی و رهایی زن - ایران حمیلا نیسگیللی           علیرغم حاکمیت چهل سال سیستم آپارتاید جنسی اکنون با این شمار از زنان فعال در عرصه های مختلف اشتغال: فرهنگ، هنر، خدمات و سیاست روبروئیم. این همه زن نویسنده و کارگردان، خبرنگار و راننده کامیون، فروشنده و نوازنده در این جامعه سر برآورده؛ 60 درصد دانشگاه ها را در اختیار گرفته، جنبش های مدنی را شکل داده است. به مناسبت روز جهانی زن . هستی‌شناسی بدن زن: نقطه‌ی آغاز خشونت یا پایان آن؟ نوشته‌ی: صوفیا افرا           مهم‌ترین هدف این نوشته کشفِ سازوکارهای پنهانِ این ستم و نورتاباندن بر حلقه‌های‌ نامرئیِ زنجیرهایی است که با رویکرد حقوقی لیبرالی، سعی در تقلیل حجاب اجباری به امری فرمالیستی دارند تا با غفلت ماهوی از تنِ زنانه و کارکردهای سیاسی و اقتصادی‌اش، علت‌ها را در سایه‌ی معلول‌ها جا دهند. زنان و انقلاب فرانسه : بیاد زنانی که در دفاع از حقوق زنان سر به دار سپردند! هدایت سلطانزاده           هیچ انقلاب توده ای در تاریخ نبوده است که بی مشارکت زنان رخ داده باشد. با اینهمه،بسیاری از انقلابات و جنبش های سیاسی در تاریخ، از فهمیدن جایگاه برابر و انسانی زن با مرد غافل ماندند. پاره ای دیگر، حل مساله زن را همانند دیگر مسائل اجتماعی، اگر برآن توجهی داشتند، در نهایت باز آنر به تابعی از هدف دیگر خود قرار دادند. مانیفست فمینیستی / نانسی فریزر و دیگران           ما [مانیفست فمینیستی] نمی‌نویسیم که طرحی از یوتوپیایی متصور به دست دهیم، بلکه قصد داریم راهی را روشن سازیم که برای رسیدن به جامعه‌ای عادلانه باید از آن عبور کنیم. می‌خواهیم شرح دهیم که چرا فمینیست‌ها باید راهِ اعتصابات فمینیستی را انتخاب کنند، جنبش زنان ایران نیاز به تمرین تساهل دارد / نسیم روشنایی           جنبش زنان ایران به اتحاد و در عین حال به انتقاد درونی مداوم نیاز دارد. قطبی سازی، مرزکشی و نفرت‌پراکنی، همانی است که حاکمیت جمهوری اسلامی، بیش از ما در آن مهارت دارد. و این متاسفانه دامی است که گاه گاهی، ما را نیز گرفتار می‌کند. برنامه‌ریزی متقابل از آشپزخانه / سیلویا فدریچی و نیکل کاکس           بنیاد جامعه‌ی سرمایه‌داری، کارگر مزدبگیر و استثمار مستقیم او است. آن‌چه که سازمان‌های جنبش طبقه‌ی کارگر نه آن را روشن کرده‌اند و نه آن را مفروض گرفته‌اند،‌ این است که دقیقاً از رهگذر همین دستمزد، استثمار کارگر غیرمزدی سازمان‌دهی شده است. درآمدی بر جنسیت و برنامه‌ریزی نوشته‌ی: سارا بارتولینی           برخلاف دیدگاه‌های مدرن، شهر درقبال شهروندان‌اش بی‌سمت و سویه نیست: شهروندان و شهر روابط مستحکمی دارند و فضای شهری به این روابط و رفتارها سروشکل می‌دهد. برنامه‌ریزانی که روی‌کردِ مدرنی دارند، عادت نداشتند بین اشخاص و گروه‌های مردمیِ ساکن در شهر تمایزی قائل شوند. بیانیه اعلام موجودیت زنان «آرزم» (آوردِ رهایی زنان و مردان- آ.ر.ز.م)            ما زنان « آرزم» نیز به همراه سایر جنبش‌های بپاساخته، به منظور ایجاد، تقویت و تعمیق جنبش طبقاتی و برابری‌خواهانه، حول محورهایی مشترک، مبارزه‌ای را در جهت محو هرگونه تبعیض و سلطه علیه زنان آغاز می‌کنیم. یک روز با زنان تن فروش خیابان های گلبرگ و رشید تهران/ فاطمه محمدی           کارهای زیادی را امتحان کردم؛ بازاریابی، منشی گری در شرکت های مختلف و آرایشگری. ولی هیچ یک کفاف خرج و مخارج زندگی ام را نمی داد. من یک پدر و مادر پیر دارم. نمی توانستم بعد از طلاق سربار آنان شوم. باید خودم از پس مخارجم برمی آمدم. با این حقوق ها حتی نمی توانستم کرایه خانه ام را بدهم. هر زنی کارگر است / گفت‌وگوی جیل ریچاردز با سیلویا فدریچی           دغدغه‌ی جنبش وسیع فمینیستی بهبود شرایط زنان بود، ولی کم‌تر به گذار از سرمایه‌داری و ساختن جامعه‌ای متفاوت می‌اندیشید. ما می‌دانستیم که بدون گذار از سرمایه‌داری بهبود شرایط زنان ممکن نیست. یک شهر امن برای زنان چه شکلی است؟ ایمی فلمینگ / برگردان: نعیمه دوستدار           خشونت جنسی تبدیل به خبر رایج رسانه‌ها شده است. از زمان طرح اتهام علیه هاروی واینستاین، تهیه کننده سینما که اکتبر سال گذشته اتفاق افتاد، این مشکل جهانی بالاخره مورد توجه رسانه‌های جریان اصلی قرار گرفت. سازمات ملل تخمین می‌زند که یک نفر از سه زن آزار جسمی ای جنسی را تجریه کرد و ۱۲۰ میلیون دختر در سراسر دنیا وادار به سکس شد‌ه‌اند. از فمينيسم بازتوليد اجتماعي تا اعتصاب زنان / چينزيا آروتزا / ترجمه‌ی محمد بيكران بهشت           نتيجه‌ی انتخابات رياست جمهوري آمريكا نشانه‌ی به بن‌بست خوردن فمينيسم ليبرال بود، بن‌بستی كه حتي مشاركت وسيع مردم در راهپيمايي‌هاي زنان در ژانويه [بعد] نتوانست به‌طور كامل از آن خارج شود. فراخوانِ اعتصاب زنان محصول آگاهي از اين بن‌بست بود كه فضايي سياسي براي سياست فمينيستي بدیل باز كرد. گفت‌وگو با صالح نجفی ــ رفع حجاب اجباری: حلقه مفقوده پیوند اقتصاد و سیاست           به این اعتبار می‌توان گفت فقط زنان‌اند که می‌توانند درجا، بی‌اعتنا به اوهام ایدئولوژیکی و دغدغه‌های هویتی-فرقه‌گرایانه، وضعیت را از حالت در آستانه‌بودن دائمی به یک وضعیت اضطراری واقعی بدل سازند. و بدین‌سان، هر سه تراز یا حلقه مقوم ساختار سیاسی کنونی را هدف گیرند نقد لوکزامبورگ درباره‌‌ی فمینیسم بورژوایی نوشته‌ی: آنکیکا چاکاردیچ ترجمه‌ی: نیکزاد زنگنه           لوکزامبورگ متون زیادی درباره‌ی به‌اصطلاح «مسئله زنان» ننوشته است.(1) با این‌حال، این بدان معنا نیست که آثار او باید از تاریخچه‌ی فمینیسمِ انقلابی خط بخورد. برعکس، بسیار نادرست خواهد بود ادعا کنیم که کارهای لوکزامبورگ و به‌ویژه نقد او از اقتصاد سیاسی فاقد معیارهای متعددی برای بسطِ خط‌مشی مترقی فمینیستی و رهایی زنان است. مارکس و انگلس: درباره‌ی آزادی زنان / نوشته‌ی: هال دریپر ترجمه‌ی: نیکزاد زنگنه           بحث انقلاب در انسان، بی‌هیچ تناقضی، با زنان آغاز می‌شود. چشم‌انداز الغای نهایی تقسیم کار در جامعه و بنابراین کژدیسگی روابط انسانی که تقسیم کار تحمیل می‌کند، به همان نقطه‌ی آغاز تقسیم کار اجتماعی که مارکس و انگلس به آن اشاره کرده‌اند، یعنی تقسیم کار بین جنس‌ها، باز می‌گردد، [I] و این به نوبه‌ی خود کلیه‌ی مسائل گذشته و آینده‌ی خانواده، شکل‌های ازدواج، روابط جنسی و غیره را پیش می‌کشد ــ مجموعه‌ای از معضلات که در آن زمان «مسئله‌ی زن» نامیده می‌شد. نام شان داعش بود ! متن سخنرانی نادیه مراد درسازمان ملل متحد           داعش بعد از اشغال روستای کوجو بسیاری از اهالی و منجمله مادر و ۶ برادر نادیه را به قتل رساند. نادیه بعد از کشته شدن مادر و ۶ برادرش توسط داعش ربوده شد و در مدت اسارتش مورد انواع شکنجه و آزارها از جمله تجاوز جنسی قرار گرفت. نادیه توانست بعد از مدتی از چنگ داعش فرار کرده و خودش را به یک مکان امن برساند. خشم و سرخوشی؛ آتش از آنِ ماست : دو بیانیه از ائتلاف فمینیستی آرژانتینی نی اونا منوس           توضیح مترجمان «نی‌ اونا مِنوس» (1Ni una menos) نام ائتلافی از کلکتیوهای فمینیستی در آرژانتین است که در سال ۲۰۱۵ پایه‌گذاری شد. در فضای خشم عمومی پس از قتل دیانا گارسیا، دختر نوجوانی که جسدش در زباله‌ها پیدا شده بود، این گروه موفق شد در اعتراض به قتل‌های جنسیتی2 راه‌پیمایی‌ اعتراضی گسترده‌ای در ماه مارس همان سال ترتیب دهد. معادله ای که می توان بر هم زد: گوشه چشمی به پدیدۀ تعرض جنسی به زنان : نرگس ایمانی           حتماً تبلیغات عظیم‌الجثۀ نصب‌شده روی بدنۀ پل‌های هوایی را دیده‌اید: از تصویر چهرۀ بشاش مهدوی‌کیا و رونالدو با ماست یوگو و شامپوی کلییر گرفته، تا پیام‌های تبریک و تهنیت یا توصیه‌های «فرهنگ‌سازانۀ» نهادهای اجرایی، و یا مثلاً جملات قصار و اندرزگونۀ حک‌شده بر بدنۀ پل‌ها، با این امید واهی که بتوانند با استمداد از ترفندهایی جادویی همانند ترفندهای مبتذل روانشناسی بازاری ــ ازجمله «ده راهکار موفقیت» و «قورباغه‌ات را دولپی قورت بده» ــ سبب‌ساز تحول عموم مردم، و البته عمومیِ مردم، در یک آن و زیروروشدن ایامشان شوند. سازماندهی و زیست جمعی در کنار زنان           مصاحبه با ایلگی قهرمان، فمینیست از کشور ترکیه یکی دیگر از ویژگی‌های جنبش فمینیستی در ترکیه، به زعم من بالقوگی احیا کردنِ خویش است. جنبش فمینیستی تنها به انتقاد از چپ، دولت، خانواده و حقوق بسنده نکرد. همواره به خود نیز نگاهی انتقادی داشته است. برای مثال، جنبش فمینیستی با گرایشات کمالیستی و ملی‌گرایانه‌ی درون خود نیز مواجه... مریم حسین خواه: از کودتا تا انقلاب: حذف طبقه‌ی متوسط از متن جنبش زنان           با کنترل شدید تشکل‌های زنان و اجبار تشکل‌های باقی‌مانده به فعالیت در زیر چتر نهادهای ساخته حکومت، استقلال جنبش زنان از بین رفت و بخش بزرگی از زنان طبقه متوسط شهری از متن این جنبش کنار گذاشته شده و دستاوردهای آن را از آنِ خود ندانستند. مریم دهکردی: داستان پر آب چشم اجباری شدن حجاب           زنان هم نسل او، آن روزها را روشن و شفاف و درخشان به یاد می آورند. روزهایی که برادران و خواهران انقلابی پونز در پیشانی زنان بی حجاب فرو می کردند و با شعار « یا روسری، یا توسری» اجباری بودن حجاب را فریاد می زدند. گفتگوی فرزین ایران فر در رادیو همبستگی با مهناز متین: از 57 تا 96 -چهار دهه اعتراض به حجاب اجباری در ایران           اگر بخواهم حرکت سال 1357 را با 1396 مقایسه کنم، باید بر یک تفاوت عمده انگشت بگذارم، و آن، هم‌دلی و همبستگی بخش قابل توجهی از نیروهای مدرن و سکولار جامعه ـ از زن و مرد و پیر و جوان‌ـ با اعتراض شجاعانه و مبتکرانه‌ی کسانی است که به "دختران خیابان انقلاب" شهرت یافته‌اند. از این هم‌دلی در سال 1357 خبری نبود و زنان معترض به واقع تنها ماندند. گفتگوی گزارشگران با زنان تبعیدی مبارز- آناهیتا اردوان نویسنده، مترجم و عضو سازمان کارگران صنعتی جهان           تبعیض جنسیتی از بالاترین نهادهای قانونگذاری، تصمیم گیری، راهروهای مجلس و هیرارشی قدرت پدرسالار میگذرد و کلیۀ عرصه های اجتماعی و فرهنگی، حریم خصوصی افراد؛ سیستم اموزشی- پرورشی، عرصۀ کاری، کارخانه، کارگاه تا خانه، اشپزخانه و حتی اطاق خواب زنان را از شرنگ تبعیض خود آلوده میسازد. مارکسیسم و رهایی زنان : لوئیز اُشِی / ترجمه ی فرزانه راجی           «به تنهایی هیچم. فقط میدانم به واسطهی نیاز کسی دیگر، کسی که واقعی است: شوهرم، و فرزندانم، وجود دارم. شوهرم بیرون از خانه، به جهان واقعی میرود… من در جهان خیالی در این خانه باقی میمانم، کارهایی انجام میدهم که عمدتاً ابداعی است، و هیچکس به جز خودم به آنها اهمیت نمیدهد.» زن و ذهنش: داستان زندگی روزانه، مردیت تکس، پیام اتحاد عمل تشکلهای چپ ایرانی در امریکای شمالی به مناسبت هشت مارس روز جهانی زن           حرکتی که ویدا موحد بر سکویی در خیابان انقلاب یکروز قبل از خیزش مردم ایران آغاز کرد به نماد آزادیخواهی و برابری طلبی زنان کشور ما مبدل شد و دهها زن با به جان خریدن حبس و شکنجه در چند شهر دیگر نیز آنرا تکرار کردند. این مسئله و نیز حضور پررنگ زنان در خیزش دیماه نشان میدهد که بدون حضور موثر زنان و خواستهای برابری طلبانه جنبش زنان، انقلاب آتی ایران ره به جایی نخواهد برد. لاله حسین پور: زنان به پیش           چون برخی تصور می کنند، درخواست آزادی پوشش، پایین آوردن سطح درخواست های زنان است و مدام می کوشند این مبارزه را در پیوند آن با سایر درخواستهایی که از نظرشان "مهم تر" است، نشان دهند. گویی درخواست رفع حجاب اجباری تنها امری سلیقه ای هست و ربطی به آزادی و دست یابی به حقوق زنان ندارد از گفتگوهای گزارشگران بمناسبت روز جهانی زن - با مهستی شاهرخی نویسنده و شاعر           ترسم از این است که مبارزه و حرکت «دختران خیابان انقلاب» علیه حجاب وسیله ای باشد برای معاملات پسابرجام، چون اگر ایران بخواهد قراردادهای اقتصادی اش با غرب را حفظ کند، لازمه اش اینست که راه عبور را برای غربیان تا حدی هموار کند و یکی از آنها حل کردن مسئله حجاب است. تقی روزبه: جنبش زنان در مصافی بزرگ با آزار و خشونت جنسی، و با ترامپیسم هم چون نمادی از ادغام مردسالاری و قدرت!           رسوبات و عادات فرهنگی و مناسباتی را به دلیل پیچیدگی هایش تنها می توان در ترکیب متوازنی از مبارزات فرهنگی و سیاسی و فشارهای اجتماعی، و تغییرشرایط عمومی معطوف به ریشه ها و بازآموزی و ارتقاء فرهنگی آن هم در طی یک فرایندطولانی پژمرده ساخت و حل و فصل کرد. گفتگوهای گزارشگران بمناسبت ٨ مارس روز جهانی زن - سحر صبا: فعال کارگری           جوهر تمام این حرکتها از بر گرفتن حجاب دختران جوان تا اعتصاب کارگران در صحنه یکی است که به خیزش نان و ازادی و دست بردن به ساختارهای اقتصادی و سیاسی حکومت سرمایه جمهوری اسلامی گره خورده است. تحقق هر خواسته ایی در رابطه با این جنبشها تا تغییر بنیانهای سرمایه از نظر استراتژیکی تماما بستگی به هر چه متشکل شدن این جنبشها و سازمانیافتن جنبش کارگری و متحد شدن آنها با هم است. شهاب برهان: از نهضت ویدائی تا رهائی زن           تبعیض جنسی نقطه تلاقی و تراکم همه تبعیضات و نابرابری ها در جامعه است. ستم جنسی در عین حال وسیله ای برای حفظ تبعیضات و نابرابری های دیگر است. به این دلیل اگر چه تنها زنان هستند که می توانند پیگیرانه علیه مرد سالاری و پدرسالاری مبارزه کنند، اما به تنهائی نمی توانند به آزادی و برابری دست پیدا کنند. امید بهرنگ: آب در خوابگه مورچگان! حمیدرضا جلایی پور؛ دختران خیابان انقلاب و باقی قضایا ...           هر گونه درک تقلیل گرایانه از این حرکت تحت عنوان اینکه ربطی به منافع زنان کارگر ندارد یا مخالفت با حجاب امری مربوط به زنان طبقات میانی است، بسیار نادرست و زیانبار است. باید به کسانی که از منظر چنین تقلیل گرایی ها به این حرکت می نگرند هشدار داد که مقابل حرکات پیشرو نایستند و تجارب تلخ دوران انقلاب 57 را تکرار نکنند. مهرنوش شفیعی: ستم جنسیتی، رابطه سوسیالیسم وجنبش های عمومی           مبارزه برای سوسیالیسم جدا از مبارزه در جهت از بین بردن آن روابط اجتماعی که به استمرار سیستم موجود خدمت می کند وهمچنین از بین بردن آن ایده های کهنی که این روابط اجتماعی را ستایش کرده و به تداوم آن خدمت می کند، نیست. به زبان ساده یعنی باید در مبارزات روزمره علیه مناسبات کنونی فعال بود. گرامی باد هشت مارس روز همبستگی زنان علیه ستم جنسیتی پرتوان باد نبرد برای رهائی و برابری زنان           جنبش زنان با وجود فراز وفرودهای متنوعی که داشته هرگز ساکت نبوده است و همواره مبتکر حرکتهای اجتماعی خلاق برای نشان دادن نارضایتی خود بوده اند. در طی چهار دهه حکومت ننگین جمهوری اسلامی زنان با چنگ و دندان و مبارزه و جدال دائمی ساکت ننشسته اند و همواره و به اشکال گوناگون این ساختار را به چالش کشیده اند . مریم حسین خواه: دستاوردهای جنبش زنان در دوره‌ی مشروطه           چهار خواسته‌ی اصلی رفع تبعیض جنسیتی در آموزش، قوانین خانواده، مشارکت سیاسی، و انتخاب نوع پوشش، که از سوی فمینیست‌های اولیه‌ی ایرانی مطرح شد، همچنان در صدر خواسته‌های زنان ایران قرار دارد مریم حسین خواه: فمینیست‌های مشروطه‌خواه، پایه‌گذاران جنبش زنان در ایران           انجمن‌های زنان در دوران مشروطه، فارغ از اهداف فمینیستی، ملی‌گرا، یا نوع‌دوستانه‌ای که داشتند، اولین شکل سازمان‌دهی‌شده‌ی فعالیت‌های زنان ایرانی در راستای تغییر وضعیت‌شان بودند. برگرفته از سایت فیسبوکی کانون نویسندگان ایران: پرسش، یک پاسخ - بخش اول           پس از انتشار خبر برگزاری مجمع عمومی کانون نویسندگان ایران و اعلام نتایج انتخابات، چند تن از بازدیدکنندگان صفحه در کامنت‌های خود پرسیده‌اند: چرا زنان در میان برگزیدگان نیستند؟ برخی نیز به تصریح یا به تلویح آن را نشان فضای مردسالار در کانون دانسته‌اند. پرسش را با چند تن از اعضا در میان گذاشتیم. پاسخ‌هایشان را به نوبت منتشر می‌کنیم. هاله صفرزاده : مروری بر اجباری شدن حجاب 1357 تا1360           "زنانی که به جرم بیحجابی دستگیر میشدند وادار میشدند که ورقهای را امضا کنند که روی آن نوشته شده است:" قول می ‌‌دهم که دیگر دست به عمل منافی عفت نزنم". و یا روسری او را باز می ‌‌کنند و روسری دیگری به سرش میبندند که روی آن نوشته شده:"من یک زن فاحشه هستم" و او را وادار می ‌‌کنند با همین روسری به خانه برود. مهشید راستی: دختر خیابان انقلاب کمرنگ می شود و «چهارشنبه های سفید» مورد بی مهری « زنان فعال و فمینیست ایرانی » قرار می گیرد. چرا ؟           چرا از هر جنبشی سخن می گویید بجز جنبش چهارشنبه های سفید ؟ چرا صحبت کردن از یک حرکت که اینطور با استقبال روبرو شده است برایتان تا این حد سخت است ؟ چرا جنبش زنان را به میدان حب و بخل خودتان بدل می کنید ؟ شما از وحدت با زنان محجب صحبت می کنید ولی در عین حال یک حرکت واقعی در جنبش زنان را نادیده می گیرید و کوچک نمایی می کنید . منظورتان از وحدت را بیشتر توضیح دهید. چرا با خانم صرصور احساس وحدت شدیدتری می کنید تا با جنبش چهارشنبه های سفید ؟